arzuzuu / Sevdiği Şiirler

E

EU1

Ziyaretçi
Sevmek buymuş demek ki..
Sevmek vermekmiş en büyük parçanı..
Özlemekmiş sevmek..
Gece yastığa başını koyduğunda akan iki damla yaşmış…
Sevmek zormuş sevdiğim
Özlemek zormuş…
Sanki bedenine binlerce bıçağın saplanmasıymış…
Bir uzak kentte sensizliği yaşıyorum şimdi..
Bazen iki cümle takılıyor boğazıma..
Bazen sessiz çığlıklar kopuyor içimden..
Üşüyorum sensiz, ellerimi ısıtan ellerin yok..
İçimi eriten gözlerin yok..
Bir ateş var sol yanımda..
Bir de sana verdiğim söz dudaklarımda…
Koşup sana gelmek istiyorum gücüm yok..
Özlüyorum demeye lüzum yok…
Gelsem yanına, kokunu içime çeksem..
Ellerini alsam avuçlarımın arasına..
Halim yok sevdiğim…halim yok…
Böyle mi yaşanırmış ayrılıklar..
Böyle mi koyarmış hasret insana..
Bir bilsen nasıl muhtacım sana..
Bir bilsen bu can ölümüne hasret sana…
Bilirim sende sığamazsın kendine..
Gece sessiz sessiz ağlarsın hissederim..
Dayan birtanem dayan…
Bir gün geleceğim ..
Bu yürek yarısına kavuşacak..
Bu beden yeniden hayat bulacak..
Bir sarılacağım sana, ölüm bile ayıramayacak..
(ben şiir yazamıyorum ancak düz yazılarla anlatabiliyorum ama bu şiir çok hoşuma gitti paylaşmak istedim )
 
Belki bir tesadüftü, diyeceksin bizim masum aşkımıza.
peki sensiz kalınca çektiğim çilelere ne diyeceksin.
belki bir heves olarak bitecektir
diyeceksin,bizim durgun aşkımıza .
Ey gönül ! umutsuzluğun hevesi mi olur?

Bir İstanbul a alışamadım, bir de yokluğuna,
Gurbeti anladım ama ayrılığı çözmüş değilim.
Hiçbir şey gözüme zor gelemez.
ama senin yaman sevdan.

bir ;geceler kararır gündüzden sonra,
bir de hayatım sen olmayınca.

bir ;geceler kararır gündüzden sonra,
bir de hayatım sen olmayınca. !!!!!!!!

Belki çok uzaklardayız diyeceksin.
sen öyle san yitik gönlümün eşsiz prensesi.
seni bilmem ama ben sensiz değilim.
baktığım her yerde sen.
açtığım her kapının arkasında sen.
çılgınlar gibi yürüdüğüm yollarda ,
güldüğümde ve ağladığımda. .
sanki sen hep varsin yanimda
sanki senn

Ey gönlümün merhemi;
sen damarlarımda,sen ruhumda,
sen kalbimde,
sen gördüğüm ve duyduğum her yerdesin.

sen benimsin ve benimlesin...
sen ne kadar da yok desen de,
seni sevmeme mani olamazsın..

bir ;geceler kararır gündüzden sonra,
bir de hayatım sen olmayınca.


--
ALINTIDIR...
 
bir abluka yeri yüreğim şimdi
kuşatmışlar düşüncelerimi
en köhne yerinde duran umudumu bile
kaplamışlar sinsice...



büzme dudaklarını küçük çocuk...
dünya bu sayfa kadar sanal değil korkma...
dünya resmin gibi siyah beyaz değil...
hadi gül bebek...
bak nasıl rengarenk oluyor dünya...
sen tat kat dünyaya...
korkma...
öpemiyorum o elma yanaklarından...
kara gözlerinin ışığını göremiyorum zaten...
ağlatma beni durduk yere...
bende sevdim küçük çoçuk senin anneni sevdiğin kadar sevdiğimi....
ne mi oldu...
bende bilmiyorum...
bekliyorum sonumu...
son ne mi küçük çocuk...
son senin gibi bir kızımın olmayışı...
büzememesi dudaklarını...
sen gül bari küçük çoçuk...
sen gül....


--
ALINTIDIR...
 

VEDÂ


Vedâ ediyorum artık hayata.
Doyamadım güneşe, doğaya, yaşama.
Vedâ ediyorum artık, ayrılıyorum aranızdan.
Vedâ ediyorum size, gözlerimde yaşlarla.

Hoşça kal! Bir çok çılgınlığı sığdırdığım kısacık ömrüm.
Anneciğim, babacığım, kardeşim, arkadaşım.
Hoşça kalın! Mutluluklarım, acılarım,
Acı-tatlı günlerim, hatıralarım.
Sarı güllerim, formalarım.
Ağlayarak sırlarımı döktüğüm minik bebeğim, hoşça kal!
Doyamadan hiçbirine, yok olacağım.
Beni hatırlatan, pek çok şey kalacak geriye benden.
Ruhumda kanayacak derin bir özlem.

Hoşça kal! Canım annem.
Biliyor musun? En çok seni sevdim dünyada.
Doyamadım inan ki sana.
Oysa hep o minik yavrun olmayı isterdim,
Yatmak isterdim o sıcacık kucağına.
Sarmanı isterdim hep beni şefkatli kollarında.
Her an, duymak isterdim o ninnini...

Tutmak isterdim o yumuşacık ellerini,
Öpmek isterdim güzel yanaklarından ama,
Yaşlar süzülmesin gül yanaklarından, ağlama.
Ağlama canım annem ardımdan.

Hoşça kal! Canım arkadaşım.
Kardeşim gibi çok sevdiğim.
Hatırlıyor musun? Sarılıp ağlayışımızı.
Yaptığımız çılgınlıkları, acı-tatlı pek çok anımızı.
Seninle paylaştığım pek çok sırrımı.
Seninle ağladım, seninle güldüm.
Seninle tattım gerçek mutluluğu.
Her zaman hakkınla yaşa, hak ettiğin mutluluğu.

Hoşça kal! Sevgilim, ilk aşkım
İlk aşkımın doğduğu okul yolu, hoşça kal!
Sevmeye doyamadığım sevgilim,
Seni düşlediğim gibi, sonsuza dek seveceğim.
Oysa bilirsin, bir tek seni sevdim.
Seninle tattım o güzel duyguyu.
Sende yaşadım doyumsuz bir çok mutluluğu.
Ben yok olurken toprakların altında, unutma beni bir tanem.

Hoşça kal! Çok sevdiğim hüzünlü sonbahar.
Ne yazık ki, bir kez daha göremeyeceğim seni.
Ne tuhaf? Ölümü hatırlattı bana sarı yapraklar.
Şimdi üzerimi örtecekler toprakla beraber.
Ne yazık ki bir anne olamayacağım.
Bir anne olarak, sevemeyeceğim bebeğimi.
Bir çok mutluluğu tadamayacağım.
Tüm bunlar acı ama,
En acısı bir gün UNUTULACAĞIM!






GİDERSEM DÖNDÜRMEYİ DENERMİSİN BENİ
YOKSA BIRAKIRMISIN YANLIZLIĞIMLA BAŞ BAŞA

PARÇALANMIŞ DÜNYAMDA YARASI SARILMAMIŞ BİR HALDE

KİMSESİZLİĞİME Mİ MAHKUM EDERSİN BENİ

KALABALIK İÇİNDEKİ BEDENİMDE YANLIZ RUHUM

YAŞAM BOYU BİR RÜYADA

GİDERSEM UYANIRIM PERİŞAN BİR HALDE

YİNEDE İTERMİSİN TAŞ DUVARLAR ARKASINA

BENİ TESLİM ETME KAFAMDAKİ O SESİN ELİNE

ZORAKİ KARANLIK ODAMA KİLİT VURDURMA

KÖR DUMANLARDA BOĞDURMA BEDENİMİ

GİTME DE, DÖNDÜR BENİ GİTMEK İSTESEMDE

BEN HEP BÖYLE KALIRIM

RÜYAMDA YAŞARIM

YARAMI SARARIM DESEMDE

PARÇALANMIŞ DÜNYAMDA YARASI SARILMAMIŞ BİR HALDE

KİMSESİZLİĞİME Mİ MAHKUM EDERSİN BENİ







 
Ben sana sevmenin ne demek olduğunu öğrettim

sende bana seni sevmenin ne kadar yanlış olduğunu

simdi sırada gitmek var...
yüreğimde kalan emnanet sevgini vererek
çıkacağım hayatından
ve nasıl girdiysem yalan gözlerine
öylece akıp gideceğim
bir kaç damla gözyaşıyla birlikte
yanaklarından süzülüp dudaklarında son bulacağım
hani her şeyin başladığı yerde?

şimdi sırada susmak var...
şiir bitince başlayacak sessizliğim
duymayacaksın bir daha seni seviyorum sözünü benden
bir başkasının söylediği en güzel söz bile
titretemez yüreğini bundan sonra
ve hiçbirşeyin değerini kavrayamaz benliğin
ben sustukça...
suskunluğum saklıdır
ihanetinin suçlusu olan \'dilinde\'
hani bana herşeyım dediğin
yani yalanlarınla yaraladığın yerde......

şimdi sırada gülmek var...
gözyaşıyla geçen yıllara inat gülmek!
yağmurlarla yarışmaktan vazgeçmek...
ama ben sende unuttum gülüşümü
girişinde parkı olan şehirlerde kaldı tüm sevinçlerim
çokca aşk.. özlem.. isyanlar ve gözyaşı
işte sana gençliğim!

oysaki herşey güzeldi bir zaman
adam gibi ağlamak bile koymuyordu
bugünkü sahte gülüşler kadar....

şimdi sırada isyan var...
\'sonsuza dek\' diyen dillere
aşkın gucuyle aşılan yollara
kolarımda beklerken ellerde gördüğüm sahte yüreklere
ve bana hatırla diye bıraktığın gecelere
isyan nerde başlar bilirmisin sen?
sevgiyle çarpan kalbin ihanetle durduğu yerde...

şimdi sırada maziyi gömmek var...
sonu hüsranla biten senelerı
hepsi seninle yaşanmıştı
mevsimlerin bir tadı vardı eskiden
seni bana sevdiren yüzündeki imkansızlıktı
mutluluk mu? uzun zamandır uğramadı
çünkü o uzaktaki bir şehrin tozlu kaldırımlarında kaldı....

şimdi sırada özlemek var huzurla gecen yılları
yalansız..dolansız.. tüm saflığınla
kollarımda uyandığın sabahları
terminallerde yaşanan burukluğu ve
geceleri uyurken yanımda duran sıcaklığı özlemek
o sıcaklık şimdi
resimlerin hatırlattığı anılarda saklı....

şimdi sırada unutmak var...
yaşanan ya da yaşanamayan güzel günleri
büyüsü bozuldu bu sevdanın
en iyisi kurutmak hayalleri ve bır daha kurmamak
düşünmemek geçmişi..
ve sürdürmemek yalan yüreğinde yarattığım
hiç bir geleneği!
bir güzelliktin uzun zaman once yüreğimde yer eden
şimdilerde ise çirkın ruhunla birlikte kaybolup giden.....

şimdi sırada teşekkür var...
\'sevgili\' olmayı başardığın zamanlarda
yaşattığın mutluluklar için.
pınarlarımı kurutup başkasına ağlamamı engellediğin için.
benliğinde yer eden anıları benimle yasamayı
tercih ettiğin icin.
ve en önemlisi bir dilim ekmeği ikiye böldüğün için....

aslında sana o kadar çok tesekkür borçluyum ki....
mesala derslere sarhoş girişim!
hiç bir şiirimi istediğim gibi bitiremeyeşim!
acıları yüreğime kazıyıp mutluluğumu gölgeleyişin!
çok sevdiğim şarkıları unutuşum
hepsi senin eserin teşekkürler sevgilim.....

kalabalıklar ortasında yalnızlığı tattırdın
bakamaz olduğum uğruna kırdığım dostların yüzüne
açamıyorum odamın pencersini
güneşe olan utancımdan!
o çok sevdiğim rüzgar benden uzakta esiyor şimdi
sonbahar da küstü...
yapraklar öyle guzel sararmıyor
oysa tek sırdasımdı seni bana sevdıren eylül yağmuru

gençliğimi çöpe atım sayende
ve yıktın beni ayakta tutan umudu
teşekkürler sevgilim son kez teşekkürler
şimdi herkes biliyor gözlerının kahverengi
adının da kahpenin biri olduğunu​
 


Belki ellerine kan bulasmaz; belki gozlerini
yumar, kulaklarini tikarsin; cigliklar parcalanir duvarlarinda. ..

Kafani cevirirsin yardim nidalarina ya da elvedalara.. .
Hicbir sey degissin istemezsin; yolunu tutmus, yukunu almissindir;
paylasmayi bilmezsin... .
Kimsenin yerine koyamazsin kendini; ne anlamaya, ne anlamlandirmaya
calismazsin bir seyleri...
Sevgiden, asktan, dostluktan dem vurup, ortak olmazsin sorunlarima. ..

Her adim atisinda cekersin kendini geri; "konus!" derim, susarsin...

Ya dusuncelerin yoktur kendine ait, ya korkarsin dusunduklerini
soylemekten. ..
Gercekten var misin, ihtiyacim oldugunda ortalikta gorunmezken. ..

Nasil inanirim sana; hakliya "hakli", haksiza "haksiz" diyemezken.. .

Sessizlikte bogulurken sesim; ancak fisildayarak soyleyebiliyorum:
"sessizlik cinayettir!"
* * * * * * * * * * * *

Gidene "gitme" diyemeyenin, gelene "hos
geldin"'i ne kadar anlamlidir bilemiyorum.
Benim gibi konusmayip, benim gibi yazmayandan uzak durursam; nereye
goturur beni bu tekduzelik!

* * * * * * * * * *

Arada bir "sacmala!" desin biri, olcup
biceyim, dusuneyim ustunde; onun kadar sert, onun kadar umursamaz
olmayayim; icim rahat olsun "yaniliyorsun" derken ve gulumseyeyim.

Dikkatli oldugumdan dikkat isterim dogru; kacinirim kotu soz
soylemekten; anlamadan itham etmek istemem; tahammul gosteremem yargisiz
infazlara; her duyguma bir cumle baglayabilirim istersem; ama ofkelenmeden
yazamam, yazamam yazmasina da sovemem de kimseye...

* * * * * * * * *

Sessizlik izin verir karsindakine, seni
diledigince yorumlamasi icin...
Ve bazen, en fazla bagiranla, hic sesi cikmayani ayiramam
birbirinden. ..
Ve merak ederim: "Ne sakliyorlar benden?"

* * * * * * * *

Belki gozlem yapiyorlar, belki veri
topluyorlar; herkes bagirirken susmak, erdem sayilir belki; ya sessiz
cogunlugun bir parcasi olmak?
Ben aglarken guluyorsan anlayis gosterebilirim; ben aglarken
agliyorsan "dostum" diyebilirim, ben kalirken gidiyorsan "korkak"
sanabilirim; ben severken itiyorsan, vazgecebilirim senden ve ben sorarken
susuyorsan, katlim vaciptir demektir; olebilirim!
Sessizlik cinayet isler bazen; ne bir tanik, ne bir kanit birakmaz
arkasinda; bazen bizim gibi sessiz, bazen tirnaklarini topraga gecirerek,
hayatimizdan cikip gider insanlar; bazen anlamamanin, bazen anlasilmamanin
acisini duyarlar.
Ve fark etseler de, etmeseler de, kimse guvende degildir artik; oysa,
guvende olmak icin tercih edilir susmak!
Ve vicdanimizin tek dusu olur; deliksiz uyumak!

 


En güzel yerinde bitiriyorum hikayeyi...
Mutlu bir son olmayacak çünkü
Kesin olmanın keskinliği içinde
Yara alıp kanayacağım bir süre ..
Alışmanın unutkan geçmişinde
Zamanla anlamını yitirecek hatıralar
Paslanacaklar daha sonra
Rutubete maruz bırakılmış çekmecelerdeki
Kullanılmayan bıçaklar gibi...
Köreleceğiz hatta ...
Sen bana, ben sana ...
Verilmeyen sözler
geleceği olmayan hayalimizde
hep askıda kaldı ..
Kalabalık etmedi dudaklarımızda
Gerçege hep bir adım uzak yaşadık çünkü...
Sınırlarımızı hep bildik
Sanki adımlarımız prangalı esirlerdik
En güzel yerinde bitiriyorum hikayeyi ...
Hikayemizi...
Mutlu bir son olmayacak çünkü...
Daha fazla tükenmeden,
birşekilde kirlenmeden yüreğimizde
Gidiyorum ...
Mutlu edecegim yoklugunu...

erdem....
 
Link Silinmiştir.




Bugün aynaya baktım uzun uzun..

ve ne gördüm biliyor musun..

SENİ! ! lanet olası seni..

bana kendini bırakıp gitmişsin, tüm benliğin kalmış bende

Unutamadığım,kırgınlığım mıdır,sevdan mıdır bilmiyorum

ama unutamadığım bir şey var

İçimi kemiren uykulardan uyandıran bir şey var

Hemen her gece rüyalarımdasın

Ve inan orda bile beni üzerek uyandırıyorsun

Anlayacağın,

kendin gittin ama hayalin bile yetiyor kalbimi kırmaya

Yandığım, sana verdiğim gençliğimin yarısı mıdır,

Yoksa bir türlü gerçek olamayan hayallerim midir bilmiyorum ama

içimde yanan bişey var..

Aylar geçti yokluğunun üzerinden

Hala bir şeyler çıkıp geliyor önüme senden kalan

Hala dilim sürç-i lisan ediyor adını.

Artık seni sevmiyorum,hiç sevmiyorum,

Ama içimdeki yara kapanırken sızlıyor

Seni bir zaman için bu kadar çok sevdiğimden acıyorum ve kızıyorum kendime

Ölümlere kalkıştım ardından,

sonra

hayata tutunmak adına

insanlarla oynadım,

rezilliğe battım,

Hasta geceler geçirdim kimseler bilmedi

Ölümüne yolculuklara çıktım,

savurdum kendimi uçurumlara

Alkole teslim ettim bedenimi

bilmezsin sen,ben gün gün

ölmekteyim,öldürmekteyim kendimi.

Sana verdiklerim için kendimden intikam alıyorum artık..

Bir zaman öyle yadırgadım ki kendimi;

Ellerim benim değildi,

gözlerim görmüyordu,

akşamları yastığa koyduğum baş

benim değildi..

Banyo yapamadım haftalarca

o su değen vücut benim değildi..

İçimde bir yabancıyla yaşadım aylarca

Ve sen ardında

bir şizofren bırakıp gittin! !

Senle olan günlerimi hatırladıkça hala kafamı duvarlara vurasım geliyor

Hala gazeteleri parçalayıp

yatağıma doldurmak istiyorum

hala,

kendi gözüme

yumruk atıp morartmak

ve hala o lila rengi koltuklarımın

arkasına saklanmak istiyorum

gelip beni bulmayacağını bile bile…

Boynumdan kopartarak çektiğin

kolyemi hala takasım var,

ucu bisikletli kolyemi,

bir daha çekip kopartacağını bile bile!

Sen gittin...

ve seninle birlikte

zulüm de gitti

Garip bir boşluk var hayatımda.

Öyle alıştırmışsın ki beni acılarına

ne yapacağımı şaşırmış haldeyim.

Artık akşamları eve geldiğimde

bana düşman görmüş gibi bakan

tek kelime sohbeti bile çok gören bir adam yok,

Artık yılbaşı gecelerinde

hazırladığım harika sofralardan

sonra

teşekkür olarak beni hırpalayan

boğazıma sarılan adam yok.

Artık bana 'bencil' diyen yok

Artık hastalandığımda

Vücudumdaki kistleri umursamadan,

tek kelime sormadan,

eve getirdiği

misafirleriyle ilgilenen bir adam da yok.

Artık kendi kompleksleri yüzünden

beni aşağılayan,

ezmeye çalışan,

sürekli kendi egosunu tatmin eden,

tokat atan,

bas bas bağıran,

başkalarının sözüyle cümle kuran,

hakaret eden,

kıymet bilmeyen,

ve

hatta

kabul etmesi çok acıdır ki,

SEVMEYEN sen yoksun..

İyi ki YOKSUN! ! !

10.12.2004

Aysun Yalçınkaya Yulaf
 

Yatarim ben ofiste !!!

calis allah calis saat gecenin onu olmus
patron saat dokuza mesai koymus
hem zaten bulamam bu saatte dolmus
ne gidicem lan eve yatarim ben ofiste

Deli gibi trafik leventte
Telefon geldi sularda kesIk evde
Yarin zaten erken gelecem isyerine
ne gidecem lan eve yatarim ben ofiste

saat olmus neredeyse yirmibir
isIklar bile sonmus ofiste bir bir
eve gidisim en az onbir
ne gidicem lan eve yatarim ben ofiste

bilene ofis guzel bir ev bir mekandir
Calisanlar icin 4 yildizli bir handir
ofis ile ev arasi kayip zamandir
ne gidecem lan eve yatarim ben ofiste

fazla mesai falan yok bizim sirkette
lakin belese aksam yemegi verilmekte
toplanti odasinda da plazma tv mis gibi
ne gidecem lan eve yatarim ben ofiste

mudurun odasinda deriden bi kanepe
gerci biraz dar ama ederim artik idare
kahve makinasi da olacakti bi yerde
ne gidecem lan eve yatarim ben ofiste

ne guzel otobusumuzdun sen 500t
guzergahinin uzunlugu 62 kilometre
oksijensiz solunumu ogrendim senin icinde
ne gidicem lan eve yatarim ben ofiste
alıntı
 
Sanki sesimi yutan bir ruyanin tam ortasindayim.
Gorduklerimi anlatacak kelimeler mi yok ..
Sesimi duyacak kimseler mi

Ruhlarin dilsizligi icinde yuzler, goruntuler maskelenmis
Dudaklari titretmeyecek kadar
Kendine inandiran yalanlari vardi insanlarin

Sanki dusunce uyanamayacak bir ruyanin tam ortasindayim
Bir ucurum kiyisinda, dusmek miydi tum korkum
Yoksa asla atlayamayacak oldugumu bilmek mi...

Celiskiydi beyni kemiren bir bocek gibi
Dusundukce kararlarin aldirmaz goruntusu icinde
Bir karara varamamak ve en basa sarmak her keresinde ...

Sanki yuzlerin surekli degistigi bir ruyanin tam ortasindayim
Gozumu kacirdigim an karsimda bir baskasini gordugum
Cumlelerimi hic tamamlayamadigim insanlarla dolu ...

Yarim yasamaklarla dolduruyor kendini hayat
Kesin olmanin keskinligi acitacak olmasina ragmen
Bir kere kanamak arzusuydu icimizde yatan ...

Cekilen son bir nefes ve sigaranin agizda biraktigi o kekremsi tad
Onu kultablasina bastirarak sondurmekti sonrasinda
Ruya bitti ...



erdem@may'07
 
aslinda bu aska baslamak miydi hata yoksa karsiliksiz oldugunu bile bile
benim asIk olmamamiydi acaba ayrilikmiydi hata anlayamadim... benim icin en
buyuk hata seni sevmekdi ve daha sonra arkasindan gelen korkunc ama gercek
olan seni kararli beni kararsiz kilan ayrilikdi... sanki suclu bir mahkum
gibi korkuyorum kendimden serefsiz adi bir insanin sokaga cikmakdan utanmasi
gibi utaniyorum kendimden...belkide asIk olmazdim diyordum yanildigim
icindir bu rahatsizliklik bunun sebebinide bilmiyorum is de bole
kararsizliklar icindeyim...bunca derdimin arasinda yuzumu gulduren tek sey
sendin...uyandirrilmakdan nefret ettigim halde telefon sesi ile uyanip
telefonumda ''gunaydin askim'' yazisiydi tek harika olan yalan da
olsa..belki o kadar guzel degildin belki kalbinde hassas ve anlayisli
degildi ama insan asIk olunca cennet guzelligine kapilmis oluyo... yasam ile
olum arasinda ince bir cizgi vardir derler..ben bu cizginin yasam
kismindayim ama diger tarafda cekici geliyo senin beni cekdigin gibi sen
beni yakdin bi karasizligim daha var ACABA ORDADA YANICAKMIYIM? bi tek
sevindirici tarafi var sen benden kurtulmus olcaksin...bende senden...
24.04.2007 CUMARTESI PC BASINDA...

erdem
 
X