merhaba,
uzuuuun süredir hayalini kurduğum başarı öykülerine sonunda yazma hakkını elde ettim sanırım :) 18 Şubat 2013'te başladığım zayıflama yolculuğum 2 ocak 2015'te son kilo bildirimimle sona erdi :)
aslında hep kilolu biri oldum üniversiteden sonra, bu arada 39 yaşındayım, ama hayatımın oldukça çalkantılı bir döneminde 3 yılda diabetin de etkisiyle işler çığrından çıktı... şeker kiloyu, kilo şekeri derken ben o kısır döngüde sıkışıp kaldım... tabi bir de en büyük sorunum düzensiz bir beslenme sistemimin olmasıydı... bir gün artık buna son vermem gerektiğine karar verip, ki hayatımda hiç diyet yapmamıştım, niyet ettim zayıflamaya :) bence en önemli şey bu zayıflama niyetini, yılan hikayesine çevirmeden, al-ver girdabına girmeden motivasyonun en tepede olduğu gün başlamak...benim motivasyon sebebim hayat memat meselesiydi o nedenle, hiç tavizsiz başladım...
başlangıç kilom 104.3 :)
ilk 6 ay plates ve step yaptım haftada 2 kez ama daha sonra yoğun programıma uyduramadığımdan arada bir evde ip atlamak yada 30 dk.lik yürüyüşler tek sporum oldu... zaten amacım hayat boyu devam ettirebileceğim bir yaşam tarzı geliştirmekti, o nedenle de yoğun spor yapmak ya da ölümüne diyet menüleri takip etmek çok anlamlı gelmedi... zaten evlendiğimde 24 yaşında 72 kiloydum ve öyle aman 38 beden olayım gibi bir iddiam da yoktu...
2. takımın bana en büyük katkısı menülerimi disipline etmemi sağlamaları oldu... yani ben sabah kalkar kalkmaz günlük menümü takım arkadaşlarıma yazdım, o benim için bir sözdü ve gün içerisinde 1 leblebi dahi fazladan yemedim... zaten hedefim 24 ayda zayıflamak, az az ama kalıcı kilo vermekti... böylece ilk 6 ay hızla verdiğim 15 kilodan sonra haftada 100 gr 200 gr gibi küçük rakamlarla ama neredeyse hiç + olmadan iki yılı tamamladım... sadece iki kez tatillerde kilo aldım ama akabinde hemen aldıklarımı verdim, çabuk gelen de çabuk gitti zaten.. 2-3 ayda bir sabitleme yaptım... sabitleme yaptığınızda metabolizma o kiloyu kabulleniyor ve üstüne çıkmamak kolaylaşıyor...yani 2-3 ayda bir kilomu durdurup öyle kalmaya çalıştım bir ay boyunca...
peki ne yaptım? sadece sağlıklı beslendim... zihnimde kabataslak haftalık oluşturduğum menüler için alışveriş yaptım, sağlıksız hiçbirşeyi eve sokmamaya özen gösterdim, böylece kızım da bu sağlıklı beslenmenin bir parçası oldu... ekmek vazgeçemediğim şeylerdendi, günlük 10 dlm ekmek hakkım vardı, daha çok sabah ve öğle yemeklerinde tükettim,ekmeği de çeşitlendirdim,çavdar,kepek,tam tahıl,ruşeym gibi hatta eve uzun süredir beyaz un da almıyorum, pirinç yerine bulgur pilavı çeşitlendirilerek her hafta mutlaka yapıldı... allahtan sebzeci biriyim, hergün mutlaka sebze yemeği yapıldı, tatlıyla hiçbir zaman aram olmadı ama tatlı krizlerinde zencefil, zerdeçal,çörekotu,tarçın, bal, ceviz, yoğurt karışımından 1 kase yemeye çalıştım... benim zaafım tuz ve ekşili baharatlı şeyler, tuzu mümkün olduğunca azalttım ve rafine edilmemiş kaya tuzu kullanmaya başladım, ama malesef hala normalin üzerinde tuz tüketiyorum... sıcak içeceklerle ve çayla hiç aram yok o nedenle öyle ot çöp kaynatıp içemedim ama bir dönem sadece kahvaltılarda biberiyeli yeşilçay içtim, ancak aşırı kanamaya sebep olduğu için bıraktım, meğer aralıklarla kullanılmalıymış böylece öğrendim... hergün mutlaka süt veya ayran içtim, e yaş malum kalsiyum desteği olsun hem de şeker dengelemekte işe yarasın diye... özellikle kırmızı et tüketmekte zorlandığımdan hemen hemen günaşırı bir tahıl yemeği vardı menümde... ara öğünleri çok düzenli yapmadım ama es geçmemeye de çalıştım... daha çok kuru kayısı ve hurma tercih ettim tabi türk kahvesiyle :) kendime aylık hedefler koyup her hedefe ulaştığımda ödül öğün yaptım ama ödüller de bol kaloriliydi hani :) hamur işlerine gömüldüm o dönemlerde :) ödül hedefim olduğu için de öyle krizlere girdiğim çok nadir oldu... eğer akşam yemeğinde çok sevdiğim ama ağır birşey varsa onu kahvaltıya sakladım... kahvaltıyı hıngalla ve kabak tatlısıyla yaptığım bile oldu yani :) akşamları hafif geçirdim ve en geç 6da bitirdim yemeyi, erken yatan biri olduğum için de sonrasında ihtiyaç hissetmedim...
2 yıllık tecrübeme dayanarak söylüyorum, hızlı verilen kilo hızlıca geri geliyor, o nedenle az, yavaş ve uzun sürede kilo vermek, beslenme sisteminizin değişmesi en önemli şeyler... yeme düzeniniz değişmedikçe, diyet bittiği günden itibaren gr gr geri alınıyor... ömür boyu sürdüremeyeceğiniz bir sporla uğraşmak da aynı şekilde, ağır sporu bıraktığınız anda gidenler geri geliyor... benim için koruma süreci çok ürkütücü değil mesela, çünkü biliyorum ki bu beslenme düzenim devam edecek bu nedenle de gidenler geri gelmeyecek
tek beni tatmin etmeyen şey üst bedenim o kadar genişlemiş ki, verdiğim bunca kiloya rağmen hala üst bedenim problemli... sanırım ve umarım zaman içinde toparlanır kilom oturdukça...
veeeeee 2. takımdaki arkadaşlarıma da sürpriz olacak bugünkü kilomu açıklayarak koruma programıma resmen geçiyorum
18 Şubat 2013 : 104.3
7 Ocak 2015 : 67.0
süre : 22 ay
verilen kilo : 37.3
2. takımdaki tüm arkadaşlarıma verdikleri destek, tüm mızıklanmalarıma gösterdikleri sabır için çok teşekkür ediyorum :) hepiniz çıtır çerez olasınız inşallah :)
uzuuuun süredir hayalini kurduğum başarı öykülerine sonunda yazma hakkını elde ettim sanırım :) 18 Şubat 2013'te başladığım zayıflama yolculuğum 2 ocak 2015'te son kilo bildirimimle sona erdi :)
aslında hep kilolu biri oldum üniversiteden sonra, bu arada 39 yaşındayım, ama hayatımın oldukça çalkantılı bir döneminde 3 yılda diabetin de etkisiyle işler çığrından çıktı... şeker kiloyu, kilo şekeri derken ben o kısır döngüde sıkışıp kaldım... tabi bir de en büyük sorunum düzensiz bir beslenme sistemimin olmasıydı... bir gün artık buna son vermem gerektiğine karar verip, ki hayatımda hiç diyet yapmamıştım, niyet ettim zayıflamaya :) bence en önemli şey bu zayıflama niyetini, yılan hikayesine çevirmeden, al-ver girdabına girmeden motivasyonun en tepede olduğu gün başlamak...benim motivasyon sebebim hayat memat meselesiydi o nedenle, hiç tavizsiz başladım...
başlangıç kilom 104.3 :)
ilk 6 ay plates ve step yaptım haftada 2 kez ama daha sonra yoğun programıma uyduramadığımdan arada bir evde ip atlamak yada 30 dk.lik yürüyüşler tek sporum oldu... zaten amacım hayat boyu devam ettirebileceğim bir yaşam tarzı geliştirmekti, o nedenle de yoğun spor yapmak ya da ölümüne diyet menüleri takip etmek çok anlamlı gelmedi... zaten evlendiğimde 24 yaşında 72 kiloydum ve öyle aman 38 beden olayım gibi bir iddiam da yoktu...
2. takımın bana en büyük katkısı menülerimi disipline etmemi sağlamaları oldu... yani ben sabah kalkar kalkmaz günlük menümü takım arkadaşlarıma yazdım, o benim için bir sözdü ve gün içerisinde 1 leblebi dahi fazladan yemedim... zaten hedefim 24 ayda zayıflamak, az az ama kalıcı kilo vermekti... böylece ilk 6 ay hızla verdiğim 15 kilodan sonra haftada 100 gr 200 gr gibi küçük rakamlarla ama neredeyse hiç + olmadan iki yılı tamamladım... sadece iki kez tatillerde kilo aldım ama akabinde hemen aldıklarımı verdim, çabuk gelen de çabuk gitti zaten.. 2-3 ayda bir sabitleme yaptım... sabitleme yaptığınızda metabolizma o kiloyu kabulleniyor ve üstüne çıkmamak kolaylaşıyor...yani 2-3 ayda bir kilomu durdurup öyle kalmaya çalıştım bir ay boyunca...
peki ne yaptım? sadece sağlıklı beslendim... zihnimde kabataslak haftalık oluşturduğum menüler için alışveriş yaptım, sağlıksız hiçbirşeyi eve sokmamaya özen gösterdim, böylece kızım da bu sağlıklı beslenmenin bir parçası oldu... ekmek vazgeçemediğim şeylerdendi, günlük 10 dlm ekmek hakkım vardı, daha çok sabah ve öğle yemeklerinde tükettim,ekmeği de çeşitlendirdim,çavdar,kepek,tam tahıl,ruşeym gibi hatta eve uzun süredir beyaz un da almıyorum, pirinç yerine bulgur pilavı çeşitlendirilerek her hafta mutlaka yapıldı... allahtan sebzeci biriyim, hergün mutlaka sebze yemeği yapıldı, tatlıyla hiçbir zaman aram olmadı ama tatlı krizlerinde zencefil, zerdeçal,çörekotu,tarçın, bal, ceviz, yoğurt karışımından 1 kase yemeye çalıştım... benim zaafım tuz ve ekşili baharatlı şeyler, tuzu mümkün olduğunca azalttım ve rafine edilmemiş kaya tuzu kullanmaya başladım, ama malesef hala normalin üzerinde tuz tüketiyorum... sıcak içeceklerle ve çayla hiç aram yok o nedenle öyle ot çöp kaynatıp içemedim ama bir dönem sadece kahvaltılarda biberiyeli yeşilçay içtim, ancak aşırı kanamaya sebep olduğu için bıraktım, meğer aralıklarla kullanılmalıymış böylece öğrendim... hergün mutlaka süt veya ayran içtim, e yaş malum kalsiyum desteği olsun hem de şeker dengelemekte işe yarasın diye... özellikle kırmızı et tüketmekte zorlandığımdan hemen hemen günaşırı bir tahıl yemeği vardı menümde... ara öğünleri çok düzenli yapmadım ama es geçmemeye de çalıştım... daha çok kuru kayısı ve hurma tercih ettim tabi türk kahvesiyle :) kendime aylık hedefler koyup her hedefe ulaştığımda ödül öğün yaptım ama ödüller de bol kaloriliydi hani :) hamur işlerine gömüldüm o dönemlerde :) ödül hedefim olduğu için de öyle krizlere girdiğim çok nadir oldu... eğer akşam yemeğinde çok sevdiğim ama ağır birşey varsa onu kahvaltıya sakladım... kahvaltıyı hıngalla ve kabak tatlısıyla yaptığım bile oldu yani :) akşamları hafif geçirdim ve en geç 6da bitirdim yemeyi, erken yatan biri olduğum için de sonrasında ihtiyaç hissetmedim...
2 yıllık tecrübeme dayanarak söylüyorum, hızlı verilen kilo hızlıca geri geliyor, o nedenle az, yavaş ve uzun sürede kilo vermek, beslenme sisteminizin değişmesi en önemli şeyler... yeme düzeniniz değişmedikçe, diyet bittiği günden itibaren gr gr geri alınıyor... ömür boyu sürdüremeyeceğiniz bir sporla uğraşmak da aynı şekilde, ağır sporu bıraktığınız anda gidenler geri geliyor... benim için koruma süreci çok ürkütücü değil mesela, çünkü biliyorum ki bu beslenme düzenim devam edecek bu nedenle de gidenler geri gelmeyecek
tek beni tatmin etmeyen şey üst bedenim o kadar genişlemiş ki, verdiğim bunca kiloya rağmen hala üst bedenim problemli... sanırım ve umarım zaman içinde toparlanır kilom oturdukça...veeeeee 2. takımdaki arkadaşlarıma da sürpriz olacak bugünkü kilomu açıklayarak koruma programıma resmen geçiyorum
18 Şubat 2013 : 104.3
7 Ocak 2015 : 67.0
süre : 22 ay
verilen kilo : 37.3
2. takımdaki tüm arkadaşlarıma verdikleri destek, tüm mızıklanmalarıma gösterdikleri sabır için çok teşekkür ediyorum :) hepiniz çıtır çerez olasınız inşallah :)
,seni, de bu vesileyle bir daha kutlarım
. ikincisi de ayol insan 37 kilo verir de bunu en sona mı yazar, başlığa 2 yılda 37 kilo verdim yazmalıydın ki ufak tefek başarı öyküleriyle karışmasın
hadi güle güle koru kilonu, daha fazla verme sonra çikin olursun
