Dimi insan inanamıyor ,o kadar zorluktan sonra neden böyle bu kadar etkilendim diye, unuturum inşaallah, aşırı etkilendim, unutmak istiyorum..Evlilik bitirmiş biri takılmaz buna düzenini değiştirmişsin birçok zorluğa karşına çıkacaklara rağmen sen boşanabilmişin bunu da unutursun bu ne ki biraz sanki boşluğa düşmüşüm bu konuda....
İlişkinizdeki bu olumsuzlukları düşünün. İyi anlarınızı hatırlatacak şarkı, yemek, koku, mekan vsden uzak durun bir süre. Zamanla azalır hatta sevginiz nefrete dönüşürse daha hızlı soğur yüreğiniz.Çok belirgin problemler değil, O'nun kıskançlığı benim dert anlatmama rağmen anlamaması, benim de rahatsız olduğum bikaç şey vardı ailesiyle ilgili, şuan ayrıntı veremiyorum, ama çok büyük problemler değil sadece en son denediğimizde artık olmayacağını anladım.. Hiç bişey değişmemişti
Teşekkür ederim evet uzaklaşmam gerekiyo bi süre bunlardan. Bazen mümkün olmuyo ama elimden geleni yapacam.İlişkinizdeki bu olumsuzlukları düşünün. İyi anlarınızı hatırlatacak şarkı, yemek, koku, mekan vsden uzak durun bir süre. Zamanla azalır hatta sevginiz nefrete dönüşürse daha hızlı soğur yüryüreğiz.
Bende birşey sormak istiyorum sevgilimle bulustumuzda herşey çok iyidi 2 gün için de çok soğuk davranıp ilişki istemedini nefes almak ıstedini söyledi bi anda ve ben çok üzülüyorum sizce ben mi birşey yaptım2 çocukla 3 kez aşk acısı atlattım, ve ihtiyacınız olan şey zaman, zamanla geçiyor.
Kaç aylık sevgilisiniz?Bende birşey sormak istiyorum sevgilimle bulustumuzda herşey çok iyidi 2 gün için de çok soğuk davranıp ilişki istemedini nefes almak ıstedini söyledi bi anda ve ben çok üzülüyorum sizce ben mi birşey yaptım
2 çocukla 3 kez aşk acısı atlattım, ve ihtiyacınız olan şey zaman, zamanla geçiyor.
Kaç aylık sevgilisiniz
4 seneKaç aylık sevgilisiniz?
Şimdi şöyle objektif baktığımızda 3 ayda sizinle cinsellik yaşayan bir adam, ciddi düşünürmü ki, alacağını almış adam gibi adam olan kişi bence evlenmeden önce cinsellik düşünmez bu kadın içinde gecerli tabi "KENDİ DÜŞEN AĞLAMAZ..Merhaba KK'nin güzel kadınları..
İyisiniz inşaallah..
Ben bu konuyu neden açtım bilmiyorum ,biraz iç dökmek biraz yardım almak belki.
Eşimden ayrıldım, 2 çocuğum var... Çok uzun zamandan sonra birisi çıktı karşıma, herşeyiyle beni tamamlayan, ruhuna adamlığına vurulduğum biri...Çok güzel başladık ,çok güzel ilerledi ama sonra işler bir şekilde kötüye gitti, belki O'nun için büyük değil ama benim için büyük problemlerdi, ayrıldık. Bir kaç kez tekrar denemeye çalıştık, değişen bişey olmadı yine ayrıldık. Ben bana ulaşmasını engelledim heryerden, ama nasıl sürünüyorum, yaşım kaç olmuş ama hala ilk aşk heyecanı gibi acı çekiyorum. Aşk bu mu, böyle bişey mi onu da bilmiyorum, ama çok kötüyüm ,şuan bile ağlamamak için kendimi tutuyorum, bildiğiniz sürünüyorum.
Fakat olmaz bizden onu anladım, o yüzden kabullenip yoluma devam etmem lazım, olmuyo, bir aya yaklaştı arkadaşlar, olmuyo, hayatıma odaklanamıyorum, benim iki çocuğum var onlarla elbette ilgileniyorum ama kafam ,içim, ruhum kapkara, yaşıyorum ama öylesine. Yavrularıma yansıtıyor muyum bilmiyorum, gülüyorum yalandan, anlıyorlar mı acaba, gözlerim dolu bazen , farkediyorlar mı...
Biliyorum ne dertler var ,ne büyük acılar...Bencillik etmek istemiyorum ama benim derdim de böyle bişey...
Sizden ricam bana yardımcı olun nolur, nasıl atlatılır bu ayrılık acısı, nasıl unutulur, siz naptınız, ne yapardınız anlatın söyleyinn..
Cinsellik yaşadığımı kim söyledi, 3 ay görüştüğümüzü nerden çıkardınız ve Kendi Düşen Ağlamaz ne kadar çirkin bi tabir, hele ki bi kadının kadına şu şekilde söylemesi...Şimdi şöyle objektif baktığımızda 3 ayda sizinle cinsellik yaşayan bir adam, ciddi düşünürmü ki, alacağını almış adam gibi adam olan kişi bence evlenmeden önce cinsellik düşünmez bu kadın içinde gecerli tabi "KENDİ DÜŞEN AĞLAMAZ..
Çok dramatize etmeyin, şiirsel konuşmayın böyle adamlığına tutulduğum falan… bilimsel kitaplar okuyun, programlar izleyin. Sonuçta sevdiniz ama olmamış ve bitti. İki çocuğu olan bir anneyi ancak yavrularının olmaması çok sarsar, gerisi boş. Birlikte olmayacaksanız dediğin gibi dramdan uzak durun, mantıklı duşa dönül düşündükçe zaten olay gözünüze aşk gibi değil, hayran kalınıp uyuşma olmadığı için biten bir ilişki gibi görünecek. Yani gerçekte de olduğu gibi…Merhaba KK'nin güzel kadınları..
İyisiniz inşaallah..
Ben bu konuyu neden açtım bilmiyorum ,biraz iç dökmek biraz yardım almak belki.
Eşimden ayrıldım, 2 çocuğum var... Çok uzun zamandan sonra birisi çıktı karşıma, herşeyiyle beni tamamlayan, ruhuna adamlığına vurulduğum biri...Çok güzel başladık ,çok güzel ilerledi ama sonra işler bir şekilde kötüye gitti, belki O'nun için büyük değil ama benim için büyük problemlerdi, ayrıldık. Bir kaç kez tekrar denemeye çalıştık, değişen bişey olmadı yine ayrıldık. Ben bana ulaşmasını engelledim heryerden, ama nasıl sürünüyorum, yaşım kaç olmuş ama hala ilk aşk heyecanı gibi acı çekiyorum. Aşk bu mu, böyle bişey mi onu da bilmiyorum, ama çok kötüyüm ,şuan bile ağlamamak için kendimi tutuyorum, bildiğiniz sürünüyorum.
Fakat olmaz bizden onu anladım, o yüzden kabullenip yoluma devam etmem lazım, olmuyo, bir aya yaklaştı arkadaşlar, olmuyo, hayatıma odaklanamıyorum, benim iki çocuğum var onlarla elbette ilgileniyorum ama kafam ,içim, ruhum kapkara, yaşıyorum ama öylesine. Yavrularıma yansıtıyor muyum bilmiyorum, gülüyorum yalandan, anlıyorlar mı acaba, gözlerim dolu bazen , farkediyorlar mı...
Biliyorum ne dertler var ,ne büyük acılar...Bencillik etmek istemiyorum ama benim derdim de böyle bişey...
Sizden ricam bana yardımcı olun nolur, nasıl atlatılır bu ayrılık acısı, nasıl unutulur, siz naptınız, ne yapardınız anlatın söyleyinn..
Hayır dramatize etmek değil, bu benim tarzım değil yazdığım şeyler gerçek duygularımdı, sadece buraya içimdekileri yazabildiğim için böyle içten yazdım. Ben normalde her kararımda mantığımı kullanan bi insanımdır, hiç bu kadar kafamdaki düşüncelere yenilmedim, engel olmaya çalışıyorum, sürekli boğuşuyorum anlamıyosunuz, siz de haklısınız ben olsam ben de karşıdan böyle derdim, yani eski ben olsa...Çok dramatize etmeyin, şiirsel konuşmayın böyle adamlığına tutulduğum falan… bilimsel kitaplar okuyun, programlar izleyin. Sonuçta sevdiniz ama olmamış ve bitti. İki çocuğu olan bir anneyi ancak yavrularının olmaması çok sarsar, gerisi boş. Birlikte olmayacaksanız dediğin gibi dramdan uzak durun, mantıklı duşa dönül düşündükçe zaten olay gözünüze aşk gibi değil, hayran kalınıp uyuşma olmadığı için biten bir ilişki gibi görünecek. Yani gerçekte de olduğu gibi…
Ben de aşık bir insanım şu an, anlıyorum sizi de mantık devreden çıkıyor ama diyecek bir şey yok. ÇıkmamalıHayır dramatize etmek değil, bu benim tarzım değil yazdığım şeyler gerçek duygularımdı, sadece buraya içimdekileri yazabildiğim için böyle içten yazdım. Ben normalde her kararımda mantığımı kullanan bi insanımdır, hiç bu kadar kafamdaki düşüncelere yenilmedim, engel olmaya çalışıyorum, sürekli boğuşuyorum anlamıyosunuz, siz de haklısınız ben olsam ben de karşıdan böyle derdim, yani eski ben olsa...
Ve tabiki çocuklarımdan daha önemli hiç kimse yok Onlar için zaten güçlü durmaya çalışıyorum, bu ilişkiye de Onlar'a daha sağlıklı bir anne olayım diye son verdim, toparlanmaya çalışıyorum, bunun için çabalıyorum ama insanız, elimizde olmayan şeyler var...
Biraz kıskanç biri aslında kendini kontrol edebiliyodu ama son zamanlarda sürekli aynı konuları tekrar etmesi tartışmalara yol açtı ve herşey iyi giderken, sürekli tartışmak yıpratıcı oldu benim açımdan, gerçekten artık benim kafam dolmuş sanırım ,yaşadıklarımdan sonra, sorunlara tahammülüm kalmamış, ne kadar seversem seveyim..Zamanla unutuluyor.
Neden ayrıldınız pekı.
Problem neydı?
Noldu niye olmadi hiçbirşey anlamadim unutmak istiyorsanız ben evi temizliyorum bos vaktim kalmıyorMerhaba KK'nin güzel kadınları..
İyisiniz inşaallah..
Ben bu konuyu neden açtım bilmiyorum ,biraz iç dökmek biraz yardım almak belki.
Eşimden ayrıldım, 2 çocuğum var... Çok uzun zamandan sonra birisi çıktı karşıma, herşeyiyle beni tamamlayan, ruhuna adamlığına vurulduğum biri...Çok güzel başladık ,çok güzel ilerledi ama sonra işler bir şekilde kötüye gitti, belki O'nun için büyük değil ama benim için büyük problemlerdi, ayrıldık. Bir kaç kez tekrar denemeye çalıştık, değişen bişey olmadı yine ayrıldık. Ben bana ulaşmasını engelledim heryerden, ama nasıl sürünüyorum, yaşım kaç olmuş ama hala ilk aşk heyecanı gibi acı çekiyorum. Aşk bu mu, böyle bişey mi onu da bilmiyorum, ama çok kötüyüm ,şuan bile ağlamamak için kendimi tutuyorum, bildiğiniz sürünüyorum.
Fakat olmaz bizden onu anladım, o yüzden kabullenip yoluma devam etmem lazım, olmuyo, bir aya yaklaştı arkadaşlar, olmuyo, hayatıma odaklanamıyorum, benim iki çocuğum var onlarla elbette ilgileniyorum ama kafam ,içim, ruhum kapkara, yaşıyorum ama öylesine. Yavrularıma yansıtıyor muyum bilmiyorum, gülüyorum yalandan, anlıyorlar mı acaba, gözlerim dolu bazen , farkediyorlar mı...
Biliyorum ne dertler var ,ne büyük acılar...Bencillik etmek istemiyorum ama benim derdim de böyle bişey...
Sizden ricam bana yardımcı olun nolur, nasıl atlatılır bu ayrılık acısı, nasıl unutulur, siz naptınız, ne yapardınız anlatın söyleyinn..
Merhaba defne-28 seni uzun süredir tanıyorum siteden. Eski üye görmek beni mutlu etti..Neden ayrıldınız ?
Ne gibi sorunlar yaşadınız ?
Açıkçası çok aşırı aşka İnanan biri değilim
Bana göre siz yanlızlıkta ve boşlukta kalmışsınız.
Mutsuz bir evlilikle boşanma ve iki
Çocuk
Sonra karşınıza çoktan kişinin ilgisi size iyi hissettirmiş.
Bir zaman üzülürsünüz ama toplarsınız da
Hep diyorum yine diyeyim
Elbette acınızı yaşayın ama bir yere kadar siz bir annesinin çocuklarınız öncelikli olmalı
Enerjinizi onlara verin
Ne tatlısınız :) Ben de temizliyorum, boş vaktim de yok ama aptal beynim sürekli çalışıyor...Noldu niye olmadi hiçbirşey anlamadim unutmak istiyorsanız ben evi temizliyorum bos vaktim kalmıyor
MerhabalarMerhaba defne-28 seni uzun süredir tanıyorum siteden. Eski üye görmek beni mutlu etti..
Yaşadığım sorunları ,önceki yorumda yazdım, aşka ben de inanmazdım, zaten hissettiğim şeyin ne olduğunu ben de bilmiyorum gerçekten, sadece bu kadar uzun sürmesi ve atlatamamak çok canımı sıkıyor, ben böyle değilim çünkü, olmamalıyım da. Geçiyor diyorum birden bişey oluyo başa dönüyorum.
Çocuklar konusuna gelince, zaten biraz da ayrılma kararını onlar için verdim, çünkü dengesiz bi ruh halinde, birgün mutlu birgün üzgün bir anne olarak, onları sağlıklı yetişterememek, ya da her ne kadar saklasam da,mutsuzluğumu onlara yansıtmaktan korktuğum için..
Geçecek tabiki, geçmek zorunda, geçmesi için çabalıyorum, çocuklarımdan daha önemli hiç kimse olamaz çünkü..
Aman aman çıkmasın artık kimse.. Ben kendimi toparlayım, kendime geleyim, tek istediğim bu...Merhabalar
Doğru kararı vermişsin
Seni üzen ve değersiz hissettiren biri doğru kişi değildir
Olamaz
Zamanı gelince sen ve çocukların için en doğru insan karşına çıkacaktır diye düşünüyorum