Anneye saygı

SAAT 03.30'du. Adamın telefonu çalmaya başladı. Başını gömdüğü yastıktan binbir zorlukla kaldıran adam, yatak ucundaki telefona uzandı:
"Alo! Kimsiniz?"
"Benim oğlum, annen!"
"Anne of ya.. Bu saatte ne var Allah aşkına! Yarın ne kadar önemli işlerim olduğunu bir bilsen...."
"Şey oğlum.."
"Ne var anne, beni bu saatte uyandıracak kadar önemli ne var? Sabah arasan olmaz mıydı?"
Anne, oğlundan duyduğu bu kırıcı sözlerden dolayı, çok üzülmüş ve çok incinmişti. Ağlamaklı bir sesle şunları söyleyerek telefonu kapattı:
"Bundan tam otuzbeş yıl önce, böyle bir gece yarısı saat tam 03.30'da sen de beni uyandırmıştın! Doğum günün kutlu olsun evladım..:1no2: :1no2:

ben okuyunca cok üzüldüm, böyle evlatlarda varmis:1no2:

Sevgi paylastigin icin sagol, anneler saat kavramini bilmez sadece evlatlari rahat etsin ister, ama bir annenin evladini bir kere boyle guzel bir kutlama icin bile aramasi evlatlara zormu geliyor acaba, benim oglumda sabah 4.30 da dogmustu bundan ders almali o saatte aramamali ne olur ne olmaz

Etkileyici.. Hepimiz evlat sahibi olduğumuz da anlayabiliyoruz onları..Fazla duygusal olmamak lazım.. Bunlar hayatın gerçeği.. Aynı evrelerden hepimiz sırayla geçiyoruz..

Ama gecenin 3'ünde de bu kadar duygusal takılmamak lazım derim ben!.. Ne ararım ne de aranmak isterim doğrusu!..

yazık yaww o vicdan nasıl suscak sonra? insan böölemi cevap verir?

Ben de çok duygulandım.Sağol canım.Aslında ben daha önce de mesaj yazmıştım ama kayboldu herhalde.