B
busra_tuna
Ziyaretçi
- Konu Sahibi busra_tuna
- #1
Balonlarım olmalı benimde renklerle bürülü olan,
Bende çocuksu ve mavimsi bakmalıyım hayata,
Sahiller beni içine almak için çağırmamalı,
Elime aldığım balonlarımla ve mavimsi hayallerimle…
Sahili izlemeliyim, sadece izlemeli,
Sahille bütünleşip yok olmamalıyım yani…
İskelede bir başıma oturmuş olmalıyım.
Elimde ki balonların ipini sıkı tutarak uçurmalıyım,
Masmavi denize ve mavimsi hayallerimle…
Boynumu eğmeliyim sonra, sahipsiz ve tek kalmışcasına,
Pişmanlıklarım da olmalı, hayal kırıklıklarım da
Düşüncelerimin en derininde…
Umutlarım da olmalı, hayallerim de
Sonra dostlarımı ve beni seven insanları da almalıyım düşüncelerime,…
Dostlarımı ayırmalıyım bir bir kim yanımda olduysa,
Ardından her bir dostum için çakıl taşı fırlatmalıyım denize,
Sevdiğim insanı da koymalıyım aynı kefeye,
Ve bana hayranlık duyanları da…
Onları da dostlarım gibi çakıl taşlarıyla fırlatmalıyım.
Birden canımın acıdığını ve yüreğimin sızladığını hissetmeliyim
Gözlerimden anlam veremediğim bir şekilde halde yaş gelmeli
Anlamaya çalışmak için silkinmeliyim kendimce
Ve her bir dostum ve sevenlerim için
Ayırdığım çakıl taşlarına bakmalıyım ürkerek ve titreyerek
Bakmamalıydım diyerek de kendime hayıflanmalıyım
Gözlerime inanmamalıyım, yüzüme su çarpıp tekrar bakmalıyım
Ama avuçlarımın arasında, sadece bir taşın kaldığını görmeliyim
Gördüğüm de sevinmeliyim ve kim acaba diye merak etmeliyim
İşaretli olan kısma baktığım da,
Yüzümdeki tebessümün yerini burukluk almalı,
Gözlerim nemlenmeli ve ben o zaman anlamalıyım,
Neden canımın acıdığını ve yüreğimin sızladığını,
Avucumun içinde ki kalan son çakıl taşın kime ait olduğunu…
Avucumun içinde ki çakıl taşı, ne bir dostuma, nede bir sevgiliye ait,
O işaretlenmiş olan çakıl taşı bana ait olmalı…
Ama bu nasıl olurdu, benim nice dostlarım vardı,
Bana sırt çevirmeyen ve hep yanım da olan…
Beni ne sevenler vardı, aşklarını ölümsüz kılan…
Peki hani neredelerdi, ben mi istedim denizin dibine vurmalarını
Ben mi istedim hayatımdan bir film şeridi geçip, kaybolmalarını
Avucumun içinde son kalan çakıl taşı
Bana hayatı belki de bu yönünden göstermeliydi
Hayatta herkes kendi için değerliydi
Hatta ölümümüze kadar hep yanımızda olan kendimizin ta kendisiydi.
Bende çocuksu ve mavimsi bakmalıyım hayata,
Sahiller beni içine almak için çağırmamalı,
Elime aldığım balonlarımla ve mavimsi hayallerimle…
Sahili izlemeliyim, sadece izlemeli,
Sahille bütünleşip yok olmamalıyım yani…
İskelede bir başıma oturmuş olmalıyım.
Elimde ki balonların ipini sıkı tutarak uçurmalıyım,
Masmavi denize ve mavimsi hayallerimle…
Boynumu eğmeliyim sonra, sahipsiz ve tek kalmışcasına,
Pişmanlıklarım da olmalı, hayal kırıklıklarım da
Düşüncelerimin en derininde…
Umutlarım da olmalı, hayallerim de
Sonra dostlarımı ve beni seven insanları da almalıyım düşüncelerime,…
Dostlarımı ayırmalıyım bir bir kim yanımda olduysa,
Ardından her bir dostum için çakıl taşı fırlatmalıyım denize,
Sevdiğim insanı da koymalıyım aynı kefeye,
Ve bana hayranlık duyanları da…
Onları da dostlarım gibi çakıl taşlarıyla fırlatmalıyım.
Birden canımın acıdığını ve yüreğimin sızladığını hissetmeliyim
Gözlerimden anlam veremediğim bir şekilde halde yaş gelmeli
Anlamaya çalışmak için silkinmeliyim kendimce
Ve her bir dostum ve sevenlerim için
Ayırdığım çakıl taşlarına bakmalıyım ürkerek ve titreyerek
Bakmamalıydım diyerek de kendime hayıflanmalıyım
Gözlerime inanmamalıyım, yüzüme su çarpıp tekrar bakmalıyım
Ama avuçlarımın arasında, sadece bir taşın kaldığını görmeliyim
Gördüğüm de sevinmeliyim ve kim acaba diye merak etmeliyim
İşaretli olan kısma baktığım da,
Yüzümdeki tebessümün yerini burukluk almalı,
Gözlerim nemlenmeli ve ben o zaman anlamalıyım,
Neden canımın acıdığını ve yüreğimin sızladığını,
Avucumun içinde ki kalan son çakıl taşın kime ait olduğunu…
Avucumun içinde ki çakıl taşı, ne bir dostuma, nede bir sevgiliye ait,
O işaretlenmiş olan çakıl taşı bana ait olmalı…
Ama bu nasıl olurdu, benim nice dostlarım vardı,
Bana sırt çevirmeyen ve hep yanım da olan…
Beni ne sevenler vardı, aşklarını ölümsüz kılan…
Peki hani neredelerdi, ben mi istedim denizin dibine vurmalarını
Ben mi istedim hayatımdan bir film şeridi geçip, kaybolmalarını
Avucumun içinde son kalan çakıl taşı
Bana hayatı belki de bu yönünden göstermeliydi
Hayatta herkes kendi için değerliydi
Hatta ölümümüze kadar hep yanımızda olan kendimizin ta kendisiydi.
