- 6 Kasım 2013
- 1.482
- 388
-
- Konu Sahibi mezzanotte
- #21
Rabbim sifa versin
Geçmiş olsun, anneniz en kısa zamanda sağlığına kavuşacak. Allah kimseyi annesiz bırakmasın, bu dünyadan göçüp giden anneler de huzur içinde uyusun inşallah, Allah günahlarını affetsin. Cennet anaların ayakları altındadır.
Ben de benim annemin umrunda değilimdir mesela. Evimden uzakta, başka bir şehirde okuyorum ama bir gün bile sormaz nasılım, ne yapıyorum, hasta mıyım, bir sıkıntım var mı yok mu. Tamam zaten umursamıyordu pek, alışkınım artık ama bu aralar iyice yokum sanırım onun için, yola gidiyorum veda bile etmiyor. Yolda ölsem kalsam, bir daha göremese pişman olur mu çok merak ediyorum açıkçası. Bu gece de evdekilerin zoruyla telefon etmiş bana, gittin mi yurda diyor, bir yandan da evdekilere laf yetiştiriyor. Kapadım ben de, canımı sıkıyor. Sınav haftasında canımı sıkmasına izin vermeyeceğim ama. Neyse, kusura bakmayın konuya alakasız şeyler yazdım, affola. Yine de herkes annesinin kıymetini bilmeli. Tekrar sonsuz kez geçmiş olsun.
Neden böyle bilmiyorum. Üniversiteye başlamadan önce ara sıra isyan ederdim ama son 3-4 yıldır yapmıyorum. Uğraşacak halim bile kalmadı artık açıkçası. Belki artık kendimi kurtardığımı falan düşünüyordur, o yüzden ilgisiz davranıyordur. Bilmiyorum. Annemle babam ayrı mesela, annem birkaç ay önce "varsayım" olarak yeniden evlilik konusunda ağzımı aramak istedi. "Ben karışmam, senin hayatın, beni karıştırma yeter." dedim. Karışmam dedim diye bozuldu. Ben gelmişim 22 yaşına, neyine karışayım yani? O sırada anneannem de "farzet ki evlenmek istediğin adama Wurstria razı olmadı, o zaman ne yapacaksın, için rahat edecek mi?" dedi. Bu defa da annem "razı olmak zorunda" falan bişeyler geveledi. Ben de konunun üstüne gitmedim, kendi işime gücüme bakıyorum. Ben çoktan kendi haline bıraktım yani. Ben arayınca da "dükkanda işler çok yoğun" falan deyip konuşmayı kısa tuttuğunu farkettiğimden beri de mecbur kalmadıkça aramam. Öyle.Peki anneniz neden böyle? Herkese genel olarak mi böyle yoksa sadece size mi?
Neden böyle bilmiyorum. Üniversiteye başlamadan önce ara sıra isyan ederdim ama son 3-4 yıldır yapmıyorum. Uğraşacak halim bile kalmadı artık açıkçası. Belki artık kendimi kurtardığımı falan düşünüyordur, o yüzden ilgisiz davranıyordur. Bilmiyorum. Annemle babam ayrı mesela, annem birkaç ay önce "varsayım" olarak yeniden evlilik konusunda ağzımı aramak istedi. "Ben karışmam, senin hayatın, beni karıştırma yeter." dedim. Karışmam dedim diye bozuldu. Ben gelmişim 22 yaşına, neyine karışayım yani? O sırada anneannem de "farzet ki evlenmek istediğin adama Wurstria razı olmadı, o zaman ne yapacaksın, için rahat edecek mi?" dedi. Bu defa da annem "razı olmak zorunda" falan bişeyler geveledi. Ben de konunun üstüne gitmedim, kendi işime gücüme bakıyorum. Ben çoktan kendi haline bıraktım yani. Ben arayınca da "dükkanda işler çok yoğun" falan deyip konuşmayı kısa tuttuğunu farkettiğimden beri de mecbur kalmadıkça aramam. Öyle.
Anladım çok çok geçmiş olsunHastaneye onunla gidemedim oda cihazın adini hatırlamıyor.bende araştırma yapamiyorum. Yedikule göğüs hastanesine randevu aldım. Onunla gidip ogrenecegim tam olarak ne.ayni zamanda epilepsi hastası aklında tutamio
çok geçmiş olsun, istanbulda akciğer naklide yapılabiliyormuş, Rabbim acil şifalar versin Şafi ismiyleAh buna aci ne tarif edilmez bi aci.
Elinden bisi gelmemesi insanin ne kahrolası birşey.
Tek DAYANAĞIM sığınağım annem akciğer kanseri. Devlet hic bi imkan vermiyor. Daha önce de troid kanseriydi. Ameliyat oldu.şuan teroidleride tekrarlamış. Ayrıntılı bilgi için bi makinaya girmesi gerekiyor ama daha önce bi kere girdiği için bi daha imkan sağlamıyor devlet.özelde de bi buçuk milyar.elde yok avucda yok. Eşinden yeni ayrıldım küçük çocuğum var elimden bisi gelmiyor. Ne olur dua edin. Rabbim onu bana bagislasin.
Üzülecek bişey yok bence, yine de sağolun.Allah Allah ya cidden uzuldum durumunuza. Allah annenize merhamet versin diyorum sadece.