- 7 Ocak 2011
- 6.828
- 4.295
- 373
- Konu Sahibi tomvejerry
- #1
Ne kadar kabul etmek istemesem de, sanirim artik nefret noktasindayim. Tahammul edemiyorum. O evdeyken eve gelmek dahi istemiyorum, isten gelecegi saatlerde uyumus olmak, evde oldugu zamanlarda da evde olmamak icin cabaliyorum. Olmuyor olmuyor. O ve biz ayni evin icinde olamiyoruz. Annemle bosandilar, bize etmedigi hakaret kalmadi ama gitmiyor.. Rezaletimiz cikmadan da gitmeyecek gibi.. Neyse konuyu bastan anlatayim en iyisi..
Oncelikle herkese selam,
Bilen bazi kisiler vardir. 9 senedir Amerikadayim ailemle birlikte. Istanbuldan tasindik buraya. Geldigimde 13-14 yaslari arasindaydim, lise 1 e baslayacaktim. Amerikaya gelmek herkeste sok etkisi yaratti. Babam depresyona mi girdi, bir canavara mi donustu bilmiyorum ama, annem ise gittigi zamanlarda, evi cehenneme cevirirdi ben ve ablam icin. icip icip, kavga etmesi, hakaretleri, bize vurmalari.. ise girince biraz duruldu neyseki..
Lise bitene kadar (4 sene) oyle boyle idare ettik ve sonra okulu bahane edip evleri ayirdik. Evleri ayirinca hersey cok guzeldi. Annem ben ve ablamin kaldigi evde hep huzur vardi. Ancak babam haftasonlari ziyarete gelince kavga cikiyordu.
iki sene once babam turkiyeye gitti 1 ayligina. Orda annemin evindeki kiraciyla is birligi yapip, kiraciyi bir hafta kadar evden cikarip, eve bir kadin getirip, annemi aldatmaya calistigini ogrendik. Annem hemen bosandi ama belli basil sebeplerden oturu evler yine birlesti.
Huzurlu hayatimiz evler birlesince sona erdi. Babam her gece sabahlara kadar iciyor. Ablam gece vardiyasinda calisiyor. Ben sabah 7 de ise gidiyorum, ben ise giderken o salonda hala iciyor oluyor, ablam isten geldiginde de 8 gibi hala ictigini soyluyor.
ASLA dert ortagi bir insan olamadi. Babama herhangi bir derdimi anlatsam, ordan kendine bizi elestirmek icin nasil bir malzeme cikarir, onun pesinde. Her lafi igneleyici, laf sokucu. Annemin arkadasina yatili klmaya gittigimizde, bize harika bir hafta gecirmelerine ragmen, babam onlara surekli yok yere arkalarindan hakaret edip durdu.
Hayatimiza o kadar cok karisiyor ki, artik baba-kiz saygi sevgisi kesinlikle kalmadi. Hayatimiza karisma sebebi akil vermek, nasihat etmek, veya bizi korumak icin degil cunku, laf sokmak, hakaret etmek, ve dedikodumuzu yapmak icin. Hal boyle olunca onunla hic muhabbet etmek istemiyoruz tabi. Bize "siz bana cephe aldiniz evde" diyor. Kendisi bize aile gibi degil, dusman gibi yaklastigindan olmasin?
Amerikali erkek arkadasim var ve onunla cok zaman geciriyorum diye bana etmedigi laf kalmadi gecen ocak ayinda. Akliniza gelebilecek her hakareti isittim. HER HAKARETI! Cok afedersiniz ama senin gibi evladin 7 sulalesini bilmem napayimdan tutun da, kendini s.ktrmis gelmis, lafina kadar.. Kusura bakmayin cok acik yaziyorum ama halimi anlayin diye yaziyorum. Ve daha neler neler tabii.. Bu olay oldugunda evde yalnizdik, sabah ben ilk is evi terk ettim. otele yerlestim. aradi agladi, ozurler diledi ve iki gun sonra geri dondum eve..
Ama istemiyorum. OLMUYOR! yasanmiyor onunla. bir turlu gitmiyor evden. annemle ayni evde ev arkadasi gibi yasiyorlar. o yatak odasinda yatiyor, annem icerdeki koltukta. Ev gecimi buyuk olcude annem ve benim ustumde. Annemin defalarca git demesine ragmen gitmiyor..
Ve artik dolup tasmis bardagi yerinden sarsan dun ki olayda soyle: Dun 1 haftalik tatilden eve dondum. Bugun de yeni annemle benim aldigimiz evimize tasinicaz. Tabii babamda allem edip kallem edip bizimle geliyor. Tek kurus faydasi olmadigi gibi "benden hic birsey beklemeyin, size son kazigimi atmadim daha" diyerek bizimle geliyor!! Neyse, odama girdim bir baktim odamdaki cogu esya yeni eve tasinmis bile. Benim odamda hatira olarak sakladigim sevgilimin bana ilk hediyesi olan bir demet gul vardi. Hemen onu sordum nerde diye, "bilmem" gibi bir yanit aldim. Basimdan asagi kaynar sular dokuldu. Benim icin cok kiymetli birseydi. Gittim yeni eve, her yeri aradim yok. ATMIS!! Bana sormadan, benim yoklugumda benim icin en degerli olan bir animi cope atmis! Delirdim. yeni evde ona verdigimiz oda da raki siselerini siralamis yine.. Butun raki siselerini kirip atasim geldi..
Neyse eve dondum, balkonda oturuyordu (saat sabahin 4 u bu arada) annem gitti, kizin cicegini ne yaptin diye sordu, bir bagiris cagiris. Sonra bana geldi bela okudu, senin gibi evlat olmaz olsun dedi, elini yumruk yapti (bana da vurmaya calisiyor) sonrada kufurler ederek gitti..
Kizlar biktim artik!!
Annesiyle babasi bosanan cogu insan goruyorum. kimi babasiyla hic gorusmuyor, kimi gorusuyor. Bu babam olacak adamin, rezillik cikmadan gidecegi yok. polisle attiricaz en sonunda evden.
Bu konuyu acmamin sebebi bir nevi anlatip rahatlamis olmak. Belki ayni durumlari yasamis birileri okur da yorum yapar, ne bileyim yalniz olmadigimi gorur rahatlarim..
Cok kotu bi durum. Allah boyle alkolik, saldirgan, yuzsuz, gurursuz kisilerden korusun hepimizi. Cok zor insanin kendi kanindan nefret etmesi..
Oncelikle herkese selam,
Bilen bazi kisiler vardir. 9 senedir Amerikadayim ailemle birlikte. Istanbuldan tasindik buraya. Geldigimde 13-14 yaslari arasindaydim, lise 1 e baslayacaktim. Amerikaya gelmek herkeste sok etkisi yaratti. Babam depresyona mi girdi, bir canavara mi donustu bilmiyorum ama, annem ise gittigi zamanlarda, evi cehenneme cevirirdi ben ve ablam icin. icip icip, kavga etmesi, hakaretleri, bize vurmalari.. ise girince biraz duruldu neyseki..
Lise bitene kadar (4 sene) oyle boyle idare ettik ve sonra okulu bahane edip evleri ayirdik. Evleri ayirinca hersey cok guzeldi. Annem ben ve ablamin kaldigi evde hep huzur vardi. Ancak babam haftasonlari ziyarete gelince kavga cikiyordu.
iki sene once babam turkiyeye gitti 1 ayligina. Orda annemin evindeki kiraciyla is birligi yapip, kiraciyi bir hafta kadar evden cikarip, eve bir kadin getirip, annemi aldatmaya calistigini ogrendik. Annem hemen bosandi ama belli basil sebeplerden oturu evler yine birlesti.
Huzurlu hayatimiz evler birlesince sona erdi. Babam her gece sabahlara kadar iciyor. Ablam gece vardiyasinda calisiyor. Ben sabah 7 de ise gidiyorum, ben ise giderken o salonda hala iciyor oluyor, ablam isten geldiginde de 8 gibi hala ictigini soyluyor.
ASLA dert ortagi bir insan olamadi. Babama herhangi bir derdimi anlatsam, ordan kendine bizi elestirmek icin nasil bir malzeme cikarir, onun pesinde. Her lafi igneleyici, laf sokucu. Annemin arkadasina yatili klmaya gittigimizde, bize harika bir hafta gecirmelerine ragmen, babam onlara surekli yok yere arkalarindan hakaret edip durdu.
Hayatimiza o kadar cok karisiyor ki, artik baba-kiz saygi sevgisi kesinlikle kalmadi. Hayatimiza karisma sebebi akil vermek, nasihat etmek, veya bizi korumak icin degil cunku, laf sokmak, hakaret etmek, ve dedikodumuzu yapmak icin. Hal boyle olunca onunla hic muhabbet etmek istemiyoruz tabi. Bize "siz bana cephe aldiniz evde" diyor. Kendisi bize aile gibi degil, dusman gibi yaklastigindan olmasin?
Amerikali erkek arkadasim var ve onunla cok zaman geciriyorum diye bana etmedigi laf kalmadi gecen ocak ayinda. Akliniza gelebilecek her hakareti isittim. HER HAKARETI! Cok afedersiniz ama senin gibi evladin 7 sulalesini bilmem napayimdan tutun da, kendini s.ktrmis gelmis, lafina kadar.. Kusura bakmayin cok acik yaziyorum ama halimi anlayin diye yaziyorum. Ve daha neler neler tabii.. Bu olay oldugunda evde yalnizdik, sabah ben ilk is evi terk ettim. otele yerlestim. aradi agladi, ozurler diledi ve iki gun sonra geri dondum eve..
Ama istemiyorum. OLMUYOR! yasanmiyor onunla. bir turlu gitmiyor evden. annemle ayni evde ev arkadasi gibi yasiyorlar. o yatak odasinda yatiyor, annem icerdeki koltukta. Ev gecimi buyuk olcude annem ve benim ustumde. Annemin defalarca git demesine ragmen gitmiyor..
Ve artik dolup tasmis bardagi yerinden sarsan dun ki olayda soyle: Dun 1 haftalik tatilden eve dondum. Bugun de yeni annemle benim aldigimiz evimize tasinicaz. Tabii babamda allem edip kallem edip bizimle geliyor. Tek kurus faydasi olmadigi gibi "benden hic birsey beklemeyin, size son kazigimi atmadim daha" diyerek bizimle geliyor!! Neyse, odama girdim bir baktim odamdaki cogu esya yeni eve tasinmis bile. Benim odamda hatira olarak sakladigim sevgilimin bana ilk hediyesi olan bir demet gul vardi. Hemen onu sordum nerde diye, "bilmem" gibi bir yanit aldim. Basimdan asagi kaynar sular dokuldu. Benim icin cok kiymetli birseydi. Gittim yeni eve, her yeri aradim yok. ATMIS!! Bana sormadan, benim yoklugumda benim icin en degerli olan bir animi cope atmis! Delirdim. yeni evde ona verdigimiz oda da raki siselerini siralamis yine.. Butun raki siselerini kirip atasim geldi..
Neyse eve dondum, balkonda oturuyordu (saat sabahin 4 u bu arada) annem gitti, kizin cicegini ne yaptin diye sordu, bir bagiris cagiris. Sonra bana geldi bela okudu, senin gibi evlat olmaz olsun dedi, elini yumruk yapti (bana da vurmaya calisiyor) sonrada kufurler ederek gitti..
Kizlar biktim artik!!
Annesiyle babasi bosanan cogu insan goruyorum. kimi babasiyla hic gorusmuyor, kimi gorusuyor. Bu babam olacak adamin, rezillik cikmadan gidecegi yok. polisle attiricaz en sonunda evden.
Bu konuyu acmamin sebebi bir nevi anlatip rahatlamis olmak. Belki ayni durumlari yasamis birileri okur da yorum yapar, ne bileyim yalniz olmadigimi gorur rahatlarim..
Cok kotu bi durum. Allah boyle alkolik, saldirgan, yuzsuz, gurursuz kisilerden korusun hepimizi. Cok zor insanin kendi kanindan nefret etmesi..
Son düzenleme: