Alışamıyorum. 3 haftayı geçti. Zamanla kesin alışılır mı? 34 yaşındayım şu soruya bak.
Aynılarını bende yaşadım şuan umrumda değil fb dondurdum kendi hayatıma bakıyorum. İyi ki olmamış diyorum en fazla 6 ay sonra acın azalacak bu hislerinden kurtulacaksın. Unutmak için birşey yapmaya çalışma çünkü unutmanın bir yolu yok zamanla kendiliğinden atacaksın içinden onu.FB hesabını kontrol ediyorum devamlı olarak. Boşandığı eski eşini takip ediyorum. Fena halde takıntı haline geldi. Aklım her an her saniye onda. Bu durumdan kurtulmam lazım. Yüzüm gülmüyor, yaşamak istemiyorum ama inancım var. Böyle düşünemiyorum. Nasıl çıkacağım bu ruh halinden? Ümid etmeyi nasıl bırakacağım?
Hiçbirşey yapmak içimden gelmiyor ki. Hobiyi kursu geçtim. Banyo yapmak bile zul. Öte yandan işim var, sorumluluklarım var. Yüzümde maske ile iş hayatıma devam. Ama içim yangın yeri. Paramparça.Arkadaşım bunun bir formülü yok ki şunu yap geçer diyelim. Ama kendini eve kapatma, üşensen de dışarı çık. Arkadaşlarınla bol bol vakit geçir. Yazın iyiyse evde yalnız kaldığında yazı yazarak duygularını dökmeye çalış. Hayata insanlara ve aşka küsme. Bir kursa yazıl bir hobi edin. Neden ayrıldınız bilemem ama iyi kötü farketmez, güzel günleriniz mutlaka olmuştur. Bu güzel günler sende kalsın kötü günleri düşünme. Zaman her şeyin ilacı gerçekten.
O herşeye deyecek bir adamdı. Ve herşeyden vazgeçmeye hazırdım. Anlamadı. İnanmadı.umrunda bile olmasin
inan ki hicbir erkek icin degmez, asla bir damla goz yasi akitmaya bile degmez
kendini uzme, sinirini yipratma ve psikolojini bozma hemde bir hic ugruna
O herşeye deyecek bir adamdı. Ve herşeyden vazgeçmeye hazırdım. Anlamadı. İnanmadı.
Öyleydi. Aşktan değil. Tecrübeden, yaşanmışlıktan. Biliyorum.emin ol oyle degildir.. sadece asktan sana oyle geliyor
Tamam caniiiim oyleydi.. simdi otur uzul agla kendini hirpala.. belki birsey duzelir uzulmekle dimiÖyleydi. Aşktan değil. Tecrübeden, yaşanmışlıktan. Biliyorum.
Keşke uygulayabilsem oansorma. Keşke. Mantık bırak diyor. Vazgeç. Ama kalp? Olmuyor işte ne yapayım. Üzülmeyim diyince üzülmemek elde olsaydı keşke.Tamam caniiiim oyleydi.. simdi otur uzul agla kendini hirpala.. belki birsey duzelir uzulmekle dimi
insallah ileride uzuldugun her saniye icin pismanlik duymassin ne diyeyim
Geçecek. Üzül ağla ama geçecek.O herşeye deyecek bir adamdı.
Hiçbirşey yapmak içimden gelmiyor ki. Hobiyi kursu geçtim. Banyo yapmak bile zul. Öte yandan işim var, sorumluluklarım var. Yüzümde maske ile iş hayatıma devam. Ama içim yangın yeri. Paramparça.