Merhaba herkese, bir derdim var benzer durum yaşadıysanız anlatırsanız sevinirim. Okulda hoşlandığım biri var. okuldaki en yakın arkadaşıma anlattım tabiki doğal olarak. çocukla hep karşılaştığımız bi yer vardı. her oradan geçtiğimde bakıyorum çocuk orada mı diye, arkadaşımda meraklı gibi benim kadar bakıyor. şimdi diceksinizki senin için bakıyor olabilir ama "bakmak" var "bakmak" var yani. benim gibi bakıyor meraklı meraklı detaylıca. mesela çocukla karşılaştığımız günlerden birinde, onun karşı masasına oturduk, dikkat ediyorum arkadaşımda bakıyor çocuğa, kıskanç biri olarak çok rahatsız oldum. bir de sevgilisi var yani. benim kestiğim insanı arkadaşımında kesmesini istemem açıkçası, hiç hoş değil. Üniversitedeyiz bu arada lise değil. kızla da üniversiteden tanışıyoruz. çocuğu ona anlattığıma pişman oldum, bu kuşkuyu yaşamaktansa anlatmayıp çenemi tutsaydım daha iyiydi. siz ne düşünüyorsunuz? bu arada abarttığımı yanlış anladığımı düşünenler olur kesin başka bi örnek daha vereyim. mesela çocukla karşılaştığımız yerde oturuyoruz. ben geldi mi diye etrafa bakıyorum sürekli, arkadaşımda bakıyor sürekli, hayır bide ben ona sende bak falan demedim yani. ya da çocuk uzakta oturuyorken biz asansöre biniyorduk, ben dönüp bakmadım, kız bakmış hatta göz göze geldim diyor, söylüyor bide. iyice sinirleniyorum ben göz göze gelememişim sana ne oluyor
orda anladm cocugun benden hoşlandıgını.. Ama tabi arkadasım açıldı cocuga, reddedildi.. O cocuk da bana acılamadı haliyle 
sımdıyse herkes evli barklı çocuklu
Ama olduğumuz durum o kadar komikti ikimizde birbirimize bakıyoruz biscolata reklamındaki erkeği görmüş abaza kızlar gibiydik
