Ayrilan bayanlarin hayatlari

F

Falit

Üye
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2015
242
136
38
Daha önceki konumda anlattigim gibi, esimin saygisizligi ve huzursuzlugu yüzünden ayrilma noktasindayiz. Henüz kagit islemleri baslamadi, ama ben babamin evindeyim. Artik anlasamiyoruz, 4,5 sene ne yaptiysam olmadi, tek tarafli olmuyor. Hakaretler, bana ve aileme saygisiz tutumlar, beni kopardi. Icim paramparca.

Ellerimden kayip gitmis koskoca bir hayat var sanki önümde. Baktikca o hayata agliyorum. 28 yasinda yüksek lisans yapan, calisan, cevrem tarafindan cok sevilen bir insanim, ailemde öyledir. Aileminde zamanla esimin tutumlarindan dolayi hic onaylamadigi bir evlilikten, ama daha cok benim artik icimin paramparca olmasindan dolayi ayriligin sart olduguna karar verdim.

Bundan sonrasi beni korkuytuyor. Bunca olumsuzluga ragmen hep "acaba özler miyim, acaba düzelir miydi, acaba söyle de bi denesemiydik" var kafamda. Ailemede öyle dedim, o yüzden kagit islemlerini baslatamiyorum dedim.

Ayrilan bayanlar, özellikle evliyken ayrilanlar, size soruyorum. Kafanizdan nasil söküp attiniz? Ayrildiktan sonra hic acabalariniz oldu mu? Ne kadar sürede atlattiniz acinizi?
 

valla benim 2.5 yıl sürdü üzerinde birde 1.5 yaşıdna bir oğlum var saniye düşünmedim. ayrıldım ve mutluyum. bıktım tek taraflı emeklerden, bıktım yerine getirilmeyen sözlerden herşeyden, aldatmasından vs.. ilk başta çok bocaladım 1 ay ayrı kaldık benimde aynı sizin gibi acabalarım oldu, ama sonra baktım oh be rahatladım ya ! inanın bir yük kalktı üzerimden! benim çocuğum var diye de sürekli görmek zorundayım ama siz değilsiniz, sadece boşandıktan sonra "boşanmış" olmak nasıl olur diyordum ama çok şükür onunla da bir sorunum olmuyor. bittiyse uzatmak sadece size zarar verir. 4,5 yılınız gitmiş zaten gerisi size kalsın..
 

Keske sizin kadar güclü olabilseydim, aglama nöbetlerim tutuyor. Biraz rahatliyorum, sonra tekrar icime bir dert giriyor kötü oluyorum. Git gellerim var, acabalarim var. Babam git birdaha evine gelmem o adamla karsilastirma diyor beni, kardesim gitmeyeceksin diyor gözümün icine bakiyor cocuk ablam fikir degistirirde gider diye. Onun 6. hisse cok kuvvetli ne derse cikiyor hep, mutsuz olacaksin ayrilacaksiniz bu adam degismez inan bana diyor. Cildirmak üzereyim. Ne kadar acizsin diyorum kendime. Atlatmam ne kadar sürecek bilmiyorum. Siz ne zaman rahatladiniz tam olarak? Daha kagit islemlerini bile baslatamadim, esimin yalvarmalari basladi mesaj atip duruyor bana, kardesime, babama. Ne olur evinizden kovmayin beni son bir sans verin degisecegim diye sözler veriyor, Allaha söz verdim diyor. Babam dün bogazina yapisti yine üzüldü adam, o dereceye geldik yani
 

bir süre uzaklaşın, evden ailenizden eşinizden, bir hafta bir gün hiç farketmez, çıkın gidin. kendi kendinize kaldığınızda aslında zor olmadığını görürsünüz.. ben güçlü değilim inanın okadar ağladım ki okadar yıpramdım ki ama hepsi ayrılmaya karar vermeden önce oldu, ayrıldıktan sonra ağlamak istedim ama bir baktım hiç birşey kalmamış ki.. dün geldi mesela ailesiyle arası çok kötü kalacak yeri bile yok şu an, oğlumu görmeye geldim dedi dedim gel istersen kal utana sıkıla kabul etti, onalr içeride yattı bende salonda fosur fosur uyudum valla :) eskiden olsa ayrı yattığımız için bile boğazım düğüm düğüm olurdu.. eşiniz ne zaman böyle yalvarmaları kafa karıştırmalarını keserse işte o zaman siz kendinize gelirsiniz. sizin düşünmenize izin vermiyor çünkü.. ailenizi kendinizi düşünün derim, çünkü istediği kadar pişman olsun, değişmeyen adam değişmiyor..
 
Endişelerinizi çok iyi anlıyorum, evliliğinize 4,5 yıl zaman vermişsiniz bişeyler değişecek düzelecek olsaydı bu sürede düzelirdi hiç canınınızı sıkmayın çok gençsiniz hatta ben sizin şu an ki yaşınızdayken evlenmiştim. Kendi ayaklarınız üzerinde duruyorsunuz, çevreniz ve aileniz tarafından sevilen birisiniz bu nedenle endişe etmenize hiç gerek yok evliliğinizi bitirdiğinizde herşey düşündüğünüz kadar kötü olmayacak kendinizi yıpratmayın hakkınızda hayırlısı olsun.
 

Ben gercekten hep iyi niyetimden kaybediyorum, yufka yürekliyim, cabuk kaniyorum herseye, aciyorum.
Direnmem lazim, her göz yasi beni daha güclü yapmali. Kücük görümceme haber vermistim, üzüldü cocuk kayinbabamla kaynanama söylemis agliyorlar diyor, onalra bile üzülüyorum ama napayim.
 
ayrılmadım ama geçer diye düşünüyorum insanoğlu herşeye alışıyor bir süre acı çekersiniz ağlarsınız savrulursunuz ama muhakkak toparlanırsınız.öyle kalmazsınız emin olun .ayrılmadan önce artıları ve eksileri topladınızmı eksilermi çok birde çocuk varmı
 

Cok tesekkür ederim
 
Tam olarak sorun nedir,örnek verebilir misiniz? Belki halledilebilecek bir şeydir?
 
Zor...çok zor...iflah olmadım mesela ben..Sinirlerin sağlamsa kendi içinde enerjin bayağı yüksekse ayrıl..Yoksa hiç bulaşma.
 
Ben de ayrılma kararı aldım ve ona söyledim. Daha fazla devam ettiremeyeceğim yoksa kanser olup pisipisine öleceğim dış etkenler yüzünden. Ben kendimi iyi hissediyorum. Hiç yaşamamışım gibi yapacağım en iyi becerdiğim şeydir zaten bu. Anıları, yaşanmışlıkları, iyi kötü her şeyi küçük bir depoya sıkıştırıp kilidini beynimin içinde bulmayacağım bir yere saklayacağım. Bir daha kimseyle olmak gibi bir düşüncem yok ayrıca. Beni istemezler, dul derler gibi endişem yok olmaz da. Ne istediğimi biliyorum, içimde beni kemiren kuşkular olmadan yaşamak istiyorum. Bu yolda ilerleyeceğim başka çarem yok zaten, kendim için bir iyilik yapmam gerekli. Başkalarını düşündüğüm yeter.. Allah'tan başka kimseye verilecek hesabım da yok benim.. İsteyen istediğini düşünebilir toplum olarak..
 
Geçen ayda ben ayrilmistim esimle bizim öyle siddetnis hakaretmis durumlarimizda olmadi. Bi seyden patlak verdik kayinvalidemlerde zaten istemedikleri için eşime çok güzel gaz verdiler bitti..
Simdi baristik ama dediğin gibi sevgi filen görmüyo insanin gözü acaba biseyler duzelir mi acaba bi sans versem mi diye tereddütte kalıyor insan. Ben ALLAH rizasi için bi şans daha verdim evime döndüm. Bu asamada baya bi sikintilarim oldu ailemi karsima aldim.
Ama eve gidince bi baktim sevgim torpulenmis guvenim torpulenmis hevesim isteğim yok. Esim hatasini anlamis gibi ama ayni zamanda benden beklentileri de yüksek. Her an teyakkuzdayim anliycagin. Her an yapamiycakmisim gibi olmayacak birakcakmisim gibi geliyo. Eskisi gibi iyi niyetli saf olup tutunamiyorum.
Yani diyeceğim şu ayrilinca insan hep sonrasını düşünüyor bosanma asamasini ve sonradan gelen zorlukları güçlü olup kararlı durmayi beceremiyoruz. Ben simdi bakıyorum da ayni eve girip aklında soru isaretleri olmasida çok zormuş.Evliliğim resmen benim sinavimda suan. Tabi bu sinavi yaparken en çok zorlanan yine benim.

Ayrilik kafami kurcalio ille bi daha deneyim belki bi umut düzelir umidin varsa.esinle hatalarinizi karşılıklı konusin anlasma yoluna gidin. Barışın öyle kör kütük eskisi gibi iyi niyetli asik olma. esine sakim soyleme hissettirme ama bi muddet evliligini imtihandan geçir tabi bunu yaparken hatalarinizi duzeltin baktin yine olmuyo aklinda soru işareti kalmaz.

Sizlere belki sacma gelebilir ama ben böyle bir yolu sectim ve simdilik zamana biraktim olaylara bakıyorum. Olmuyosa olmuyo o zaman gonul rahatligiyla biter benim için. En azından öyle umuyorum
 
CeYz .!.:
Tam olarak sorun nedir,örnek verebilir misiniz? Belki halledilebilecek bir şeydir?
Genişletmek için tıkla...

Saygisizlik, hakaret, sürekli memnuniyetsizlik, huzursuzluk cikarma. Sarilmak istedigimde iteleme.
Hep benden birseyler bekleme. Bir önceki konumda Ince ayrintilari var. Annem eve yemek getirdi diye kiyamet koparma, neymis kimse evimize yemek getirmesinmis annemide aglatti.

Simdi agliyor, sizliyor, degerinizi anlamadim diyor, mesajlar atiyor.
 

Eksileri cok. Birde cocugum yok. Hala mesaj atiyor, bi taraftan o bi taraftan ailesi.
Esim sözler veriyor, inansam mi bilemiyorum, o eve gitsem hic eskisi gibi olmayacakmis gibi geliyor.
 

üzülmeyin valla ya düşünmeyin bile size kim üzülecek? herşeyin belli bir zamanı var şu an acı çekme zamanı ise çekin ki bitsin, ağlama zamanı ise tutmayın içinizde ağlayın, inanın çok daha çabuk geçiyor herşey bir kısa bir süreden sonra da şaşırıyorsunuz çünkü bir bakıyorsunuz hissedecek birşey kalmamış.. inşallah karşınıza sizi el üstünde tutacak ilgili alakalı anlayışlı biri çıkar..
 

kimse üzülmez herkes kendini düsünüyor tabii ki Peki esiniz sizi zorladimi barismak icin? Nasil direndiniz
 
kafanda bititmedigin icin hala sürüyo bu is herseyi denedin mi peki sonradan ay keske bunuda deneyeseydim belki düzelir dersin yer yer icini durursun
 
siz çok şanslısınız ki aileniz yanınızda.evinde mutlu olmayıp ailesi de istemeyen o kadar insan var ki.kimse kimseyi çekmek zorunda değil.ailenizi de yanınıza alıp istediğinizi yapın derim.ağlamakla o adam düzelmeyecek çünkü
 
bende ayrildim.
bazen pisman olur gibi oluyorum ama ayrildigim icin degil, genc yasta olmayacagini bile bile evlendigim icin.
ama sonra, belki o günleri yasamasaydim simdi oldugum insan olamayacaktim
bana cok sey katti
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…