Konunu hatırlıyorum. Ben de kızıyorum. Elbet arayıp eşime soruyorlar ''abi evde misin tamam biz geliyoruz'' evdeysen yandın
yeminle sinirlerim bozuldu.
ben ki, kayınvalideme haberli gittim diye, "ama ben başkasının evine habersiz gidersem rahatsız olurum" dedim diye kovulmuş gelin adayıyım.
allahım ne diyeyim ya insanlar neden başkasının evine habersiz gidilmeyeceğini çocuklarına öğretmiyor ve bu toplumsal kuralı kabullenemiyor?
bence sonuna kadar haklısınız, geri adım atmayın.
Arayacakları kişiyi bilecekler. Erkek ne anlar evin işi gücü temizliği yemeğinden. O gelin gelin takılırız dan başka birşey demiyor. Çocuklar arasın baba sorsun 'abla geliyoruz müsait misin'' diye istedim.İyide kuzenim beni evine çağırmışsa, dur bide karına sorayım mı diyeyim şimdi. Bu ne saçmalık.
Eşine sözünü dinletemeyip, kuzenden çıkarmışsın hıncını. Çok ayıp yaa
Haha 32 ve 33 yaşındayız. 3.5 yıllık evliyiz:)Kac yillik evlisiniz? Cok sinir bozucu valla ben cekemezdim
(olay habersiz çat kapı eve gelen kuzene hırlamamdır. Vayyy çok uzun yazmışın diyecekler için:)
Eşimin 1 kuzeni burada yaşıyor, şimdi askerde olan bir arkadaşı var daha doğrusu kardeşinin arkadaşı. 1 de Antalya da yaşayan kuzen.
Bahsettiğim gençler bizden 6 - 10 yaş arası küçükler. Abilerini çok seviyorlar, ben de seviyorum çocukları. Bekarlar...
Birgün oluyor eşim msj atıyor kuzen 1 bizde. Birgün işten çıkıp arıyorum askerdeki ufaklık bizde.
Çok sık olmuyor ama delleniyordum. Eve geliyorum 3 tane 4 tane erkek.
Normalde evimde yemek yapan biri değilim hadi o kadar kişiye yemek yap.
Sorun daha çok emrivakiye. Arkadaş geliyorsun bu eve de bu evin bir hanımı var. Bir sor abla müsait misin diye?
bir kaç kez eşime söyledim bana ''çocuklar bizde diye haber verme, sinir oluyorum . Çocuklar gelsin mi de'' diye.
Bu akşam dellendim gene. Akşam toplantıdan çıktım msj gelmiş eşimden ''kuzen 2 geldi oturuyoruz aşkım, yemeğe anneme geçelim"
Nasıl delirdim anlatamam. Cuma günü akşam saat 7:30 da ben işteyim bizimkiler evde. Emrivaki sevmiyorum yazdım ve biraz tartıştık msjla.
nihayetinde 20:30 da eve geldim. Sinirimi tutamadım. Kuzen içerden bağırıyor ''hoşgeldin ablaaaaa seni görmek istedim de sana geldim '' ben de tutamadım kendimi ''hoşgeldin ablam ama bir daha beni görmek istediğinde bana da sor olur mu'' dedim.
Sonra kuzen Özür diledi düşünmediğini söyledi, ben de ''Özür dilerim sana bunu söylediğim için ama benim programım vardı bu akşam için''dedim. Biz Kuzenle gayet derdimizi paylaşırken eşim ''izin mi alacaklar gelmek için saçmalama''dedi.
Sonrasında eşimle kuzenim dışarı çıktı. Durduk yere hırlaşacaktık.
Olayı bu noktaya getirmemeliydim ama bugüne kadar bu konuda eşim hep ''aman nolcak ki sanki''diyip geçti.
Öyle işte ayıp da ettim farkındayım da geri adım atmayayım değil mi?
Hem sonuna kadar haklısın hem dibine kadar hatalıValla iyi ettim galiba. Çocuklar darılmaz bana. Sonuçta yanlışlarını da söyleyeceğim ablakarıyım. Eşimle de günümüz gayet güzel geçti. Tartışmadık.
Konu bir kez açıldı onda da hala dediğim dedik. O zaman Diğer çocuklara da söyleyeceğim seni aramasınlar beni arasınlar bundan sonra dedim. Oldu ben söyleyemem sen söyle dedi tatlıya bağladık konuyu.
Aşırılık diyorsunuz da benim yaptığıma böyle bir durumda boşanmaya ağıza almak aşırılık değil mi?Çok çok çok büyük ayıp etmissiniz gerçekten siz de kabul ediyorsunuz zaten. Ben mi çok asiriyim bilmiyorum ama benim eşim böyle bir şey söylese kuzenime boşanmaya kalkarim heralde. Bu kadar aşırı olmayın hayatta lütfen bunlar hoş şeyler değil nolur kişisel alinmayin ama yorumlara da baktım etrafimda böyle insanlar olmadığı için sansliyim biz böyle kaba kaba mutluyuz hepimiz
Kendi dediğime asırilik dedim sizin dediginize değilAşırılık diyorsunuz da benim yaptığıma böyle bir durumda boşanmaya ağıza almak aşırılık değil mi?
Ben yanlış kişiye söylediğim için üzgünüm sadece. Ayrıca aramızdaki samimiyet bunu kaldırıyor. Eşimin abisi böyle birşey yapmaz Ama o yapmış olsa ona söyleyemezdim.
Eltimle konuştum konuyu o gün eve gelmeden. O da bebek olana kadar çok çektiğini söyledi. Gece geç vakit gidip çok kalmışlar.
Bende de bir kaç kez yatılı kaldılar ki onun önünü tamamen kestim. Aynı şehirdeyiz. En uzak mesafe 25 dak. Altlarında araba... Ama böyle yaşamışlar garip gelmiyor onlara. Benim Ailem gurbette yaşadı. Konya da bir tane akrabası yoktu ailemin. Dolayısıyla hiç mıç mıç habersiz birilerine gidip gelme alışkanlığımız olmadı. Bunu kötü ve kaba bulmaktan ziyade alışık değilim. Dolayısıyla dayatma geliyor bana. Ha fikrim alınsın haberim olsun tepeye çıkarırım. Ben balayı yoluma bu grupla gittim. Beni eleştiren kaç kişi yapar bunu?
Şimdi ikinci kez okudum da cümleyi tamamen yanlış anlamışım.Kendi dediğime asırilik dedim sizin dediginize değil