Aşk Sadece Masallarda Yaşanır Dediler...

Ben De Bir Masal Yaşadım...

Belki De Bunun İçindi Bu Kadar Güzel Olması... Nasıl İstiyorsak Öyle Yazdık Çünkü, Kuralları Yoktu, Bilindik Cümleleri Yoktu... Kendi Dilimizi, Kendi Kurallarımızı Bulduk Zamanla...

Başkalarının Anlamasını, Onaylamasını Beklemedik, İstemedik De Zaten Bunu... Sadece Sen Ve Ben Vardık Bu Masalda...

Bir Sonu Olmayacağından, Kötü Kalpli Cadılara Da Gerek Duymadık, Uzak Ülkelerden Gelip Bizi Kurtaracak Şövalyelere De...
Sadece Sen Ve Ben.... Yazdık Ve Yaşadık... Aşk Sadece Masallarda Yaşanıyordu Çünkü... Öyle Dediler...

Mavi Bir Ülke Kurduk Önce Kendimize... Herkesin Bildiği, Tanıdığı Bir Yeri Bir Ülke Yaptık, Bir Masal Ülkesi... Herkesin Evi Vardı Bizimse Bir Masal Ülkemiz... Orada Yaşadık Bu Sevgiyi... Belki Ondandı Her Şeyin Sihirli Oluşu... Gerçeğin İçinden Hiç Çıkmadık Aslında Ama, O Gerçekliği De Yaşamadık...

Hepsi Çok Güzeldi...
Sen, Ben, Biz, Masalımız, Ülkemiz...

Hep Gökten Üç Elma Düşeceğinden Korktuk... Kaçınılmaz Bir Son Gibi Bekledik Bu Masalın Sonunu Da... Ama Unuttuğumuz Bir Şey Vardı... Biz Yazıyorduk Bunu... Bu Bizim Masalımızdı...

Aşk Sadece Masallarda Yaşanırdı...
Biz İstediğimiz Sürece, Bu Masalda Bu Aşk Hep Yaşanacaktı...

Şimdi Ölme Vaktimi… Yok Olup Bitme Vaktimi… Gerçekleşmesi İmkansız Masalına Gömülme Vaktimi…
Ve Ben Her Şarkının Ve Ben Her Şiirin Ve Ben Her Masalın Sonunda Ölürüm…

Beni Saklımın Yüreğine Gömerler… İgzumayada Mekan Oldu Bu Saklı Derler…​