İyi akşamlar hanımlar başlıktanda anlaşıldığı gibi aşk acısı çekiyorum.. önce kendimden bahsedeyim önceki konularımda var kısaca buraya yazayım boşanmış 2 çocuk annesi bir kadınım.. geçen sene başlamadan biten bi hoşlantı olmuştu..
Fakat bu yazın başında çok güzel bi ilişkiye başlamıştım.a hersey gerçek olmayacak kadar iyi gidiyordu.. benim sorun olarak gördüğüm fakat karşı tarafın hiç problem etmediği onun bekar olması durumu vardı... ama dedigim gibi o bunu hiç sorun etmiyordu(!)..
Rüya gibiydi ya.. o kadar mutluydum ki benim karşıma aşk 28 yaşımda çıkmıştı, ben kendimi 15 hissediyordum.. verilen sozler, okunan şiirleri hâlâ kulaklarımda.. sen beni bırakma ben asla bırakmam, ne olur bize sahip çık deyişi.. ne olduysa bu son haftada oldu.. benim ailem müsade etmez olmaz seninle, boşuna hayal kurmayalım dedi ve gitti.. heryerden engelledi... adam bana ölüp bitiyodu.. çocuklarımı çok seviyodu.. ya ben kördüm yada böyle görmek istedim.. ama anladım ki aşk her şekilde aynı acıyı veriyor... nefes alamıyorum... peki buraya niye yazdım sadece destek verin diye.. nasıl anlatırım bu durumu..