- 22 Ocak 2019
- 2.924
- 1.694
- Konu Sahibi alonedark18
- #1
Gerçekten son iki senedir içimde kocaman bir dert...hatta psikolojimi ciddi etkileyen bir dert .annemin soğukluğu...yaşlandıkça mıdır bilmiyorum ama uzatmak istemiyorum benim içim rahat kırıcı davranislarim yok...çünkü birçok ornegim var..en basitinden bugünün örneği..biz bütün kardeşler evliyiz aynı sehirdeyiz annem.babam yalnız kalıyor diye nereye gitsem annemide aliyorum...hamileyim bugün evime yakın pazara gideyim.dedim gitmwsemde olurdu sırf annem hava güzel gezsin diye aracımla gittim.aldim.pazarda dolaştı alışverişini yaptık kasıklarımda da ağrılar var ses çıkarmıyorum..akşamda onlarda yemeğe kalayım.dedim beraber yeriz yalnız olmasınlar ..halbuki evde birsuru işim var ..sesetmiyorum yeterki güzel vakit gecirsinler bı ses olalım diyorum..babam disarda..annem ne bir muhabbet ne bir sohbet ...en son gitti mutfağında oyalaniyor...ben icerde saatlerce tekim..yanın gidiyorum sıfır.mihabbet...soguk bir surat...bu durum hep böyle ama ..oturup düşünüyorum ben mi bişe dedim yaptım ama yok.degil.biliyorum.kendimi ..nazende yine aynı dusunceyle geliyorum ...arkadaşı cagriyor gidiyor ...ben evimde işim var olmasına rağmen onları düşünüp geliyorum evde annem var ama.gidiyor benim güzel incecik.masum düşüncemi hiçe sayarak ..tamam yabancı.degiliz gitsin gezsin ama nazende feragat etsin aynı binadaki.komsusuyla ben gidinfe gorussun...sonra ben bunalıp gidince kötü oluyorum suclu gibi oluyorum ...hadi buna kocaman bir neyse.cekiyorum...ama evde birlikte otururken üstelik kendi cagardigi zamanlardada aynı ..neden iki.muhabbet etmiyor balkonuna mutfağına kaçıyor..bakın bu kaçıncı kaç kere ağlayarak evime geri döndüm çok sınırı bozuluyor insanın..dizilerine gömülür bu evde kim var umrunda değil nefes almadan dizi izler gündüz ayrı akşam ayrı....acaba diyorum çok mu üstlerine düştüm ..hatta yakına taşındım ...ama ben uzakken hiç böyle şeyler hissetmemiştim ..bu soğukluk yoktu...ben ne yapmalıyım ..gitmesem diyorum babama kıyamıyorum cunku birbirimizi çok seviyoruz onunla iki gün gitmesek arar yalnız hisseriyor biliyorum babam kalabalığı sever torunlarım çocuklarım etrafımda olsun ister...valla çoğu zaman sırf babam için gidiyorum..ama annemide çok düşünüyorum hep evde sikilmaktan demvurur ,dediğim gibi bende elimden geldigince nereye gitsem alırım üç gün evimdeysem öbür gün oraya koşarım ...ama sonucunda benim sinirlerim bu durumda ...sebebi de bu soğukluk...haftada bir gitsem vicdan yapıyorum işte hep evde ikisi yalnız ..ilgisiz kalmasınlar diyorum...şuan da da ordayız eşimle sinirlerim alt üst saatlerdir tek muhabbet etmedik .daha doğrusu ben hep etmeye çalışıyorum ama pes ettim şuan..konuşmada konuşmasın diyorum ve bı dk durasim yok ...eşimle babam muhabet ediyor diye de kalkmiyoruz şuan...sinir sinir konusuyor...ters ters kızıma falan...sanki kavga çıktı biseye sinirlendi ama inanın bişey olmadı olamazda...ilk değil bu durum hep böyle..napmaliyim ben bu durumda ...taşınma durumumuz var uzaklara taşınmak istiyorum insalah da öyle olur belki değerlendirim ama annemin kapısına tedirgin gelmemek isterdim yine soğuk bir surat hiç konuşmayan dokunmayan bir anneyle karsilasip üzülmemek isterdim 
(
Not; ha bide babam hangimiz gitsek bu gece kalın yarın gidersiniz falan der..şimdi yine dedi...için acıdı ben burda neler yazıyorum neler hissediyorum annem saatrlerdir ne durumda dusmanmisim gibi konuşmuyor soğuk..ben nasıl kalayım şimdi baba el evi gibi hissettiren annem var...kalmıyorum diye bana kızıyor dur babam belkide ama. Bilmiyor annemle neler yaşadığımızı...
(Not; ha bide babam hangimiz gitsek bu gece kalın yarın gidersiniz falan der..şimdi yine dedi...için acıdı ben burda neler yazıyorum neler hissediyorum annem saatrlerdir ne durumda dusmanmisim gibi konuşmuyor soğuk..ben nasıl kalayım şimdi baba el evi gibi hissettiren annem var...kalmıyorum diye bana kızıyor dur babam belkide ama. Bilmiyor annemle neler yaşadığımızı...
Son düzenleyen: Moderatör:
