- 16 Kasım 2023
- 849
- 476
- 23
- Konu Sahibi soralbeysu
-
- #1
Arkadaslar benm tüp 2. Denemem kimyasal oldu bilenler vardır belki.. yaş 31 8 yıllık evlilik 0 doğal gebelik..
Bugün içimdeki duygu bebek benden önemli mi?
Bunca hormon ilaç ilerde başıma ne açar? Vazgeçip akışına mı bırakmalıyım..
Maddi manevi gücüm kalmadı
Psikolojik olarak çok yıprandım.
1. Deneme oldu dediğim an soluğu hastanede aldım düşük oldu. Bu ise kimyasal
Çok mu zorluyorum?
Aranızda benm gibi düşünenler var mı
İçimde çok büyük annelik içgüdüsü var evet ama artık histereskopisinden rahm filmne varikosel ameliyatına ne varsa yapıldı ve yine olmadı..
Herşey normal sperm var yumurta var kaliteler iyi 5. Güne en iyi kalite gidiyorlar ama olmuyor...
Sanıyorum vazgeçeceğim artık evim kira ve sürekli çok külfetli olan tüp bebek işine giriyoruz (bilmeyenler için sadece tek iğne 15 bin her tedavi ortalama 150 bin/200 bin aralığında tutuyor) hayatımız buna endeksli gibi çalış para biriktir tüp bebek dene.. artık maddi olarak ve beyin olarak bittim..
kafamı kurcalayan konu ise eşime haksızlık mı ediyorum? Eşim "ben çocuk için evlenmedim" diyor fakat baba olmasını elinden alıyorum gibi içimde önüne geçemediğim haksızlık duygusu var.. ne yapmalıyım boşansam hayatına mı baksa kaderine razı mı olsa ileride yaşlılığımızda ya bu benim önüme serilirse.. öyle mahçup öyle üzgünüm Allah hiçkimyi düşmanımı bile bu sınav ile sınamasın herkese evlat nasip etsinAkisina bırakın bakalım belki doğal yoldan olur.Daha gencsiniz.
Çok zorlu süreç size şöyle birşey anlatayım belki umut olur. Benim kuzenimin hem eşinde hem kendinde sorun vardı 6 defa tüp bebek denediler 3ü düşük oldu 4üncü 7. Aylıkken eşi epilepsi krizi geçirdiği için bebeklerini kaybettiler. Aynı sizin gibi artık süreçten bıktılar ve kadın istemedi anne olmak da çocuk da istemiyorum bıktım artık dedi kuzenim çok istediği için 7. Tüp bebeği düşündükleri sırada doktora gittiklerinde gebe olduğunu öğrendi şu an 4 yaşında oğlu var. En yakın arkadaşımında 2 düşükten sonra 3. Tüp bebek denemesinde bir kızı oldu kızı 10 aylıkken kendiliğinden bir çocuğu daha oldu. Doktor psikoloji fizyolojiyi yüzde yüz etkiliyor demiş psikolojik olarak rahatladığınızda olur bence çok zor biliyorum ama pes etmeyin ümitsizliğe kapılmamaya gayret edin biraz uzun yazdım kusura bakmayınArkadaslar benm tüp 2. Denemem kimyasal oldu bilenler vardır belki.. yaş 31 8 yıllık evlilik 0 doğal gebelik..
Bugün içimdeki duygu bebek benden önemli mi?
Bunca hormon ilaç ilerde başıma ne açar? Vazgeçip akışına mı bırakmalıyım..
Maddi manevi gücüm kalmadı
Psikolojik olarak çok yıprandım.
1. Deneme oldu dediğim an soluğu hastanede aldım düşük oldu. Bu ise kimyasal
Çok mu zorluyorum?
Aranızda benm gibi düşünenler var mı
İçimde çok büyük annelik içgüdüsü var evet ama artık histereskopisinden rahm filmne varikosel ameliyatına ne varsa yapıldı ve yine olmadı..
Herşey normal sperm var yumurta var kaliteler iyi 5. Güne en iyi kalite gidiyorlar ama olmuyor...
Sanıyorum vazgeçeceğim artık evim kira ve sürekli çok külfetli olan tüp bebek işine giriyoruz (bilmeyenler için sadece tek iğne 15 bin her tedavi ortalama 150 bin/200 bin aralığında tutuyor) hayatımız buna endeksli gibi çalış para biriktir tüp bebek dene.. artık maddi olarak ve beyin olarak bittim..
kafamı kurcalayan konu ise eşime haksızlık mı ediyorum? Eşim "ben çocuk için evlenmedim" diyor fakat baba olmasını elinden alıyorum gibi içimde önüne geçemediğim haksızlık duygusu var.. ne yapmalıyım boşansam hayatına mı baksa kaderine razı mı olsa ileride yaşlılığımızda ya bu benim önüme serilirse.. öyle mahçup öyle üzgünüm Allah hiçkimyi düşmanımı bile bu sınav ile sınamasın herkese evlat nasip etsin
Çabanız için sizi tebrik ederim. Fakat biliyorsunuz bu iş çok ciddi maddi külfet ev kirayken yatırım olarak hiçbirşey yokken sürekli tedavi olmak özellikle beni hem iş hayatında zorluyor hem maddi olarak ailelerden herhangi bir destek yada talebimiz yok isteyemeyizde ama bunca manevi olarak çöküntü yaşayıp sonunda pozitif görüp sıfıra dönüp bebeği düşürmek benm hayatımdaki en büyük travma oldu diyebilirim şuan tek düşüncem eşime haksızlık mı ediyorum 35 yaşında ve benm yüzümden baba olamıyor sanki onu engellilerum hayatına karabasan gibi girdim debelenip duruyorum gibi düşünmeye başladım kendinizi yerime koyun hiç çocuğunuz olmasaydı ne yapardınız evliliğinize devam eder miydiniz8 yumurta toplama 7 transfer ve bir aşılama yaptırdım. Son tüp bebek transferimde kızım oldu. Bu kadar uğraşmasaydım evladım olmazdı.
Eşimde bu tarz düşüncede ama merak ettiğim yerimde olsaydınız eşinizin baba olmasını engellediğinizi düşünür müydünüz bu hak onun en doğal hakkıBen anneliğin sadece doğurarak elde edildiğini düşünmüyorum. Belki katılırsınız belki katılmazsınız söylediğime ama bir çocuğun hayatını değiştirebilirsiniz. Ağır bir sorumluluk belki ancak seçenekleriniz arasında bunu da düşünün bence.
Evet psikoloji çok etkiliyor bu süreci ne kadar güzell Allah onlara doğal yoldan evlat nasip etmiş ben oldukça yıprandım bu süreçten üstelik çok dirayetli olduğumu düşünürdüm hep. Ama bu bambaşka birşeymişÇok zorlu süreç size şöyle birşey anlatayım belki umut olur. Benim kuzenimin hem eşinde hem kendinde sorun vardı 6 defa tüp bebek denediler 3ü düşük oldu 4üncü 7. Aylıkken eşi epilepsi krizi geçirdiği için bebeklerini kaybettiler. Aynı sizin gibi artık süreçten bıktılar ve kadın istemedi anne olmak da çocuk da istemiyorum bıktım artık dedi kuzenim çok istediği için 7. Tüp bebeği düşündükleri sırada doktora gittiklerinde gebe olduğunu öğrendi şu an 4 yaşında oğlu var. En yakın arkadaşımında 2 düşükten sonra 3. Tüp bebek denemesinde bir kızı oldu kızı 10 aylıkken kendiliğinden bir çocuğu daha oldu. Doktor psikoloji fizyolojiyi yüzde yüz etkiliyor demiş psikolojik olarak rahatladığınızda olur bence çok zor biliyorum ama pes etmeyin ümitsizliğe kapılmamaya gayret edin biraz uzun yazdım kusura bakmayın
Gençsiniz, normal yolla da anne olabilirsiniz. Ben 41 yaşında anne oldum. Eşiniz buna karar versin. O kadar umutsuz yazmışsınız ki. Sanki 45 yaşındasınız.Çabanız için sizi tebrik ederim. Fakat biliyorsunuz bu iş çok ciddi maddi külfet ev kirayken yatırım olarak hiçbirşey yokken sürekli tedavi olmak özellikle beni hem iş hayatında zorluyor hem maddi olarak ailelerden herhangi bir destek yada talebimiz yok isteyemeyizde ama bunca manevi olarak çöküntü yaşayıp sonunda pozitif görüp sıfıra dönüp bebeği düşürmek benm hayatımdaki en büyük travma oldu diyebilirim şuan tek düşüncem eşime haksızlık mı ediyorum 35 yaşında ve benm yüzümden baba olamıyor sanki onu engellilerum hayatına karabasan gibi girdim debelenip duruyorum gibi düşünmeye başladım kendinizi yerime koyun hiç çocuğunuz olmasaydı ne yapardınız evliliğinize devam eder miydiniz
Kimseye haksızlık yapmıyorsunuz, hiç tüp bebek tecrübem olmadı ama buradaki arkadaşlardan ve tanıdıklarımdan hem maddi hem de psikolojik olarak ne kadar zor olduğunu biliyorum.kafamı kurcalayan konu ise eşime haksızlık mı ediyorum? Eşim "ben çocuk için evlenmedim" diyor fakat baba olmasını elinden alıyorum gibi içimde önüne geçemediğim haksızlık duygusu var.. ne yapmalıyım boşansam hayatına mı baksa kaderine razı mı olsa ileride yaşlılığımızda ya bu benim önüme serilirse.. öyle mahçup öyle üzgünüm Allah hiçkimyi düşmanımı bile bu sınav ile sınamasın herkese evlat nasip etsin
Eşimde bu tarz düşüncede ama merak ettiğim yerimde olsaydınız eşinizin baba olmasını engellediğinizi düşünür müydünüz bu hak onun en doğal hakkı
Eee sorun sizde dediler mi ki?.ikinizde de görünen bir sorun yok gibi anlatmışsın.eşit sorumluluk hissetmeniz gerekiyor bu durumda birbirinize karşı.belki başka kadınla denese de olmayacak.hem dediği gibi herşey çocuk değil.kolay mi öyle hayatını geçirebileceğiniz, uyumlu, sevebileceğin birini bulmak.insanlar ömür boyu arıyor da bulamıyor.Arkadaslar benm tüp 2. Denemem kimyasal oldu bilenler vardır belki.. yaş 31 8 yıllık evlilik 0 doğal gebelik..
Bugün içimdeki duygu bebek benden önemli mi?
Bunca hormon ilaç ilerde başıma ne açar? Vazgeçip akışına mı bırakmalıyım..
Maddi manevi gücüm kalmadı
Psikolojik olarak çok yıprandım.
1. Deneme oldu dediğim an soluğu hastanede aldım düşük oldu. Bu ise kimyasal
Çok mu zorluyorum?
Aranızda benm gibi düşünenler var mı
İçimde çok büyük annelik içgüdüsü var evet ama artık histereskopisinden rahm filmne varikosel ameliyatına ne varsa yapıldı ve yine olmadı..
Herşey normal sperm var yumurta var kaliteler iyi 5. Güne en iyi kalite gidiyorlar ama olmuyor...
Sanıyorum vazgeçeceğim artık evim kira ve sürekli çok külfetli olan tüp bebek işine giriyoruz (bilmeyenler için sadece tek iğne 15 bin her tedavi ortalama 150 bin/200 bin aralığında tutuyor) hayatımız buna endeksli gibi çalış para biriktir tüp bebek dene.. artık maddi olarak ve beyin olarak bittim..
kafamı kurcalayan konu ise eşime haksızlık mı ediyorum? Eşim "ben çocuk için evlenmedim" diyor fakat baba olmasını elinden alıyorum gibi içimde önüne geçemediğim haksızlık duygusu var.. ne yapmalıyım boşansam hayatına mı baksa kaderine razı mı olsa ileride yaşlılığımızda ya bu benim önüme serilirse.. öyle mahçup öyle üzgünüm Allah hiçkimyi düşmanımı bile bu sınav ile sınamasın herkese evlat nasip etsin
Evlilik iki insanın birleşmesiyle tamamlanır, çocuğun olmaması bir şeyi eksiltmez. Şu zamana kadar elinizden geleni yapmışsınız ve olmamış, neden engellemiş olasınız? Bence biraz ara verip kafa dinleyin.. Sonra isterseniz yine denersiniz..Eşimde bu tarz düşüncede ama merak ettiğim yerimde olsaydınız eşinizin baba olmasını engellediğinizi düşünür müydünüz bu hak onun en doğal hakkı
Hayır düşünmezdim, evlenmeden önce çocuk konusunda sıkıntı yaşayacağınızı sizde bilemezdiniz. Kendinize haksızlık ediyorsunuz şuan. Akışına bırakın, tatile çıkın ve hiç bebek düşünmeyin bir süre. Kendiliğinden olacaktır.Eşimde bu tarz düşüncede ama merak ettiğim yerimde olsaydınız eşinizin baba olmasını engellediğinizi düşünür müydünüz bu hak onun en doğal hakkı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?