Malesef insallah biz yapmayiz ne diyeyim sanirim yapcak bisey yok..İşte o 6 yılda fikirler değişebiliyor. Bizim komşumuz vardı 5 yaş var kızları arasında ilkini yurda verdiler mesela o kadar eve çıkmak istedi olmaz dediler. Diğer kızlarına izin verdiler. Hatta başka şehirde okumasına bile izin verdiler. Zaman geçtikçe şartlar değişiyor. Ne güzel kız kardeşin senin yaşadığın sıkıntıları çekmiyor. Ayrımcılık değil bu aslında, büyük çocukların kaderi gibi bir şey sanırım. Aynı şey kuzenim içinde geçerli ablası burada okudu o Ankara'da. Ablasının okulu ve evi çok uzaktı ev arkadaşı buldu kendine ama izin verilmedi. Kardeşi şimdi Ankara'da rahat. Ablası koyu renk ruj sürse dayım kızardı, hızma taksa o ne derdi, kardeşi makyaj yapıyor, istediiği gibi, giyiniyor birşey söyleyen yok. Zihniyetler değişiyor.
İnsallah olmam benim sadece ilk cocugum diye cektiklerimi ona yasatmam insallah ya da telafi edebilirim insallah..bende 2.ye hamileyim. ama sen annen gibi bir anne olmazsın bence. olmamalısın. tamam büyük olan abi yada abla olunca ilgi küçüğe kayacak illaki ama ayrımcılık olacak diye birşey yok
haklısınız ama diyorum ya ne gelir elden? anne babanın bir görevi de bence çocuklarına adaletli davranmak, belki ahirette size yapılanların yapılmayanların karşılığını alırsınız ama bunu da siz ister misiniz bilmem. kim annemle babam ahirette bana versin tüm bu yaptıklarının hesabını der ki? çok kötü şeyler yaşattılar belki bilmiyorum istisnalar olabilir.Ya bazen kendime kiziyorum kardesime yapiliyor yabanci mi diye ama sorun suki ben ona kizmiyorum aradaki haksizliga kiziyorum suan cikarip ceyiz parami wersede ben biliyorum herseyin en ucuzunu secmek icin neler cektigimi hala cektigimi nisanlimi 2saat gormek icin ne takla attigimi icime kapandigimi belkide panik atak hastasi olmamda payi oldugunu..
Malesef insallah biz yapmayiz ne diyeyim sanirim yapcak bisey yok..
Haklisiniz keske bukadar takintili olmasam.. Kesinlikle istemem hicbise yapmasalar biri 9ay karninda tasimis biri gece gunduz calismiss bakmishaklısınız ama diyorum ya ne gelir elden? anne babanın bir görevi de bence çocuklarına adaletli davranmak, belki ahirette size yapılanların yapılmayanların karşılığını alırsınız ama bunu da siz ister misiniz bilmem. kim annemle babam ahirette bana versin tüm bu yaptıklarının hesabını der ki? çok kötü şeyler yaşattılar belki bilmiyorum istisnalar olabilir.
sonuç olarak insanın en kıymetli varlığı kendisi, hamilesiniz de. üzülecek kırılacak kadar değersiz mi ömrünüz? ben bir şeyi kafama taksam üzülsem al işte diyorum hayatımdan 1 saat daha boşa kullandım, üzülerek kendime zulmettim yıne. yani kendinizi düşünün ve olaylara "aamaaan vardır bi hayır" yada "olmuşla ölmüşe çare yok" diye bakın, çok daha kolaylaşıyor hayat
Aminn Allah razi olsunn.. Sagolunn İnsallah..Senin olacağını sanmıyorum. Bundan sonra ki kuşak farklı yetiştiriliyor zaten. :) Allah çocuğunu sağlıcakla kucağına almayı nasip etsin.
yani tabiki. siz çok daha iyi bilirsiniz anne babalık ne demek. bir de düşünüyorum da sizin çeyiz zamanınızda belki çok sıkışıklardı, "yoktu" yanı olmayınca olmuyor, ama kardeşinizin zamanında paraları varsa harcamasınlar mı? siz olsanız emınım en azından bır cocugum rahat etsin der harcardınız. (ama ben olsam parayı ayarlayıp 2 kardeş arasında bölüştürürdüm o ayrı, ama düşünememelerine verin, bir de şuan ihtiyacınız yoksa gerek görmemişlerdir)Haklisiniz keske bukadar takintili olmasam.. Kesinlikle istemem hicbise yapmasalar biri 9ay karninda tasimis biri gece gunduz calismiss bakmis
Ya nebileyim aklimdan cikaramiyorum ben nisanliyken babam araba aldi mesela sifir bir araba annem cagardi yanina babasi cagla kendi ceyizini yapacakmis sen al araba dimi cagla demisti bende yaparim baba dusunuyosan al dedim o donem araba almislardi.. Sorun takmamakta iste keske yapabilsem de hayati kendime zindan etmesem.. Tesekkurler..yani tabiki. siz çok daha iyi bilirsiniz anne babalık ne demek. bir de düşünüyorum da sizin çeyiz zamanınızda belki çok sıkışıklardı, "yoktu" yanı olmayınca olmuyor, ama kardeşinizin zamanında paraları varsa harcamasınlar mı? siz olsanız emınım en azından bır cocugum rahat etsin der harcardınız. (ama ben olsam parayı ayarlayıp 2 kardeş arasında bölüştürürdüm o ayrı, ama düşünememelerine verin, bir de şuan ihtiyacınız yoksa gerek görmemişlerdir)
nişanlı ile görüşme meselesi de devir değişti ondan olabilir, veya aileniz daha açık görüşlü oldu, yada sizden deneyim edinip yasakla engellemeyle bir şeyler elde edemeyeceklerini anladılar o tür şeyler olabilir. diyorum ya ilk çocuk biraz daha şansız bu konuda. (hep şanssız değil ama düşünün her şeyin yenisini siz giymişsinizdir mesela kardeşinize eskiler kalmıştır küçükken vs vs bir çok örnek vardır belki de göremediğiniz)
kısaca kafanıza takmayın, ayrımcılık gözlüklerini çıkartıp farklı yönlerden bakmayı deneyin
:)) cok tanidik.. Bi donem boyle gitmis herhalde simdi kardesime oyle bisi dese babamdan daha cok sesi cikar adami haksiz yaparbiz 6 kardeşiz dedim ya en büyük olan ablam ile benim aramızda 18 yaş varneyse o yıllarda ablam eniştemle nişanlıyken sahile çay içmeye gitmek isterlermiş annem peşlerine 3 kardeşinide takarmış. benin büyüğüm ile benide de takacakmışta daha yürüyemiyormuşuz
Kiskanmak degil bu suanda ben cok zor durumdayim borclarimi odeyemiyorum belki haciz gelebilir annem borc vermeyi teklif etti suanda kardesim ayda 1500lira harcarken bana 2000lira yuzunden haciz gelebilir ve borc olarak veriyorlar nebilim bana garip geliyor ayirim gibi geliyorİlk çocuk her zaman deneme yanılma yöntemiyle büyür.
Ayrımcılık demeyin bunun adına 'tecrübe' deyin.
Benimle ablam arasında da çok fazla farklılık var.
Evin küçüğü hep daha şanslıdır, bu tartışılmaz bir gerçek.
Gerek ailenin tecrübesi, gerek maddi durumu, gerekse ülkenin modernleşmesi genelde yıllar geçtikçe iyileştiğinden, böyle bir çifte standart durumu ortaya çıkıyor.
Ama bunu sizin kıskanıyor olmanıza anlam veremedim.
El değil, kardeşiniz sonuçta o.
evet malesef bir dönem öyleymiş. mesela eniştem hep der 'bir daha dünyaya gelirsem bir evin en büyük kızını almıycam diye:)) cok tanidik.. Bi donem boyle gitmis herhalde simdi kardesime oyle bisi dese babamdan daha cok sesi cikar adami haksiz yapar)
seni çok iyi anlıyorum çünkü bizim evde de çok bariz bir şekilde evlat ayrımı vardı. olmuyor demeyin arkadaşlar gerçekten bazı aileler bunu yapıyor. üstelik biz 2 kızdık ve aramızda sadece 2 yaş vardı. çocukluğumda üvey miyim acaba diye düşünürdüm hep, gerçek ailemin gelip beni aldığını hayal ederdim. lise yıllarım çok zor geçti, her şeyim batardı onlara. sonra üniversite için başka şehire geldim ancak o zaman ebeveyn-çocuk ilişkisine benzer bişey oluştu aramızda. ama geçen geçti tabii. insanın içinde kalıyor hep, takmıyorum artık ama affedemiyorum da bazı şeyleri.zaten onlar da pek takmıyorlar hele ki annem. bu arada kardeşimle aramız çok iyi, onun bir suçu yok bu olanlarda sonuçta. tamamen anne-babanın hatası. hayattaki tek kardeşime düşman olarak büyüyebilirdim ben, yaptıklarının neyle sonuçlanabileceğinin farkında bile değiller. bence fazla takılma bu mevzulara, herkes kendi yaptıklarından mesuldür. ileride kardeşin de anlayacaktır bazı şeyleri. sen aynısını çocuklarına yaşatma yeter ki.Selam kizlar sorun su ki annemle babam her konuda kardesimle aramda ayrimcilik yapiyor en basiti beni lisede dershaneye gonderirken ben bu dershane parasiyla sana ceyiz alirdim ama egitimine yatiriyoruz sende ceyizini kendin yapacaksin dedi kardesimi hem ilkokulda hem lisede dershaneye gonderdiler simdide universite okutuyorlar ve hala o yapmaya calisiyor ceyizini ben kendim yaptim hala borc oduyoruz.. Ben borclarla ugrasiyorum o orda gonlunce para harciyor. Ben nisanlimla gorusemezdim ona nereye gidiyosun bile denmiyor vs vs. Takmamaya calisiyorum ama bi anne baba niye cocuklarini bukaadar ayirir ya..
Dogru diyorsunuz babam onun yaslarindayken benim 1 dedigimi 2 etmezdi kimseyle salmazdi ama baba canim sıkıldi dedimmi gece 12de olsa gezdirirdi simdi kardesime oyle degil haklarini yiyemem tabikii haklari odenmez