Ben 28 aylık dünyalar güzeli kızımın annesiyim. Bugüne kadar her anında yanında olduğum, kaliteli zaman geçirmesi için elimden geleni yaptığım, sağlıklı beslemek için o tariften bu tarife yöneldiğim, onun için her gün farklı oyunlar türettiğim bir anneydim. Anneydim diyorum çünkü bugün kızımla yeterince ilgilenmediğimi farkettim. Bugün ne zaman oyuna çağırsa bir bahane buldum, akşam dışardan yemek söyledim, yanında telefon bile kullandım, parka götürmedim, gibi gibi sürekli yaptığım şeylerin tersini yaptım. Hatta buna bir haftadır artarak süregelen bir ilgisizlik diyebiliriz. Bunu şu an farkediyorum ve gün içinde benimle eski iletişimimize geçmek için ne kadar çabaladığını şimdi fark ediyorum. Şu an bu gönderiyi de göz yaşları içinde yazıyorum. Sanki gün boyunca gözüme perde inmiş gibiydi.
Bu ara eşim çok yoğun çalışıyor. 1 aydır yok bile diyebilirim. Akraba, komşu vs de yok. Bu sürecin bunalımı olabilir diye düşünüyorum fakat bu hislerin kalıcı olmasından o kadar korkuyorum ki. Çünkü kızım bugünkü ilgisiz anneyi hak etmiyor. Gerçekten çok üzgünüm.
Yarın onu mutlu edecek minik şeyler yapacağım fakat eşi yoğun çalışan, yalnız çocuğuna bakan annelerden belki aklıma gelmeyecek tavsiyeler alabilmek adına bu hislerimi burada paylaşmak istedim.
Sizi seve seve dinleyeceğim.