- Konu Sahibi benim_olan
-
- #1
Hıım derin bi konu! Eşimin ilgisini ve sevgisini, işimi, eski vucudumu dolayısıyla tüm kıyafetlerimi, sosyal hayatımı, sigara ve kahveyi, gezmeyi, gaz yapar korkusu duymadan gönlümce yemeyi, keyifli olduğum zamanlar bi bira içmeyi, gece uykusunu ve sabah yatak keyfini, sorumsuzluğumu, televizyonda diizi izlemeyi, sinemaya gitmeyi, gelecek kaygısı duymamayı, uzun bi duş yapmanın keyfini, bağımsızlığımı kaybettim.
AMA DÜNYANIN EN MUHTEŞEM VARLIĞINA SAHİP OLDUM. Kaybettiğim hiçbişiy gözümde değil. Zaten artık tek hayatım minik tosbikim! Bi şansım daha olsa hiç düşünmeden bin kere yine yapardım. Hem de daha erken yapardım. Bi gülüşü bi ömre bedel! Allahım isteyen herkese nasip etsin inşallah!
cnm henüz doğurmadım ama:
Vücudum tombikleşti (yakıştı da)
uykularım azaldı (sanırım doğumdan sonrasına hazırlık yapılıyor)
hemoroit sahibi oldum (artık canımı yakmıyor)
sigara kahve alışkanlığımı bırakmak zorunda kaldım (iyi ki de bıraktım)
meyve yemeye süt içmeye yani daha sağlıklı beslenmeye başladım (kendimi hiç bu kadar zinde hissetmemiştim)
daha çabuk yoruluyorum
eskisi gibi hoplayıp zıplamayı en ufak bi müzikte kıvırtmayı özledim:) (yakında gene yapıcam)
saatlerce gezip alışveriş yapmayı özledim (çabuk yoruluyorum artık ama bebişim gelince beraber gezeriz diyorum)
belim ağrımaya, nefes nefes kalmaya başladım:) ama hepsi geçecek biliyorum
güzel tarafı da ne biliyo musun? Ilk zamanlar çok farkında olamasam da artık fark ediyorum içimde kımıldanan tekmeler atan ben ağlayınca veya gülünce tepki veren sevgimi hisseden bi şey var... Ultrason resimleri hep gözümün önünde... Her an onu okşuyorum, onunla konuşuyorum az kaldı kavuşucaz diyorum. Aklım fikrim onda hep. Kocam zaten öyleydi ama hamile kaldığım ilk zamanlar pek anlamasa da artık oynadıkça hareekt ettikçe bebeğim, daha bi üstüme titrer oldu ev işlerine de yardımcı oluyor sağolsun sevgimiz katmerlendi sürekli birbirimize sarılarak oturuyoruz, moralimi bozmamak için elinden geleni yapıyorum bazen ben bile kendime tahammül edemezken öyle alttan alıyor ki şaşırıyorum:)
geceleri sürekli eli karnımda sımsıkı sarılmış bana öyle uyuyoruz her dönüşümde tuvalete kalkışımda bi gözünü aralayıp beni kontrol ediyor. Bebeğin oynadığını gece bile fark ediyor. Ki ben fark etmiyorum:)
cnm henüz doğurmadım ama az kaldı:
vücudum tombikleşti (yakıştı da)
uykularım azaldı (sanırım doğumdan sonrasına hazırlık yapılıyor)
hemoroit sahibi oldum (artık canımı yakmıyor)
sigara kahve alışkanlığımı bırakmak zorunda kaldım (iyi ki de bıraktım)
meyve yemeye süt içmeye yani daha sağlıklı beslenmeye başladım (kendimi hiç bu kadar zinde hissetmemiştim)
daha çabuk yoruluyorum
eskisi gibi hoplayıp zıplamayı en ufak bi müzikte kıvırtmayı özledim:) (yakında gene yapıcam)
saatlerce gezip alışveriş yapmayı özledim (çabuk yoruluyorum artık ama bebişim gelince beraber gezeriz diyorum)
belim ağrımaya, nefes nefes kalmaya başladım:) ama hepsi geçecek biliyorum
artık hamile kıyafetleri bile olmuyor:) buna inanamıyorum ama umrumda bile değil!
güzel tarafı da ne biliyo musun? ilk zamanlar çok farkında olamasam da artık fark ediyorum içimde kımıldanan tekmeler atan ben ağlayınca veya gülünce tepki veren sevgimi hisseden bi şey var... ultrason resimleri hep gözümün önünde... her an onu okşuyorum, onunla konuşuyorum az kaldı kavuşucaz diyorum. aklım fikrim onda hep. kocam zaten öyleydi ama hamile kaldığım ilk zamanlar pek anlamasa da artık oynadıkça hareekt ettikçe bebeğim, daha bi üstüme titrer oldu ev işlerine de yardımcı oluyor sağolsun sevgimiz katmerlendi sürekli birbirimize sarılarak oturuyoruz, moralimi bozmamak için elinden geleni yapıyorum bazen ben bile kendime tahammül edemezken öyle alttan alıyor ki şaşırıyorum:)
geceleri sürekli eli karnımda sımsıkı sarılmış bana öyle uyuyoruz her dönüşümde tuvalete kalkışımda bi gözünü aralayıp beni kontrol ediyor. bebeğin oynadığını gece bile fark ediyor. ki ben fark etmiyorum:)
hamilelik annelik dünyanın en özel en güzel şeyi, bir kadının kariyerinde yapabileceği en büyük terfi bence.. tabii birçok götürüsü var şişmanlık, özgürlüğün kısıtlanması, uykusuzluk, kendine çevrene ilgisizlik ama bunların hepsi ve daha fazlası sadece bir gülüş için yaşanmaya değer..
hamileyken üzüntülü olduğunuzda tekmelemesi doğduğunda gözlerinize bakıp gülümsemesi,oyunlar oynamanız onunla geçirilen herşey o kadar güzel ki..
beni ehlilleştiren,sakinleştiren, eğiten, sadece kendini düşündüren herşeyin herkesin önüne geçen oğlum, kabız olup kaka yaptığı zaman mutluluktan ağlatan dünyanın en güzel parfümünden bile güzel gelen kokusu :) annneliği yaşattığı için rabbime binlerce kez şükürler olsun.. bebeklerimizden bizi hiçbir zaman ayırmasın inşallah..
yazdıklarına senin adına çok mutlu oldum.opuyorumnanaktan cesaret verdin bana anne olmak için.mafoldumben en kısa zamnda bebişinizinde mutluluğunuza mutluluk katması dileğiyle...:a015:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?