babasız çocuk_

cataspatas

Nirvana
Kayıtlı Üye
31 Aralık 2008
1.457
1.621
658
3 önce ailemin yanına döndüm.şimdi 17 aylık benim meleğim.var mı benim gibi babasız büyütmek zorunda kalan veya büyüten?bu kötü tecrübeyi yaşamış arkadaşlar varsa paylaşsınlar lütfen benimle.çocuklarınızda neler gözlediniz büyürken?nasıl daha iyi hissettirebilirim ona kendini?
 
3 önce ailemin yanına döndüm.şimdi 17 aylık benim meleğim.var mı benim gibi babasız büyütmek zorunda kalan veya büyüten?bu kötü tecrübeyi yaşamış arkadaşlar varsa paylaşsınlar lütfen benimle.çocuklarınızda neler gözlediniz büyürken?nasıl daha iyi hissettirebilirim ona kendini?

ben çocuğun açısından bakabilirm,ben babasız büyüdüm,annemde aşırı sevgisini ilk kızı ve oğluna verdiği için anne sevgiside görmedim,ama hayatta bir kez bile babasızlık hissetmedım,ya çok gü.lü olur,yada ezik,ama şunu unutma senın yapacağın birşey yok,o kendı iç dünyasında halledicek bunu,o aşıcak zamanla,dua et,

ama bak şu oluyor,başka aileleri görünce,algılama sorunu yaşıyorsun,kız arkadaşalrım babalarının yanında benım yanımdayken çok açık gezmelerıne izin vermzdım,utanırdım,bilmiyorum o duyguyu,bana yabancı erkekmiş gibi geliyordu,ama babasızlık benı çok güçlü yaptı,ama acı tecrübeler sonrası öğrenıyorsun,asla babası olmaığı için ona acıma,bunu hisseder ve oda böle bir moda gırer,
 
anladım canım.teşekkürler yorumun için.Rabbim yanımızda olsun.dediğin şey bende var.mutlu aile tablosu gördüm mü tuhaf oluyorum.benim açımdan bir sorun yok.bi onlara bakıyorum bi oğluma.benim oğlum da babasıyla parka gidebilirdi,erkek erkeğe takılırlardı falan...bunlar geçiyor gözümün önünden.ama dediğin gibi ona yansıtmamak,güçlü olmak lazım
 
maalesef canım.farklı şehirlerdeyiz.istese görebilirdi ama teşebbüste bile bulunmadı.o ayrılmak istemiyor.şu an işlerini rayına oturtuyormuş,oturtunca bizi geri alacakmış.her ne olursa olsun düşüncesi gelme zahmetine girmedi.
 
yok canım.6 yıllık evliydik,bunca zaman benim itmemle yürümüştü zaten.ama yoruldum artık ve bitti.kimse istemez boşnamka,çocuğunu babasız büyütmek ama kısmet böyleymiş ne yapalım:( o kendince hayallerine devam ededursun
 
allah yardımcınız olsun öncelikle
konu çocuk olunca ufak şeyler görmemezlikten gelinebilir belki
ama mutsuz bir evlilik varsa eğer oğlunuz zaten o evde huzursuz,kavgalar arasında büyüyen bir çocuk olucak:(

eşinizle konuşup hafta sonları oğlunuzla vakit geçirmesini söyleseniz
hatta bir uzmandan yardım alsanız nasıl davranmanız gerektiğini söyler
 
aysunege teşekkürler canım.söyledim ona zaten ama o ,bu ayrılık kısa süreli sizi geri alacağım falan diyor hala. o yüzden bekliyor neyi bekliyor anlamadım.ailemden çekiniyor karşılarına çıkacak yüzü yok ama ne olursa olsun ya.ben olsam öleceğimi bilsem yavrumun yüzünü yine de görürüm kimse de engel olamaz.ama işte...
 
canım kesinlikle çocuğunu görmek için her yolu deneyebilirdi
umarım sorumluluğunu hatırlar ve herşeyin yoluna girmesi için çabalar
 
umarım...sadece oğlumun sağlıklı büyümesini istiyorum.ayrı olabiliriz ama bu açığı kapatabilir istese.göreceğiz bakalım
 
tüp bebek annesiyim
oğlum 18 aylık olacak
1.5 sene oldu ayrılalı
aynı sehırde bırbırımızze yarımsaatlık mesaefadeyız
ve bıyolojık baba ! oğlun'u arama gereği asla duymadı..
budur yani..
 
kendi adıma konuşuyorum.1 seneyi geçti.yalnız daha güçlüyüm ve mutluyum. ben mutluyken de oğluma daha iyi bir anneyim.ama baba kavramını arıyor ki benim babama dede yerine baba diyor.yapacak birşey yok.başa gelen çekiliyor.kader deyip kabullenmek lazım.bu da onun sınavı...
 
slm..bende kızım 14 günlükken eşimden ayrılıp ailemin evine döndüm...kızım şu an 5 yaşında...babasız büyütmek gerçekten çok zor.her ne kadar aile desteği olsa da ruhen yıkılıosun...yeri gelio anne babanın torununu şımartmak istemesinden dolayı kendi çocuğuna annelik yapamıozun..gerçekten çok zor bi durum..5 yıldr yaşamadığım acı kalmadı artık antidepresan ilaçlarıyla tutunuyorum hayata...ALLAH HERKESİN YARDIMCISI OLSUN...
 
Back