Merhaba arkadaşlar. Iki yaşinda ( Aralık 2015) bir kizim var. Benim ailem yurtdışında, eşimin ailesi de şehir dışında. Yani demek istediğim kız biraz yalniz büyüyor, kuzenleriyle ayda bir , iki ayda bir görüşüyor. Bütün gün benimle. Komşulukta da pek öyle gidip geleceğimiz birileri yok. Bende ne kadar da oynasam onunla, ev işleri de beni bekliyor , o yüzden kıza baya You tube açtım Gelişim konusunda, kizimda herşey yavaş gelişti. Desteksiz oturma 8 aylık, emekleme 11 aylık, yürüme 21 aylık. Bi yandan cap canlı bir çocuk ama iletişim kısıtlı. Göz teması az, birşeyler öğretmeye kalksan sıkılır kaçar, henüz anlamlı bir kelime yok, anlamsız çok var. Birşeyler yolunda olmadığını hissediyordum ama çocuktur diyorum. Artık iki yaşına doğru gördük ki olmuyor ve psikoloğa götürdük. Atipik otizm 40% tanısı kondu. Çok üzüldüm, çok ağladım, önceden çok araştırmama rağmen ve az çok böyle birşey beklememe rağmen çöktüm. Neyse, heyete girdik, raporu aldık, şu an bir rehabilitasyon merkezine gidiyoruz, 4-5 seans yaptık. Aynı durumda olan aileler varsa lütfen tecrübelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim. Seanslar işe yaradı mı falan filan. Allah herkese şifa versin!