Annem psikolojimi mahvetti

6

62827379

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
28 Şubat 2021
9
6
1
22
Öncelikle muhakkak müsait olursanız okumanızı istiyorum. Benim annemle senelerdir sıkıntılarım var şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum. Hakaretleri ile cahilliği ile bütün psikolojimi mahvetti.Kendisi 18 yaşında evlenmiş yaklaşık babamla 25 senedir de evli, anne baba evinde çok sıcak bir ilişkisi olmamış fakat bunu bize yansıtıyor ağlamaktan ders çalışamıyorum artık ettiği Hakaretler çok düzensizsin koyun köpegisin kapıya bağladım seni hoşt havla keşke doğarken ölseydin sevgilim olduğunda onun gözünde orospu oldum daha bunlar %1lik kısım evet ben de mükemmel bir evlat değilim duzensizim biraz dağınığım ama bu sözleri ve şiddeti hiçbir zaman haketmedim bıcak bile çekti bana daha gecende babama inşallah ölürsün pislik temizlenir dedi babam o kadar sabırlı ki imtihanım diyip katlanıyor muhafazakar bir ailedeyiz bu zamana kadar ne hırsızlık ne yolsuzluk ne kavga başlarını öne egecek hiçbir şey yapmadım ablam var o artık alıştı bu duruma biraz sessiz birisi psikoloğa gitmeyi kabul etmez annem o kisiyi de delirtir şu an bunları yazarken bile bana bu evden gideceksin benim kriterlerime uymazsan diyor mal aptal senden bir bok olmaz Allah seni süründürsün gibi çok kez hakaret etti sövdü sesi kulağımı tırmalıyor artık diyorum ki yarabbi ya beni al ya onu hiçbir arkadaşımın annesi bu kadar beter değil okuduğunuz için Allah razı olsun okumayandan da razı olsun. Selam ve dua ile kalın
 
bitanem üzgünsün şu an çok normal annen bunları sana söylüyor çok yanlış ama sen gerçek hisleriyle düşüncesi olduğunu düşünme zor psikolojik şeyler yaşadığından napacağını bilmiyor sinirini sizden çıkarıyor . kendini iyi hissetseydi kötü şeyler yaşamasaydı bilemeyiz hiç böyle söyler miydi bir düşün . sen duymazdan gelmeye çalış ve cevap verme enerjini derslerine ayır odandan çıkma derslerine çalış müzik dinle molalarında sadece odaklan güzel bir yeri kazanıp git elinde mesleğin olsun evden ayrıldığında rahatlarsın araya zaman girince uzak kalınca biraz özler . sen onun dedikleriyle moralini bozma sakın .
 
Çok teşekkür ederim cevap verdiğiniz için ama benim odamın kilidini alıyor sürekli olarak psikolojik şiddet uyguluyor daha az önce seni doğuracağıma bok doğursaydım keşke doğarken ölseydin dedi bunları düşünmek istemiyorum duymak istemiyorum ama susmuyor bu pandemi olmasa kesinlikle evde durmazdım dışarıda kütüphaneye gidip çalışırdım inanın bıktım bazen intiharı düşünüyorum
 
Benimde anahtarımı almışlardı ben komidini önüne katıyorum . Mantıklı düşünmen lazım derslerine çalış tak kulaklığı son ses aç dinle onu duyma . Odanı kendi evin gibi düşün yanına suyunu da al ders hobilerin böyle geçir zamanını
 
Kavga etmeden rahatsızlığını söylesen nasıl bir tepki verir? Tepki vermeden denedin mi? Bir dene bakalım ne diyecek? Yada "anne anliyorum zamaninda cok zorluk yasamissin, deger gormemissin ama suan aynilarini bana yapiyorsun, rahatsiz oluyorum" desen? Belki psikologa da gitmeye ikna edersin kimbilir. Biliyorum bunu yapmak zor, öfkelisin ama kendin için bi denesen belki hersey daha iyi olur.
 
Öncelik böyle bir şeyi çok defa soyledik ablamla uygun dille ama her seferinde ben hasta değilim rahatsız olan defolup gidebilir yaşamak kalmak isteyen benim kriterlerime uyacak diyor sizin anneniz nasıl size hiç kötü sözü oldu mu?
 
Direk saldiriya gecmesi zaten ofke kontrolu olmadigini gosterir. Genelleme yapmak istemem ama bizim toplumda cogu kontrolcu zaten. "Hep benim istedigim olsun" modunda. "Herseyi ben daha iyi biliyorum" tavrinda. Ama bu siddet yani dupeduz. Benim cevremde de var maalesef. Benim de herkes gibi bunaldigim oluyor bence siz bu surecte duymayin, cevap vermeyin. Size ayni sekilde devam etmeye baslayinca kalkip o ortami terkedin, sinir cizin. Korumak, istediklerinin olmasini istemek ayri bir sey. Surekli buna maruz kalmak cok kotu.
 
Evet zaten şu saatten sonra bir şekilde evden çıkıp gideceğim yarim saat gezsem hava alsam bile kâfi babam gece geç olmadığı sürece pek uyarmıyor beni baya tolerans gösteriyor sağ olsun ona da çok üzülüyorum bu zamana kadar anneme bir kere el kaldırmadı bizi ablamla tuvalete kitlemişti annem çok soğuktu çok küçüktüm bir tek o zaman anneme sen delirdin mi hasta olacak çocuklar aklın yerinde değil mi dedi en ağır hakareti bu olmuştur babamın anneme. Gerçekten bende söz tükendi kendimde hep sorun aradım hep düzelmeye çalıştım ama annem aynı annem giden hep benden gitti hayırlısı bir an önce sınavı kazanıp kurtulmak istiyorum bu kadından
 
öncelikle annenin sana söylediği şeyler gerçek değil bunu kendine söyleyerek ve buna inanarak yaşa. yoksa mutlu ve huzurlu olamazsın. o evden çıksan da çevreni hayatını değiştirsen de olamazsın. annen belli ki mutsuz ve hayattaki mutsuzluklarını sana ve diğer insanlara yansıtıyor. çok da talihsiz bir şekilde yapıyor bunu. sen sevgilin olduğu için orospu değilsin, düzensiz olduğun için köpek değilsin. yalnızca genç bir insansın. tavsiyem üniversiteni kazanıp bir an önce ayakların üzerinde durman. evden ayrılmak seni zihnen olumlu etkileyecektir. kimse mükemmel değil. annelik böyle bir şey değil.
 
Her cümlenizde o kadar haklısınız ki... onun beni ezdiği ya da benzettigi şeyler gibi birisi değilim bunu biliyorum ama sadece her gün her gün bunları duymak duymak istemesem kulaklık taksam alır onu çöpe atar mecbur gideceğim bu şehirden başka türlü huzur yok
 
Yaşadıklarını kaos olarak görmemeye odaklan ve bu senin için bir fırsat olsun, derslerine sarıl, kafanı ders çalışarak hedeflerine odaklanarak dağıt ve iyi bir tercih yap kurtar kendini...
 
Babanla hiç karşılıklı başbaşa oturup konuştun mu bu durumu? Alsan babanı birlikte bir yürüyüşe çıksan, anlatsan başka kimsenin evi böyle değil, huzurumuz yok ağza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor, bana bıçak çekmişliği var. Lütfen bir doktora götürelim annemi desen. Baban naif bir adama benziyor bence ikna olur. İlk etapta bir psikiyatriste götürürsünüz anneni psikolog yerine. Sakinleştiricilerle toparlar biraz.
 
aynılarını yaşıyorum. Hatta daha beterlerini ki bugün bunula ilgili buraya yazı yazmıştım üstüne denk geldi. Ve ağlıyasım da geldi. Ne istiyorlar bizden hiç anlamıyorum.
 
nisan3312 .!.:
aynılarını yaşıyorum. Hatta daha beterlerini ki bugün bunula ilgili buraya yazı yazmıştım üstüne denk geldi. Ve ağlıyasım da geldi. Ne istiyorlar bizden hiç anlamıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Kızlar ben de böyle bir annenin elinde büyüdüm. Evlendim şimdi bir çocuğum var. Ancak ilişkiyi kesmeden kurtulunmuyor bu döngüden. Psk desteği almaya başladım yeni. O yaralar çocukluktan insanın ruhuna işliyor maalesef. Size önerim bıraktığı yaraların farkında olun ve gelecek hayatınızı etkilemesine de izin vermeyin. İçinizdeki o küçük sizi sevin. Eleştiriden hakaretten insam kendini o kadar değersiz görüyor ki. İç sesi bile başka türlü konuşuyor insanla. Çocuğum olduktan sonra iyi bir anne olmak için elimden geleni yaptım. Kişisel gelişim kitaplarını çok okudum. Farkındalıkla daha iyi bir yerdeyim şu an ama annesinin doyuramadığını kimse doyuramazmış misali. Henüz o tamamlanmışlık o anda içim buruk olmadan yaşama haline erişemedim.
 
Işte en zoruda buydu...
Var olan annenin yokluğu...
Bizden esirgedikleri sevginin her zerresini hayattan almak isteyeceksin...
Bir yerde kendi başına yetebilmek..
O duygusal boşluğu doldurma gayreti
Umarim başarırsın
 
Aileler neden kendi yaşadıkları travmaları çocuklarına yaşatır ki empati duygusu yok çoğunda
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…