Annem

_ecemmm_

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2015
7
0
27
Merhabalar forumdaki ilk mesajım bu sanırım.Gerçekten rahatlamak istediğim için yazıyorum buraya.
Annemle birçok sorunumuz var ama bu sorunların en başında şimdi anlatacağım şey geliyor.
Annemle hiçbir şey paylaşamıyorum bu arada 18 yaşındayım.Hep istemişimdir mutlu olduğum şeyleri veya sorunları onunla paylaşmayı.Ancak ne anlatsam hep yargılıyor.Bazı arkadaşlarımın annesini çok kıskanıyorum,o kadar yakınlar ki.Birlikte her şeyi konuşuyorlar,alışveriş yapıyorlar,cafelerde geziyorlar.Ben arkadaşımla ufak bi tartışmamı bile anlatamıyorum bu durum beni çok üzüyor.Sorunlarımı anlatacağım yaşça benden büyük birini arıyorum,bunun için annemden daha uygun birisi olamaz ama ne yazık ki anlatamıyorum.Keşke ablam falan olsa da onunla paylaşabilsem.Çok yalnız hissediyorum.
 
Sen haline şükret Tek sorun paylaşımsa Benim annemi anlatsam benle birlikte oturur ağlarsın
 
Annene bi mektup yaz bu duygularını paylaş
Bazen yazmak daha kolay gelir
O da tek başına okursa daha kolay kabullenir
 
Tek sorunum bu olsa keşke,neler neler var daha ama bu sorunum çözülse hepsi hal olur belki de.
Mektubu yazarım yazmasına da,sonrasında ne yapar beni kim bilir
 
ayyy caniimm ayni benim sorunum. ama ben 29 yasina geldim ve annemle sicak olamadigmiz icin, beni hep yargiladigi icin bu yasta bile uzagiz birbirimize.
 
ayyy caniimm ayni benim sorunum. ama ben 29 yasina geldim ve annemle sicak olamadigmiz icin, beni hep yargiladigi icin bu yasta bile uzagiz birbirimize.

Çok zor bi durum haklısın,hiç arkadaşım olmasa da bi tek annem olsa yeter ama ne yazık ki her istediğimiz olmuyor..
 
arkadaslarimin ya sevgilisi vardi ya hoslandiklari ya da onlardan hoslanan erkekler vardi. hep anneleriyle paylasirlardi bu durumu. hicbirinin annesi de yargilamazdi, dinlerdi. ben lise birde birinden hoslaniyodum. anneme anlatmak istemistim. annemin verdigi cevap net ve kesindi "kesinlikle okul bitene kadar boyle seyler duymayacagim" 29 yasina geldim hala duymadi boyle seyler sagolsun.
 
yani canim 18 yasinda anneni yumusatman gerekiyo. olmuyosa yillar sonra da olmuyo iste...
 

Resmen beni anlatmışsın şu an,benim de geçen yıl vardı 12ye geçtiğim yaz,sağolsun burnumdan getirdi.Eğer bir gün evlenirsem o zaman söylerim herhalde yoksa asla söylemem.
Bir de derslerim çok iyiydi çok iyi bir üniversite kazandım,burs kazandım.Bunlar olmasa bitmiştim herhalde.
 
Benim hiç arkadaşım yok sadece annem var ama onunlada kavga edince herşey kabusa dönüyor...hele başkaları için benimle kavga etmesi yok mu...çileden çıkarıyor beni!!!siz yakınlaşmayı deniyor musunuz yeteri kadar?
 

İnan bana o kadar çabaladım ki,annem hiç adım atmıyor ama.
 
bence seni dinlemesini sagla. yoksa yas ilerledikce paylasmak daha zor oluyo hatta benim ornegim gibi imkansiz oluyor. bi kiz arkadasim vardi biriyle beraberdi lise yillarimizda. annesine anlatirdi hep. evinde ask acisini ceker hatta rahatca aglayabilirdi. ama bizde cocugun derslerinden baska bi sorunu olmamali mantigi vardi. asla yabanci biri hayatimiza girmemeliydi. suan bi erkek arkadasim var o bile annesiyle butun iliskilerini rahatca paylasabilmis bi insan. onu bile kiskaniyorum
 

Bir şey anlattığımda yargılıyor ve engellemeye çalışıyor.Örneğin kimle ilgilisiyle onunla görüştürmüyor,bu yüzden anlatmak istemiyorum.Keşke ölsem diye düşünüyorum bazen
 
niye keske olsen :) sacmalama :) oyle de boyle de yasaniyo paylasarak degil kendin yasarsin ama paylas. zorla.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…