arkadaşlar gebeliğinizi stressiz bir ortamda geçirebiliyor nusunuz?

nazoo

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Mart 2008
129
3
arkadaşlae gebelik dönemini stressiz ve sakin bir ortamda geçirmek çok önemli biliyorsunuz peki eşiniz,eşinizin ailesi,çocuklarınız,yakın çevreniz ve kendi aileniz size bu konuda ne kadar yardımcı olabiliyorlar? gelin yaşadığımız sıkıntıları ,üzüntüleri yada kaygılarımızı burada paylaşalım bizi en iyi biz anlarız bence hepinize stressiz günler diliyorum:çok üzgünüm:
 
ahhhh ahhh sorma kardeş ben bir gün sakinsem ertesigün mutlaka sinirliyim.ikizlerim olacak tek başıma bakamam diye 1 bilemedin 1,5 seneliğine annemin yanına taşındım çünki kayın validem sadece uzaktan bakardı yaşlı hasta zora gelemez.kendiside hep derdi ben bakama diye şimdi iş ciddiye binince doğmamış torunları kıskanır oldu,tabi taşındım ama ne soğuk geçti ogünler hiç konuşmuyoruz küs gibiydik biz filan gidince hep laf çarptırıyodu çok iğrençti .neyse şimdi 1ay oldu taşınalı kayın validem yumuşamış bu arada ama eskisi gibi değil.yaa bi kız kardeşi var allah düşmanıma böyle teyze vermesin bu dışkapının dış mandallarına ne oluyosa yaa kaynanamı dolduruyo kadın iyiyken bir anda tekrar gıcıklaşıyo.eşimin teyzesi ve kızıyla hiç karşılaşmak istemiyorum acayip sinir oluyorum onlara.neyse ki bu taşınma olayını artık sindirdiler eskisi gibi değiller bende takmıyorum zaten.

bir diğer sinir olduğum durum ise insanların otobüste hala yer vermemesi.genç genç insanlar afedersinizde ökü... gibi bakıyorlar ama yer vermiyorlar.başında bir hamile kadın bekliyorda rahatsız olmuyor yaa Çok üzgünüm çoook :eek:klava: otobüsten indikten sonra söylene söylene işim bitiyoen az 2saat sinirim geçmiyo.sanırım insan bu dönemlerde herşeye sinir stres yapabiliyor.
 
ben daha iki aylık hamileyim ama şimdiki halde gayet rahatım eşim anlayışlı davranıyo annem kayınvaldem herkes daha hassas davranıyo çok şükür

meryem inanamıyorum ne kadar cinsmiş kayınvalden yani hem ikizin olcak hem bakmıcak bide annenin yanına taşındın die laf edicek yuhh yaa tabi kesin o gelsin sende baksın diodur ne saçmalık bende kayınvaldemle aynı apartmanadyım benimki bakamam dio ama eğer olurda anneme taşınırsam surat falan yapmaz
 
ilk aylara nispeten daha sakinim ama ilk zamanlarda cevremde olanlar bır kasırga olusturdugumu soyluyorlarkafamçokkarıştı
su an sadece bebısımı ve kocamı dusunuyorum
esım ve annem olmasa cok daha zor durumda olabılırdım zıra
esımın aılesı ılgılenmeyı bırak zahmet edıp telefonla bıle durumumuzu sormuyorlar sagolsunlar :eek:klava:
ılk zamanlarda cok uzuluyordum ama esımın terapılerı ıle astım bunları takmıyorum kafama şakkıdı
 
Ooooooo arkadaşlar stresmi soruyorsunuz, gelin buraya o zaman.
İlk önce şunu belirtiyim ailem yada eşimin ailesi tarafından hiçbir sorunum yok
allaha şükür, hepsi deli divane oluyor.
Öncelikle eşim yurtdışında 13 martta gitti, geçen hafta perşembe geldi
ve haftaya pazartesi geri dönüyor. Hamileliğim sorunluydu düşük riski vardı.
Kanamalarım, sancılarım vs. hep yalnız çaresine baktım.
Buradaki işlerin sorumluluğu bende, dükkanlarda işler düştü 2 haftada bir yüklü çeklerim oluyor her hafta pazartesiye para denkleştirebilecekmiyim, yok denkleşmezse nerden para bulcam, kredimi çeksem, ailemdenmi istesem.
Maaşlar, kiralar, taksitler, muhasebeciye ödeme vs. vs. bu para işlleri beni mahvetti.
Allaha şükür psikolojime söz geçiriyorum ama bu maddi durumlar ortada 2 kere 2 = 4 neyse şimdiye kadar bir şekilde hallettik.
Eşim y.dışındaki işlerin uzantısı olan bazı şeyleri halletmemi istiyor mecburen, yapcak kimse yok. Tabelacı benim, poşetçi senin. Kutucu benim, kürekçi senin gez babam gez. Gündüz gez, gece kanama başlasın. Mecbursun, işler devam etmek zorunda.
8 yaşında kızım var. okulu, dersleri, kursları.... Haftada 2 gün okula almaya git, bu arada okul 30 km. mesafede, haftada 2 gün yüzmeye götür (şimdi takıma girdi haftada 6 gün olacak 13 haz. sonra nasıl olacak bilmiyorum) daha bir sürü çocuksal faaliyetlere iştirak etmesini sağla. sinemaya, eğlence merkezine alışverişe götür....



Daha sayayımmı? neyse şimdi bankaya gitmem lazım, süpürgede bozulmuş servise götüreyim, sonra devam ederim.:1rolleyes:
 
hakketen bende yoruldum :)..benim eşimin aileside yakın oturuyo ve saolsun kayınvalidem cefakar bi insan elinden geleni yapıyo...kendi ailemle babamla evlendiğimden beri görüşmediğimden pek bi fikrim yok nedurumdalar...kızkardeşimde çok ilgili saolsun..bazen eşim çok gıcıklaşıyo..tamam buldumda bunuyorum belki ama ne güzel bi söz ne bi jest....neblim bazen kendimi özel hissetmek istiyorum...bi çiçek,bi iltifat yeter aslında......öküjj gibi işe gidip gelip bide şusıralar sanki ben şişiyorum diye bana nispet gibi tutturdu form dur spordur diee..haketten uyuss oluyorum..zaten yeteri kadar farklı bi çevredeyim evlendiğimden beri ve yaşadığım yeri hiç sevmiyorum tüm bunlara kendi evhamlarımda eklenincee eh bende bulutlu bi gebelik geçiriyorum diyebilirim...
 
evet mürekkep balığı bende bazen gereksiz kaprisler yapıyorum eşim şimdi iyi ilk başlar böle gayet rahattı en sonunda bi gün ağlaya ağlaya konuştum şimdi yok ama ilk başlar gergin ve sniriliydim dedim yaa benim bedenim ruhum değişiyo biraz alttan alsan hoşgörü göstersen oda haklsın bende bocalıyorum dedi eşinle konuş istersen erkekleri bilirsin illa izah ediceksin kendi kendilerine anlmaları güç özel olcak ama ailen hamilleiğinide bilmiyomu
 
çalışan bir anne adayıyım
hamile olduğumu öğrendiğim gün amirimle çok ciddi bir tartışma yaşadım.
hakarete uğradım bile diyebilirim
günümün önemli bir kısmı çalışma ile geçtiği için akşam eve gidince eşimi ancak 3 4 saat görebiliyorum
zaten ev işinden başını kaldırmak ne mümkün
eşimde o kadar umursamıyor zaten bu sorunlarımı, değersiz insanlar için kendimi hırpalamak istemiyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyor
maalesef bu durum yüzünden psikoloğa gidiyorum
hamileliğin getirmiş olduğu hassaslığı kimse ama kimse anlamıyor ya da anlamak istemiyor
artık sorunlara "boşver" mantığıyla bakanlardan da nefret eder oldum
unuttukları bir şey var "boşver" bazı insanlar için cevap olmuyor...
Çok üzgünüm çoook :çok üzgünüm: :sm_confused:
 
Hamileliğim yanlız geçiyor diyebilirim.
Akşamdan akşama eşimi görebiliyorum sadece.
Annemler zaten başka şehirde.
Stres unsuru olabilecek bir durum da yok Allaha şükür.
Sadece düşük tehlikesi yaşadım o vardı.
Şu an 4.aya da girdim çok şükür.
Tedirginliklerim baya azaldı.

Alllah bu günümü aratmasın inş..
 
arkadaşlae gebelik dönemini stressiz ve sakin bir ortamda geçirmek çok önemli biliyorsunuz peki eşiniz,eşinizin ailesi,çocuklarınız,yakın çevreniz ve kendi aileniz size bu konuda ne kadar yardımcı olabiliyorlar? gelin yaşadığımız sıkıntıları ,üzüntüleri yada kaygılarımızı burada paylaşalım bizi en iyi biz anlarız bence hepinize stressiz günler diliyorum:çok üzgünüm:

nazom ben sumeyya arkadaşın nıckinden yazıyorummm canımmm sen niye kendine stres yapıyosunnn bakıyımmmmm fıstıkkkk rahat ol canım benimmm Şeniz
 
evet mürekkep balığı bende bazen gereksiz kaprisler yapıyorum eşim şimdi iyi ilk başlar böle gayet rahattı en sonunda bi gün ağlaya ağlaya konuştum şimdi yok ama ilk başlar gergin ve sniriliydim dedim yaa benim bedenim ruhum değişiyo biraz alttan alsan hoşgörü göstersen oda haklsın bende bocalıyorum dedi eşinle konuş istersen erkekleri bilirsin illa izah ediceksin kendi kendilerine anlmaları güç özel olcak ama ailen hamilleiğinide bilmiyomu

biliyor ...ama kendileri azcık laz.....anlamıyor....neyse bunada şükür....amaaan boşver diyebilmeli valla korkuyorum dün sinirlendim okadar bugun dogruduzgun oynamadı bıle yavrum.......
 
zaten gebeliğin as hormonu depresyonda salgılanan bi hormonmuş adını unuttum...iş başa düşüyor...gevşeyin kızlarr............................
 
Bugüne gelinceye kadar hamileliğimde stressiz bi günüm geçmedi,hamile olduğumu daha bilmeden eşimle çok şiddetli tartışmalar yaşadık,öğrendikten sonrada artık bundan sonra daha iyi olur herşey diye beklerken eşim yine olmadık şeylerden tartışma yaratmaya başladı sağolsun çok pimpirikli huyu berbat bazen çekemiyorum,bu tartışmaların bebeğimizi kötü yönde etkilediğini konuştum maşallah şu aralar iyileşti fazla üstüme gitmiyo,bi yandan kayınvalidemler çok üstüme geliyolar hergün telefon sürekli kontrol altında tutmaya çalışmalar falan yani anlayacağınız benim sinirler kötü,bide başka bi memleketteyim ailemden herkesten uzağım kimsem yok tek bi arkadaşım bile hamileliğimi yapayalnız geçiriyorum,sadece içimde atan minik kalbi düşünüp rahatlamaya çalışıyorum ve onu hiç üzmek istemiyorum,inşallah bebeğimi hayırlısıyla kucağıma alırım o zaman hayat benim için yeniden başlayacak...
 
ben gayet rahat geciriyorum kizlar...evde sadece esim ve ben variz..
kafam dinc ve yorulacak isim de olmuyor...
esim de cok yardimci oluyor saolsun...
ama bulantilardan cektigim yetmemis gibi simdi de mide yanmalarim basladi..
sadece o beni rahatsiz ediyor...ama gecer insallah...onun disinda cok iyiyim ve stres diye birsey yok cok sukur...insallah hep böyle iyi gider...

herkese saglikli bir gebelik gecirmesini dilerim ..sevgiler...
 
merhaba, hamilelik boyunca yaşadıklarınızı hep okudum ve farkettim ki, ne çok insan aynı şeyleri yaşıyor. Ben de aynen sizler gibi, 50 tane karpuzu bir koltuğa sığdırmaya çalışan bir anneyim.4 yaşında bir oğlum var, 2. bebeğime hamileyim, şu an 5.5 aylık oldum. Benim allaha şükür kayın valide, aile sorunlarım hiç olmadı, kendi ailem başka bir şehirde yaşıyor. ancak o kadar yoğun tempoda koşturup duruyorum ki, bazen araba kullanırken uzun bir tünelin içinden geçerken, oracıkta arabayı durdurup, hayatın da aynı şekilde duruvermesini istiyorum. aynı sizler gibi, çocuğun okula götürülüp getirilmesi, yok gösterisi için pelerin bulunması, yok okula yoğurt kovası ayarlanması, yok yedek kıyafet, yok dağıttığı odasının toparlanması, yok çamaşır, yok bulaşık, yok eşimin iş seyahati için gömleklerinin ütülenmesi, yok yabancı müşterilerle yapılan kontratlar, tercümeler, bitmek tükenmek bilmeyen telefon görüşmeleri, çocuk geceleri susayınca kalk, üstünü açmış mıdır diye kalk, terlemiş midir diye kalk, eşim kendi hayatını yaşarken, ben oğluma bitişik şekilde her türlü sorumluluğu bir yandan yerine getirirken, diğer yandan kendi işini yapan bir iş kadını olarak şirketimi ayakta tutmaya çalışıyorum, öte yandan memleketten ailem beni bekliyor, ağırlaşmadan ziyarete gel diye, ama nasıl geleyim, onbin parçaya bölünmüş durumdayım, kendim için 1 saatim yokken, böyle bir seyahat için 4-5 günü nasıl ayırayım. anlayamıyorlar, öte yandan büyük oğlumla ilgili okuldan şikayetler var, hiperaktif olabilirmiş çok hareketliymiş vs., tabii psikologlara hep annesi onu götürüyor, baba yine istanbullarda eğitimlerde, daha kendi kasık ağrılarımı, sabahları dayak yemiş gibi ağrılar içinde kalktığımı, ilk aylarımdaki sabah kusmalarımı anlatmıyorum bile. işte bir çalı parçası gibi, rüzgara göre yuvarlanıp duruyorum, bazen biryerlere çarpıyorum, bazen bir yere takılıyor ilerleyemiyorum, bazen de yüksek biyerden düşüp dağılıveriyorum, tek bildiğim hamileliğimin stresten uzak geçmesinin mümkün olmadığı ve bununla başetmek zorunda olduğum. tıpkı arkadaşımın söylediği gibi 'boşver' bir cevap değil, boşveremiyorum da, ama boşvermiş gibi görünüyorum, üzgünüm:a015:.
 
stresmi ? o benim.
11. haftamda eve boyacı girdi 2 hafta kayınvaliemde kalmak zorunda kaldım.bu arada stresten kanamam başladı yatmam gerekirken ustaların yemeğiydi çayıydı koşturdum.kanama geçti uzun bir yolculuğa çıktım 1 haftada öyle evden uzakta kaldım. eve geldim ohh mis gibi evimdeyim rahatım çok şükürr derken geldiğimin 3. günü hırsız girdi eve hala kendime gelebilmiş değilim.ve bu sabah kalktığımda oğlumun heryeri kıpkırmızı olmuş inceledimki suçiçeği:KK43:((hamdolsun ne diyeyim allah daha beter acı göstermesin .amin. bana bulaşırmı korkusu sardı şimdide .geçirdim gerçi ben küçükken ama yinede insan endişeleniyor .gene de halime hamdolsun çok şükür diyorum.dediğim gibi allah beter acılar göstermesin
 
benim eşim çok anlayışlı çevremdeki insanlarda öyle ama ben haileliğimden beri geçmişi kurcalamaya başladım.bu neden oldu bunu neden yaptım yada nasıl yaptım daha neler neler bu da strese neden oluyor ister istemez ve engel olamıyorum düşünmeyim diyorum olmuyor.varmı başka böle hisseden ?
 
vallahi hiç geçiremiyorum hatta sitres yaşamadığım tek günüm bile yok diyebilirim bebeğimede kötü yansıyo bu biliyorum her an patlamaya hazır bomba gibi geziyorum sanki ama etrafımdaki herkez anlayışsız bencil bu yüzden kaynaklanıyo Rabbim yardımcımız olsun bebişimi kucağıma alınca bu yaşadığım sitresler biter inşallah
 
X