• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babamın bizi üzen ruh hali...:((

niltt

niltt

N & G... 24.05.09
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2008
6.833
86
688
42
İstanbul
Babamın emekli olduktan sonra ki ruh hallerinden öylesine sıkıldım ki,allaha şükür bir toplu parası var,faizini alıyo,en yükseğinden bir emekli maaşı var,1 evi var sağlıklı,eşi,çocukları ve dünyalar tatlısı bir torunu var ama hala "çalışmıyorum işsizlik ne kötüymüş"diye yakınmalarından,evin içinde suratsız,ilgisiz,ruh gibi dolaşmasından,cimrilik yapmasından bıktım,2 ay sonra kısmetse evleniyorum ne bir konuşma ne bir muhabbet,ne ilgilenmek,hiç birini yapmıyor,dalıp dalıp gidiyor annemi de bizi de o kadar yıpratıp üzüyor ki bu durum,herşeyim yerinde deyip şükredeceğine;nankörlük yapıyor,kavga çıkarmaya meyilli,sıkıldıkça bize çatıyor,bilmiyorum ne olacak bu durum böyle..Biz 2 kız kardeşiz ablam evli,mutlu allaha şükür,bende nişanlıyım allaha şükür herşey yolunda,çocukları sağlıklı,okuduk işimizde gücümüzdeyiz ama neden bu nankörlük...Hiç bir zaman 1 kere bile saçımızı okşayıp"kızımm"diye yaklaşmış değil,annem olmasaydı kendimizi hep üvey evlat gibi hissederdik yıllarca eminim..Geçenlerde kayınpederim saçlarımı okşadı ve içimden "ben neden bunu öz babamdan görmedim"diye isyan ettim..Ama yine de allah başımızdan eksik etmesin derim her zaman.....Hakkımızda hayırlısı ne ise o olur umarım...:çok üzgünüm:
 
benimde babam duygularını ifade edemez,galiba bu bizden önceki jenerasyonun kötü bir özelliği..
ama sizi sevmediğini düşünmeyin lütfen..
ve emeklilik depresyonuna girmiş,acele bir meşgale bulması lazım,aktif bir insan için emeklilik eşittir cezadır...
 
Demekki babanız amaçsız yaşayamıyor bu güzel bir özellik ,kendine bir uğraş bulursa siz de o da rahat edersiniz. ama soğuk davranmasına bir şey diyemeceğim belki duygularını belli edemiyordur.
 
bu durum zor olabilir.ama keske benimde babam olsaydı da gerekirse ayrı yasasaydık uzaktan görseydim.sakın isyan etme cnm.varlıgı bile yeter.benim babam bizi ve annemi döverdi,hep sarhos gelirdi eve ama yinede onu cok özlüyorum.inan senden daha kötü seyler yasadım yinede keske olsaydı diyorum
 
Canim isi gücü varken kendini degerli hissediyordu...bir ise yariyorum diye isinle mesgul oluyordu...simdi emekli olunca tam tersi oldu...hicbir ise yaramaz degersiz hissediyoruz kendini...:delphin:

Bircok emekli olan insanlarda görülen birsey bu...özelliklede erkeklerde....benim anneannem hala calisir biliyormusun? 77 yasinda kücük bir dükkani var is olmazsa bile gider orda takilir oturur diger esnaflarla muhabbet eder...evde oturdumu hastalniyor resmen...:kahve:

Bence siz babaniza bir ugras bir hobbi bulun...mutlaka sevdigi birseyler vardir...yoksa böyle iyce hem kendini hemde sizi bunalticak...:1hug:

Allah yardimciniz olsun...
 
eğer imkanınız varsa toprak işleri ile uğraşsın
benim babam çok genç yaşta AÖF mezunu olduğu
için iyi derecede emekli olmuştu.
özel şirketlerde çalıştı ama geçen yıl bu aylarda kriz nedeniyle
işten çıkartıldı.
zaten bir emekli mağlesef bir hobi için değil geçimini sağlamak için
çalışıyor artık :çok üzgünüm:...babanıza Allah yardım etsin :sm_confused:
 
canım bence üstüne gitmeyin fazla emeklilikten bi süre sonra çoğu insan içine kapanıyo,evde durmaktan sıkılıyolar.benim babamda öyle keşke emekli olmasaydım diye yakınır ara ara.arkadaşın dediği gibi toprak işleri iyi gelir bencede..yada ne biiyim bi tatile çıksa,hacca yada umreye gitse huzur bulsa ferahlasa..bazı babalar içindeki sevgiyi dışa belli etmez,disiplinli baba rolünü oynarlar.sen üzülme canım benim sizleri anneni sevmese aileniz bugünlere gelimiydi..bak ne güzel sizler meslek sahibi olmuşsunuz. hep başınızda olmuş,üzüntünüzde,mutluluğunuzda...şükret canım benim..dediğin gibi Allah anne ve babamızı,daha sonrada eşimiz ve çocuklarımızı başımızdan eksik etmesin..amiiinn..
 
bunada şükür benim babam yok.olsa hergün size yaptığını babam bana yapsa bayram ederdim.
 
Babanız şu anda müthiş bir boşluğa düşmüş durumda. Yıllarca çalışıp emekli olunca herkes kendini böyle hisseder. Bu babanızın ilgisizliği değildir. Babanıza yardımcı olmanız gerekir. Çünkü bütün bu yaptıklarını kasıtlı yaptığını sanmıyorum. Ona uğraşacağı bir şeyler bulun, girdiği bunalımdan ancak böyle çıkar.
 
Burbuk arkadaşıma aynen katılıyorum, güzel söylemiş. Uğraşacağı herhangi bir şey bulsa yada bi arkadaş çevresi olsa yaşıtları falan beraber birşeyler yapsalar, ne iyi olurmuş..
 
teşşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için,eskiden karakalem ve yağlıboya tablolar yapardı hem de büyük bir zevkle,ama şimdi onu bile önemsemiyor,3 yıldır emekli zaten,allahtan kahve kültürü,sigarası,içkisi falan yok işte o da bir artı...Ben istiyorum ki annemi alsın gezsinler dolaşsınlar,akraba ziyaretlerine gitsinler o da yok,hiç değilse dediklerimi yapsa belki herkes biraz daha rahatlar,neyse arkadaşlar kafanızı şişirmeyeyim...teşekkür ederim tekrar...
 
bu kadar dert etme... sağlığı sıhhati yerinde olsun da ebeveyinlerimiz saçımızı okşamasın, elimizi tutmasın... hayatta en önemlisi onların sağlıklı olması... kendini ona uydurmaya çalış o gelmese bile sen yaklaş... inan bana daha büyük dertler var şu an bile kendimi düşünüp gözyaşlarımı tutamıyorum:( sevgilerini göstermesinler varsın, ama inan bana hayatta en sevdiği, ölümü göze alabileceği varlıklarız biz saçımızın bir teli değerli onların gözünde:) ben babama canımı düşünmeden veririm yeter ki o sorunsuz bir hayat sürsün... o yaklaşmadıkça sen yaklaş o gelmedikçe sen git o sevmedikçe sen sev... ben bunu uyguluyorum... bana sarılmasa bile sarılıyorum o öpmese ben öpüyorum... bir daha öpemezsem, sarılamazsam... o beni öpmemişti ben de onu öpemedim dememek için ona olan açlıgımı onunla doyurmak için:) Onlara da kızmayın bazıları depresif kişiliklidir,sevemezler sevgilerini belli edemezler... Ben Babamı çokkkk seviyorummmmmmmmmmm, kimseye hiçbirşeye değişmem...Canım hayatımın erkeği babam bennnnnnnniiiiiimmmmm
 
evet babanız emeklilik depresyonuna girmiş zor bir durum..
benim babamda memur emeklisiydi emekli olduğu anda bir sedef hastalığına yakalandı ki hepimizin içi sızladı..
aynı durumları bizlerde yaşadık canım..
ve sonrasında evimize 15 dk uzaklıkta olan bir yerden bir arsa aldı oraya minik bir ev yaptılar meyva ağaçları dikti bağ bahçe kurdu...
her yaz annemle oraya giderler ve zaman geçirirler bir nevi yazlık..
ilte tüm bunlardan sonra psikolojisi düzeldi..
öyleki babam hiç kimseyi görmek istemiyor odayı karartıp yatıyor..
gecenin bir vakti dışarı çıkıp kapı önünde oturuyordu...
hepimiz korkuyorduk neler oluyor diye..
sonra annem onu zor bela psikiyatra götürdü..
doktor emekliliğinden böyle olduğundan bahsertmiş zaten o aldığı arsa onun yardımına koştu..
şimdi çok mutlu hepimiz mutluyuz...
hem bizede faydası var bütün çocuklar torun torba toplanıp yazları yanlarına gidiyoruz piknik yapıyor eyleniyor eve dönüyoruz.
dönerkende hepimiz birer poşet alıp bahçeden meyva sebze topluyoruz....

umarım babanız en kısa zamanda kendine bir uğraş bulur...
benim babamın yaptığı gibi...
 
canım babanızdan ilgi bekleyeceğinize siz ona biraz daha fazla ilgi gösterseniz belki bunu bekliyordur...kimbilir işe yaramama psikolojisi ona dokunyordur olamaz mı?mesela 2 ay sonra evlenecekmişsiniz davetiye listesini ona yaptırsanız...ufak tefek işlerinize onu koştursanız..torununu alıp parka marka götürse ne bileyim..Küçük bir cafe filan açsa mesela....Bence onun bu durumdan kurtulmasına ancak yine siz yardım edebilirsiniz..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back