Azerbaycan şiirleri

El bilir ki, sen menimsen,
Yurdum, yuvam, meskenimsen,
Anam, doğma vetenimsen!
Ayrılarmı könül candan?
Azerbaycan, Azerbaycan!

Men bir uşak, sen bir ana,
Odur ki, bağlıyam sana:
Hankı semta, hankı yana
Hey uçsam da yuvam sensen,
Elim, günüm, obam sensen!

Feket senden gen düşende,
Ayrılık menden düşende,
Saçlarıma den düşende
Boğar aylar, iller meni,
Kınamısan eller meni.

Ölmez könül, ölmez eser,
Nizamiler, Füzuliler
Elin kelem, sinem defter,
De gelsin her neyin vardır,
Deyilen söz yadigardır
___________________

Semed Vurğun

Behtiyar Vahabzade

(Cavanşir Kuliyev musiki bestelemişdir)

Bir ananın iki oğlu,
Bir amalın iki kolu.
O da ulu, bu da ulu
Azerbaycan-Türkiye.

Dinimiz bir, dilimiz bir,
Ayımız bir, ilimiz bir,
Eşkimiz bir, yolumuz bir
Azerbaycan-Türkiye.

Bir milletik, iki dövlet
Eyni arzu, eyni niyyet.
Her ikisi cümhuriyyet
Azerbaycan-Türkiye.

Birdir bizim her halımız—
Sevincimiz-melalımız.
Bayraklarda hilalımız
Azerbaycan-Türkiye.

Ana yurdda-yuva kurdum,
Ata yurda könül verdim.
Ana yurdum, ata yurdum
Azerbaycan-Türkiye.

HERB BİTECEK...
Cabir Novruz (1933-2002)

Vaht keçecek, dövr edecek,
Kan-kadalı herb bitecek,
Yağıları kovacağık
bu torpakdan,
Mütlek geri alınacak
Şuşa, Ağdam,
Mütlek geri alacağık
Kelbeceri,
Laçını da,
Karabağa bütün yollar
açılacak.
Çekilecek ulu İsa bulağından
bulud, duman,
Herb bitecek, ağrıları
göynedecek
zaman-zaman...
Hamımızı incidecek, izleyecek...
Övladları helak olan
analarsa bu dehşete
dözmeyecek,
Daim ele olacaklar
yalkız, ağlar,
Ele oğul deye-deye
gözlerini
yumacaklar...
Herb bitecek... amma onun
üstümüzden
getmeyecek
kölgeleri...
Gören nece böyüyecek iller ile,
Memeleketin yüzler ile, minler ile,
yetim-yetim
körpeleri?..
Herb bitecek... bunu tekce
Allah biler,
Neyleyecek sevdiyini
kurban veren
sevgililer?..
Kelblerinde hesret, kübar,
Ne vahtacan kara geyib ağlayacak
nişanlılar?..
Hamısı da nakam-nakam kocalacak,
karıyacak...
Herb bitecek... çoh-çoh kanlı
yaraları
sarıyacak...
Tenzif, derman götürecek
zaman özü...
Herb bitecek... ağrıları
odlayacak
sinemizi...
Herb bitecek... amma heç vaht
şehidlerin göynekleri
kesmeyecek...
O mezarlar her gün bizi intikama
sesleyecek,
Onlar bizi and verecek bir
Allaha,
Aldanmasın millet daha...
Aldanmasın baha-baha, göre-göre,
Ne dahili, ne harici
düşmenlere...
Yeter bu halk, çoh inanıb,
çoh allanıb,
Herb bitecek... amma onun
bitmeyecek
sualları...

Vaht keçecek, dövr ötecek...
Kan-kadalı herb bitecek...
İnamım var bizim böyük kelebenin
gelişine...
Onda nece çıhacaklar
çoh hainler
el içine?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Hansı üzle onlar ahı?
Hansı üzle tıhacaklar,
Çöreyini bu torpağın?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Eşidirem üreyimin kerarını...
Hansı üzle kayıdacak
öz kendine,
Öz kendini koyub kaçan
ferariler...
Soruşuram tekrar-tekrar, döne-döne,
Ne hükukla, hansı üzle,
Yene veten deyecekler
bu vetene,
Veten satan vetensizler?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Hansı üzle üzümüze bahacaklar,
suyumuzdan içecekler,
kapımızdan keçecekler?!
Milletin dar mekamında
Oturub öz dükanında,
Oğurluk sakkız satanlar,
Fındık, püste, koz satanlar.
Bığı burma deleduzlar,
alverçiler,
Men onları bizim soydan
saymayıram
bundan bele...

Herb ötecek... bilmem ancak,
Hansı kebre koyulacak,
Halk acından saralanda,
Topdağıtmaz sarayında,
Her gün öpüb endamını,
göz-kaşını,
Öz ermeni aşnasını,
Gizli yerde yağ içinde
sahlayanlar...
Amma üzde millet deyib
ağlayanlar...
Herb bitecek, çekilecek
ağrıları, korhuları...
Amma heç vaht bitmeyecek
sualları, sorguları.

Cabir Novruz

Bir arzum var, ay adamlar,
koyun deyim,
Sağlığında kiymet verin insanlara,
Yahşılara sağlığında yahşı deyin,
Sağlığında yaman deyin yamanlara.
Yalnız, yalnız sağ olanda,
Her kes esil kiymetini biler onda;
Bu sözlerim düz olmasa
töhmet edin.
Sizden rica eleyirem milyon kere,
Şairlere sağlığında hörmet edin,
Sağlığında heykel koyun ölmezlere...
Geleceye çoh da ümid bağlamayın,
Sözünüzü sonralara sahlamayın.
Zehlem gedir sonralardan,
Vahtsız dinen zurnalardan,
Boşboğazdan, avaradan,
Toydan sonra nağaradan.
Sağlığında sevindirin temizleri,
Siz heyatda bu amalla addımlayın.
Sağlığında ifşa edin hebisleri,
Satkınlara sağlığında satkın deyin,
Tülkü deyin tülkülere,
aslan deyin aslanlara;
Sağlığında kiymet verin insanlara...
Her kes bilsin öz yerini
nece sağdır,
Bu, pislerin heyatını kısaltmakdır,
Yahşıların heyatını uzatmakdır...
Bu nedendir ölen kimi, kelbimizde
Adamlara sevgi, hörmet aşıb-daşır.
Ölen kimi yahşılar da yahşılaşır,
Yamanlar da yahşılaşır...
Çirkinler de temiz olur ölen kimi...
Yadlar bele eziz olur ölen kimi...
Hatireler söyleyirik,
nekroloklar kollayırık,
Hamısını ucdantutma yahşı deyib
o dünyaya yollayırık.
Bu gecikmiş heyir-dua kime gerek?
Bundan mezar böyüyecek,
ya ölenmi dirilecek?
Hoşum gelmir
bu köhnelmiş adetlerden,
hoşum gelmir...
Bu serdaba sevgilerden,
hörmetlerden hoşum gelmir.
İstemirem vaht-vedesiz şöhreti men,
Bir an ömrü milyon kızıl ölüm gele,
deyişmerem...
Diri üçün iyne boyda hörmeti men
Ölü üçün min heykele deyişmerem...
Düz demesem, onda meni bağışlayın,
Üz tutaram uşaklara,
kocalara, cavanlara,
Sağlığında kiymet verin insanlara,
Yahşılara sağ olanda yahşı deyin,
Sağlığında yaman deyin yamanlara...

azerin merhaba cnm bende aslen azeri kökenliyim ığdır tarafından... yazdığın şiirler çok hoştu slm vermek istedim... görüşmek üzere...

a.selam canım. beyendiyine sevindim.

azerin bilmem bana yardım edebilirmisin.cho ti tel ne otrivayesh ne demek.bilgin varsa yaz.sana sormamın sebebi herkez azerice diyo yada rusça

bu rusca bi cumle- tercumesi--- SEN NİYE TELEFONA CEVAB VERMIRSE?

sEN NEDEN TELEFONU KALDIRMIYOSUN?