Annelik Zamanı ve Özür

Çocukluk ve ilk gençlik dönemlerim hep çocuk bakmakla geçti. Komşu pazara gider çocuğuyla ilgilenirdim, eve misafir mi gelir çocuklar hep benle...Onları oynatırdım yemeklerini yedirirdim bıcıbıcılarına iştirak ederdim:)...O yaşlarda küçük çocuklar hep masum ve eğlenceli gelirdi...Taaa ki..:) 20li yaşlarda baktım çocuklar pek de düşündüğüm gibi değiller. Koca koca insanları parmaklarında oynatıyorlar, istemedikleri şeyler olunca yaygarayı kopartıyorlar...İnadına inadına işler yapıyorlar. Ennnn gıcık olduğum şey de kendilerini sevdirtmiyorlar. Onlar oldu mu gezemiyorsun rahat edemiyorsun bla bla bla...En çok inandığım şey de şuydu ki insanlar evlendikten sonra önemli bir hedefe ulaşmış oluyorlar ee şimdi napçaz oluyorlar ve hadi çocuk yapalım bari moduna giriyorlar...Çünkü insanoğlu zoru sever.Herşey rahat oldu mu rahat batar,tat alamaz hiç birşeyden.
Fakat bir süredir anlıyorum ki meğer benim annelik zamanım gelmemiş... Çocuklara gözlerim dolu dolu bakacağım, onların masumiyetlerinin kokularını onlara dokunamasam da duyacağım günler gelmemiş...Daha doğrusu Allah o duyguyu bana henüz vermemiş...
Şimdiye kadar yadırgayarak baktığım anne olmak için çabalayan herkesten özür diliyorum. Sizler aslında öyle bir güzelliğe sahipmişsiniz ki ben daha ancak yeni yeni anlıyorum...

cnm bende snein gibi çocukları çok severimm.. tabi şımarık çocukları öncedende sevmesdim şimdide.. bence kimse bi elin şımarık çocugunu sevmess.. ama kendi çocugun farklıdırr bence.. ben 6 aydır parçalıyorum kendimi olsun diye.. kendi evladın çok farklıdırrrr şımartıp şımartmamakta senin elindeki bşy.. benim ve kardeşlerimin çok şükür gözünde hiç bşy kalmamıştır annem babam yeterince ilgililer ama bu demek deilki şımarık olcaz gerektigi yerde dur demesini bildiler.. bizde öle gördük öyle alıştık... sende çocuk yapmaya hazır olmadıgından böyle düşünüyorsunuz.. bana gecen sene bebek yap diyenleri neredeyse bogasım geliyordu çünkü istemiyorudm haazır deildim...ama şimdi öle deillll dua ediyorum olsun diye:)