- 28 Şubat 2007
- 842
- 7
- 55
Evet ayrılıklar da şerefli olmalı..
Bir ilişki yaşarsın mutlusundur,yüreğin bir başka yüreğin adını zikrederek atar, paylaşırsın umutlarını yarınlarını...Bir zamanlar benim de, bir sevdam vardı ‘Her geçen gün yüzün pembeleşiyor seviyorsun beni,hiç ayrılmayalım, bana ayrılık lafını asla etme sevdam,seni öylesine her şeyi hiçe sayarak seviyorum ki’ derdi..Sevmek yüzde pembelikler oluşturuyormuş demek ki:) derdim,Zaman içinde o güzel duygunun neler getirdiğini yaşayarak gördüm.Ilık rüzgarlar eser yüreklerde,pembeleşen çehre pembe hayallere sevk eder insanı,bilinen dört mevsim yediye çıkar bin bir çiçekle karşılanır masal galaları.elimizde kırmızı halı olsa sevdiğimizin yoluna hiç üşenmeden seriveririz,kalp atışları davullara bedel:)
Sonra bir gün yollar ayrılır bambaşka köşelerde buluverirsiniz o kalp atışlarını ..öncesinde buruk bir hüzün sonra yaşamaya devam ..Hayat her zaman istediğimiz gibi devam etmiyor.Başlangıçları nasıl hevesle karşılıyorsak ayrılıklarda hoş görülmeli..Kavgasız nefretsiz uğurlamalı gidenleri, bir zamanlar güzel duygular paylaştığımız insanın ardından yaşanmamışlarıma yaşanmışlık getirdi yolu açık olsun demekten başka çare yok:) Bunu kendi ruhumuz için yapmak en iyisi..Bazen bitiriş fiilinin gümbür gümbür gelişini duymak istemeyiz ,bittikten sonra ise bir başka kaos ,saatlerce konuşuruz giden ardından konuştukça sinirleniriz derken NEFRET! Ayrılığında etiği olmalı sevginin namusu taşınmalı omuzsa omuzda, yürekse yürekte... Çevremde nice insan var gidenin ardından nefret kusan, çare insanın yeni yürekleri de görebilmesinde..Kimse dünyanın merkezi değil ...Ne sevdalar gördüm ölümsüz olduğuna inandığım ama inanmışlık yetmiyor bazen:)Bir zamanlar benim de bir sevdam vardı...
alinti
Bir ilişki yaşarsın mutlusundur,yüreğin bir başka yüreğin adını zikrederek atar, paylaşırsın umutlarını yarınlarını...Bir zamanlar benim de, bir sevdam vardı ‘Her geçen gün yüzün pembeleşiyor seviyorsun beni,hiç ayrılmayalım, bana ayrılık lafını asla etme sevdam,seni öylesine her şeyi hiçe sayarak seviyorum ki’ derdi..Sevmek yüzde pembelikler oluşturuyormuş demek ki:) derdim,Zaman içinde o güzel duygunun neler getirdiğini yaşayarak gördüm.Ilık rüzgarlar eser yüreklerde,pembeleşen çehre pembe hayallere sevk eder insanı,bilinen dört mevsim yediye çıkar bin bir çiçekle karşılanır masal galaları.elimizde kırmızı halı olsa sevdiğimizin yoluna hiç üşenmeden seriveririz,kalp atışları davullara bedel:)
Sonra bir gün yollar ayrılır bambaşka köşelerde buluverirsiniz o kalp atışlarını ..öncesinde buruk bir hüzün sonra yaşamaya devam ..Hayat her zaman istediğimiz gibi devam etmiyor.Başlangıçları nasıl hevesle karşılıyorsak ayrılıklarda hoş görülmeli..Kavgasız nefretsiz uğurlamalı gidenleri, bir zamanlar güzel duygular paylaştığımız insanın ardından yaşanmamışlarıma yaşanmışlık getirdi yolu açık olsun demekten başka çare yok:) Bunu kendi ruhumuz için yapmak en iyisi..Bazen bitiriş fiilinin gümbür gümbür gelişini duymak istemeyiz ,bittikten sonra ise bir başka kaos ,saatlerce konuşuruz giden ardından konuştukça sinirleniriz derken NEFRET! Ayrılığında etiği olmalı sevginin namusu taşınmalı omuzsa omuzda, yürekse yürekte... Çevremde nice insan var gidenin ardından nefret kusan, çare insanın yeni yürekleri de görebilmesinde..Kimse dünyanın merkezi değil ...Ne sevdalar gördüm ölümsüz olduğuna inandığım ama inanmışlık yetmiyor bazen:)Bir zamanlar benim de bir sevdam vardı...
alinti
