ben henuz 14 yasini bile doldurmamis bir kizim.ergenlik cagindayim yani.kendimi cok yalniz hiss ediyorum.beni anlayan kimse yok sanki.duygularim 2 sene oncesinden o kadar farkli ki.bazen kendime zarar vermek hatta intihar etmeyi bile dusunuyorum.sonra vaz geciyorum.manyakmisin kizim diyorum.hayat guzel yasamaya deger diyorum.bazen de aksini dusunuyorum.en garip olaniysa bazen izledigim her hangi bir filme ya da diziye baglanmam.manyaklasiyorum sanki.simdiye kadar onu izlemeden nasil yasamisim gibi seyler dusunuyorum.asla baska birseye bunun kadar baglanmiycam diyorum ama ondan bether oluyor gelicek defa.kendimi taniyamiyorum.
en buyuk sorunlarimdan biride yalnizlik.annemle sorunlarim var.anlamak istemiyor beni.birsey soyledigim zaman susturuyor.ustelik ne demek istedigimi anlamak bile istemiyor.ben bagirip cagirdigimda da terbiyezsizsin diyor.halbuki ise benim acimdan bakmiyor bile.kucuk kardesim hep dikkat merkezinde.istedigi hersey yapiliyor.babam istedigi herseyi hemen yerine yetiriyor.ama ben soyledikden en az 1 ay sonra akillarina geliyor.sonra kendimi cok cirkin hiss ediyorum.siniftaki kizlara karsi kiskanclik hissleri yaraniyor.
aslinda daha yazicak o kadar sorunum varki.
simdi siz herseyi ergenlige bagliycaksiniz biliyorum ama kendimle nasil basa cikicagimida yaza bilirmisiniz?sizce psikologa gitmelimiyim?
en buyuk sorunlarimdan biride yalnizlik.annemle sorunlarim var.anlamak istemiyor beni.birsey soyledigim zaman susturuyor.ustelik ne demek istedigimi anlamak bile istemiyor.ben bagirip cagirdigimda da terbiyezsizsin diyor.halbuki ise benim acimdan bakmiyor bile.kucuk kardesim hep dikkat merkezinde.istedigi hersey yapiliyor.babam istedigi herseyi hemen yerine yetiriyor.ama ben soyledikden en az 1 ay sonra akillarina geliyor.sonra kendimi cok cirkin hiss ediyorum.siniftaki kizlara karsi kiskanclik hissleri yaraniyor.
aslinda daha yazicak o kadar sorunum varki.
simdi siz herseyi ergenlige bagliycaksiniz biliyorum ama kendimle nasil basa cikicagimida yaza bilirmisiniz?sizce psikologa gitmelimiyim?
