Annem ve alınganlığı

Bluesparkle

Üye
Kayıtlı Üye
23 Kasım 2014
98
60
Arkadaşlar,
yarın erkek arkadasım ailemle tanışmak için Türkiye'ye geliyor. Kendisi uzak doğulu, kibar, çok nazik bir yapısı var. Bugün annemi beraber yemek yerken biraz dikkatli olması konusunda uyardım, çünkü biraz kaba ve hızlı yer. Ama ters tepti sanki hakaret ediyormuşum gibi alındı.
Aile arası evde küçük bir nişan yaparız diye planlıyorduk, onu bile iptal edelim diyor. Baba tarafından yakın akrabamız kalmadı haliyle sadece onun kardeşleri gelecek ve onların yeme içme alışkanlıkları çok daha kaba, annem bile bunun farkında ama beni teyzeler yengeler pek ilgilendirmediğinden umursamamadım hiç. Sadece annemden böyle bir ricada bulundum. Sevgiliminde birşey diyeceğinden değil sadece o bu kadar kibar, bakımlı biriyken annemin de minik bir detaya dikkat etmesini istiyorum.

Ben mi yanlışım, konuşmuyor şuan benimle, sen benim ailemi istemiyorsuna kadar getirdi olayı ki ağzımdan bunu düşünmesini gerektirecek 1 söz bile çıkmadı.
Zaten gerginim, bir de bu iyice strese soktu beni, ne yapsam. Çok mu büyük birşey istedim annemden? Kendimi sorguluyorum şuan :/
 
Haklısınız aslında
Bu arada merak ettim cidden ilgi çekecek kadar mı kabalar?
Bende şapur şupur yiyenlere katlanamıyorum
 
Ben anneme babama normalde de diyorum.
Şapıdı şupudu yiyeni uyarmak kabalıksa onların yaptığı ne?
 
Keşke erkek arkadaşının geldiği zamanı seçmeseydin de daha önceden rahatsız olduğunu belirtseydin tatlı tatlı söyleseydin.Annenin alınması normal bence.Ondan utanıyormuş gibi bir izlenim yaratmışsın.
 
çok büyük bişe istememişsin annenden ama bence kırılmakta haklı, sanki ondan utanır gibi olmuş. bence özür dile ve yanlış anladığını sadece gergin olduğunu herşeyinin mükemmele yakın olmasını istediğin için öyle dediğini söyle.. gönlünü al.
bi de bana biraz saçma geldi bu isteğin evlenmeyi planladığın insana anneni farklı göstereceksin, hadi bugün annen dikkatli yedi başka günler biraraya gelmeyecek misiniz, bi ömür annen eşinin yanında dikkat etmek zorunda mı kalacak? yazık kadına ya
 
Haklısınız aslında
Bu arada merak ettim cidden ilgi çekecek kadar mı kabalar?
Bende şapur şupur yiyenlere katlanamıyorum

Annem babamın uyarmalarıyla daha düzgün çok şükür ama gerçekten ben bayramlarda, aile toplantılarında yemek anne tarafının bazı akrabalarından rahatsız oluyorum, iştahım kaçıyor. Annem kendi bile dile getirdi bu durumu, çogü obez bir de, gerçekten kötü bir görüntü.

Annenizden özür dileyin bence, ben olsam elin adamı için annemi kırmazdım. Kendi evladım büyüdüğünde bana bu şekilde bir şey söylese günlerce ağlardım valla

Ben nedense bunda ağlanıcak, darılacak bir durum göremiyorum. Elin adamı dediğimiz kişi de benim evlenmeyi düşündüğüm kişi ve kalkıp 15 saatlik uçak yolculuğu yapıp benim ailemle tanışmaya geliyor. Ufak bir rica neden böyle bir sorun oluyor anlamıyorum. Ki ben sevgilim için değil kendim için istiyorum.
 
Bende babamın yemek yeme şeklinden rahatsızım, ama bunu ona hiç söylemedim. Söyleyemem de kırılacağını düşünüyorum.
 

Söylediğim oldu öncedende ki ben zaten sert mizaçlı biri değilim, gayet tatlı dille söyledim herzamanki gibi. Ama genelde alınarak tepki verir. Sert tepkiler veren hep annemdir. Bir kere daha şansımı deneyeyim dedim, gitti akrabalara kadar uazattı olayı.
 
Ailenden utanacaksan kibar ve bakımlı sevgilini tanıştırmaya çağırmasaydın keşke...
Hiç kırılma darılma kendini annenin yerine koy.
Ne derler kestane kabuğundan çıkmış da kabuğunu beğenmemiş.
Annenden özür dilemen gerekir, şu anki telaşını anlıyorum ama sevgilin zaten seni seviyorsa bu tür şeylere dikkat bile etmez.
 
Bende kıralacak bir durum yok .
Bir de ilk uyaran siz değilsiniz, babanızda uyarmış annenizi,
kendi de farkındaymış demek ki ilk kez duymuyor .
Ben normalde bile rahatsızlık duymuşsam ailemi uyarırım .
Sonuçta özel bir akşam, biraz anlayış ve özen her şeyi güzelleştirir.
 

Bence annen yemekte dikkat edecektir her ne kadar kabul etmiyor gibi görünse de.Zaten sohbet etmekten fazla yemek yiyemez.Şahsen ben yabancı birileriyle ilk kez tanıştığım da evde ailemle yediğim kadar yemek yiyemem utanırım biraz çekinirim.
 

Yani gerçekten anlamıyorum, evladım için ölürüm, savaşırım diyor çoğu anne ve onlardan birşeyler rica edildiğinde neden bu kadar büyük bir olay oluyor. Dediğiniz gibi küçük detaylarla güzelleştirilebilir bazı şeyleri.
 

Zaten Allahın günü görüşmeyecekler ki, sayılı olur beraber yiyeceğimiz yemekler bile. Ve bende bildim bileli bu huyundan hoşlanmıyorum annemin, kendi de biliyor ama dikbaşlı işte.
 
Zaten Allahın günü görüşmeyecekler ki, sayılı olur beraber yiyeceğimiz yemekler bile. Ve bende bildim bileli bu huyundan hoşlanmıyorum annemin, kendi de biliyor ama dikbaşlı işte.
karşıt görüşlere biraz tepkili cevaplar veriyorsun, ama inan anne olduğunda ne demek istediğimi anlayacaksın.
evet her Allahın günü görüşmeyecekler ama her görüştüklerinde annen gergin olacak çünkü dikkatli davranmak zorunda, bi süre sonra farkında olmadan eşine karşı tavır alacak sanki onun yüzünden olmuş gibi hissedecek.
ben yine annenden özür dilemen gerektiğini savunuyorum, nişanlın senin eşin olacak ama bil ki annen her iyi ve kötü gününde eşinden çok yanında olacak, onun için anneni kırma derim ben.
ama yine de kendi bildiğini savunuyorsan da bişe diyemem, mutluluklar dilerim sadece
 
İşte annelik alınganlıkları. Belki kendi zaten dikkat ediyodur baban falan da uyarmış zaten, sen tekrar söyleyince kendisini kötü hissetmiştir. Bi de kız elden gidiyo diye de duygusaldır. Çocukla kendini karşılaştırıyodur falan seni sevdiğinden alınıyo. Özür dileyip kendisine verdiğiniz değeri anlatırsanız sizi affeder.
 


Ben annem beni büyüttü diye ben onun herşeyini kabullenirim mantığına karşıyım .
Sonuçta annende olsa yanlış bir durum var ortada daha hoş olması için uyarabilirsin .
Bunu farklı yerlere çekip olay çıkarmak bencilce bir davranış .
 

Ben açıkcası bu gibi eleştirileri insanın kendini geliştirmesi açısından önemli bulduğumdan alınganlık yapılmasını anlayamıyorum. Insanın ağzına normal büyüklükte lokmalar alması, agzı doluyken konuşmaması adab-ı muaşerettir, bu yüzden geri adım atmamaya karar verdim. Zaten bu kaçıncı uyarışım, sırf annem diye onun beni rahatsız eden bir huyunu uygun dille eleştirmeyeceğim diye birşey yok. Hakaret etmedim, rica ettim, sonuçta ve ilk kez de söylemiyorum bunu. "Ağzında yemek varken konuşmamaya dikkat edebilir misin anneciğim. Hoş durmuyor biliyorsun." Söylediğim bu yani.

Öyle şapur şupur yeme ya offf iğrenç demedim sonuçta.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…