- 5 Nisan 2012
- 1.629
- 857
-
- Konu Sahibi prettywoman89
- #1
Bebeğim 6 aylık ve doğduğu günden beri kayınvalidem ve kardeşleri beni sürekli saçma sapan şeylerle korkuttular bebeğimle ilgili üni mezunu bi insanım herşeyi ben yapmama karşın ben sustukça herşeye karışmaya çalıştılar kırkım çıktı abdest alıcam kv kardeşi arıyo kv e git orda yıkasın seni çocuğu ben dikişlerim ağrıyoken bile kendim yaptım duşumu normal doğum yaptığım içinde oturmak dışında pek sıkıntı olmadı hareketlerimde çocuğumu da 10. Günden sonra ben eşim veya kardeşimle yıkadım ben yaparım dememe rağmen bana sen yapamazsın çocuğu hasta ettin psikolojisini üzerime yıktılar ve hepsinden nefret ediyorum şuan karşı komşuma bile bu cahildir bilmez sen yardım et demiş kv ki benim dilim var şükür yardım istesem de koşarak gelir öyle ii anlaşırdım komşumla, onun dışında artık kv e uzak olmak için taşındım çok mutluyum arayıp sormuyorum halbuki hamileyken ameliyat olduğunda ben baktım hem de hiç of demeden temizliğini yaptım ve gene yapardım ama çok kırıldım eşim de hak verdi fakat saygıda kusur etmiyorum gene kaynımın nişanı vardı ona gittik hepsiyle slmlaştım öpüştüm fakat muhabbet etmedim eşimin arkadaşınn hanımı ve kz tarafıyla sohbet ettik sağolsunlar hiç tanımadıkları halde ben pasta yiyebilim diye bebeğime baktılar kv ve kardeşleri kalkmadılar dahi çocuğum kustu az ben temizledim ki üni arkadaşlarım gelmişti onlar bile kustuğu zmn biz temizleriz sen dur dediler, sizce mesafe koyduğum için hatalı mıyım? Eşime sen sürekli git ve görüş diyorum ama oda bensiz gitmek istemiyor ben huzurluyum fakat doğru mu yapıyorum anne olunca psikolojim mi bozuldu bilmiyorum.
çok çok iyisini yapmışsın.Bebeğim 6 aylık ve doğduğu günden beri kayınvalidem ve kardeşleri beni sürekli saçma sapan şeylerle korkuttular bebeğimle ilgili üni mezunu bi insanım herşeyi ben yapmama karşın ben sustukça herşeye karışmaya çalıştılar kırkım çıktı abdest alıcam kv kardeşi arıyo kv e git orda yıkasın seni çocuğu ben dikişlerim ağrıyoken bile kendim yaptım duşumu normal doğum yaptığım içinde oturmak dışında pek sıkıntı olmadı hareketlerimde çocuğumu da 10. Günden sonra ben eşim veya kardeşimle yıkadım ben yaparım dememe rağmen bana sen yapamazsın çocuğu hasta ettin psikolojisini üzerime yıktılar ve hepsinden nefret ediyorum şuan karşı komşuma bile bu cahildir bilmez sen yardım et demiş kv ki benim dilim var şükür yardım istesem de koşarak gelir öyle ii anlaşırdım komşumla, onun dışında artık kv e uzak olmak için taşındım çok mutluyum arayıp sormuyorum halbuki hamileyken ameliyat olduğunda ben baktım hem de hiç of demeden temizliğini yaptım ve gene yapardım ama çok kırıldım eşim de hak verdi fakat saygıda kusur etmiyorum gene kaynımın nişanı vardı ona gittik hepsiyle slmlaştım öpüştüm fakat muhabbet etmedim eşimin arkadaşınn hanımı ve kz tarafıyla sohbet ettik sağolsunlar hiç tanımadıkları halde ben pasta yiyebilim diye bebeğime baktılar kv ve kardeşleri kalkmadılar dahi çocuğum kustu az ben temizledim ki üni arkadaşlarım gelmişti onlar bile kustuğu zmn biz temizleriz sen dur dediler, sizce mesafe koyduğum için hatalı mıyım? Eşime sen sürekli git ve görüş diyorum ama oda bensiz gitmek istemiyor ben huzurluyum fakat doğru mu yapıyorum anne olunca psikolojim mi bozuldu bilmiyorum.
Bir de nişanda dahi çok emzik verme damağı bozulur bohça açılırken oğlum huzursuzlandı kalabalıktan kalkıp öteki odaya gidicem şimdi kalkma ayıp olur diyo eşimin teyzesinin biri çocuk orda ölse de ayıp olur diye kalkmicam heraldw ben de aldım bebeği içerde altını değiştirdim hiç umursamadım karıştırmicam kendime dedim eşime de ii yapmışsın dedi herkes kendine baksın biraz da diye düşünüyorum büyüktür susayım dedikçe tepeme çıkmışlar sanki
bence yaptığı herşey mantıklı ve en güzeli yapmışsın boşver herşeye karışamasınlar ayrıca eşinde yanında gerisini hiç takmaBir de nişanda dahi çok emzik verme damağı bozulur bohça açılırken oğlum huzursuzlandı kalabalıktan kalkıp öteki odaya gidicem şimdi kalkma ayıp olur diyo eşimin teyzesinin biri çocuk orda ölse de ayıp olur diye kalkmicam heraldw ben de aldım bebeği içerde altını değiştirdim hiç umursamadım karıştırmicam kendime dedim eşime de ii yapmışsın dedi herkes kendine baksın biraz da diye düşünüyorum büyüktür susayım dedikçe tepeme çıkmışlar sanki
Allah'ın izniyle sağ salim doğurursunuz son aylar biraz daha ağır bastı o korkular bende ama Allah bir yolunu gösterecek dedim ki zor bir doğumum olmasına rağmen Allah'a sığındığınız vakit her acı katlanılabilir ayrıca anneliği bahşetmek istemiş bize rabbim bol dua ettim şükür için ve sağsalim doğurmak, hayırlı bir evlat için, sağlıklı bir hamilelik geçirmenizi dilerimvalla şu an tek derdim sağ salim doğum yapmak bak sen en zorunu zaten başarmışsın bebeğin doğmuş..boşver gerisini
Sürekli gelin diye baskı yaptıkları ve habersiz geldiği için kv taşındım baya uzağız bilmiyorum doğru mu yaptım ama huzurum yerinde, burda herkesin fikri değerli ve genel kanı iyi birşey yaptığım yönünde hakkımızda hayırlısı olsun başkasının gözünden daha net görünüyor değerli yorumunuz için teşekkürler.Sağlıkla büyütün bebeginizi.
Kimin ne dediğin de bosverin, yaşları büyük yada çocuk büyütmüşler diye en iyisini onlar bilmiyorlar. Klasiktir zaten bu anneyi sıkmalar, en ufak aglamasinda bebeğin, actır bakamıyorsun demeler vs. Çokça duyuyoruz burda. Dolayısıyla annelik içgüdülerinizi dinleyin, bebeğinizin dilinden babasıda dahil olmak üzere sizden başka kimse anlamaz.
Siz bebekli bir insansınız, önceliğiniz bebeğiniz. Kimseye hesap vermek durumunda değilsiniz. Başka odaya gidip bez değiştirmenizi bile malzeme yapan insanlarla görüşmemeniz daha hayırlı.
İllaki torun görmek istiyorlarsa haber verip gelsinler, görüp gitsinler. Hiç yüzgöz olmayın.
şimdi bu yaptıkların da sen haklısın evet ama zaman geçince çocuklar büyüyünce pişman oluyo insan saçma sapan geliyor yaptıkların kendine ne gerek vardı diyorsun daha olgun olabilirdim diye hayıflanıyorsun.Bende oğlum doğduğunda Allahım ne kavgalar ne laflar söylendi ortada aslında asl olan kendilerini saydırma istiyolar ve haklılarda çünkü yaşım ilerledikçe aa bide baktım bende sayılmak istiyorum yaşın verdiği bir olgunluk çöküyor insanın üstüne. Sana tavsiye say gitsin kaynana deki anneciğim senin tecrübenle benimki bir olurmu hiç senin tavsiyelerin benim için altın değerinde de bildiğinden şaşma inana bişi kaybetmez kazanırsın da unutma ne yaptıksa aynını yaşıcaz ve yine unutma yaş ilerledikçe aynı beklentilere gireceksin sende...Bebeğim 6 aylık ve doğduğu günden beri kayınvalidem ve kardeşleri beni sürekli saçma sapan şeylerle korkuttular bebeğimle ilgili üni mezunu bi insanım herşeyi ben yapmama karşın ben sustukça herşeye karışmaya çalıştılar kırkım çıktı abdest alıcam kv kardeşi arıyo kv e git orda yıkasın seni çocuğu ben dikişlerim ağrıyoken bile kendim yaptım duşumu normal doğum yaptığım içinde oturmak dışında pek sıkıntı olmadı hareketlerimde çocuğumu da 10. Günden sonra ben eşim veya kardeşimle yıkadım ben yaparım dememe rağmen bana sen yapamazsın çocuğu hasta ettin psikolojisini üzerime yıktılar ve hepsinden nefret ediyorum şuan karşı komşuma bile bu cahildir bilmez sen yardım et demiş kv ki benim dilim var şükür yardım istesem de koşarak gelir öyle ii anlaşırdım komşumla, onun dışında artık kv e uzak olmak için taşındım çok mutluyum arayıp sormuyorum halbuki hamileyken ameliyat olduğunda ben baktım hem de hiç of demeden temizliğini yaptım ve gene yapardım ama çok kırıldım eşim de hak verdi fakat saygıda kusur etmiyorum gene kaynımın nişanı vardı ona gittik hepsiyle slmlaştım öpüştüm fakat muhabbet etmedim eşimin arkadaşınn hanımı ve kz tarafıyla sohbet ettik sağolsunlar hiç tanımadıkları halde ben pasta yiyebilim diye bebeğime baktılar kv ve kardeşleri kalkmadılar dahi çocuğum kustu az ben temizledim ki üni arkadaşlarım gelmişti onlar bile kustuğu zmn biz temizleriz sen dur dediler, sizce mesafe koyduğum için hatalı mıyım? Eşime sen sürekli git ve görüş diyorum ama oda bensiz gitmek istemiyor ben huzurluyum fakat doğru mu yapıyorum anne olunca psikolojim mi bozuldu bilmiyorum.
Evet saygımda kusur etmedim ama dinlemek de istemiyorum eski muhabbetimiz yok çünkü istemiyorum psikolojik bi durum belki geçicidir ama onlar mı düşüncesiz ben mi alınganım çözemiyorum çok haklısın dediklerinde biz de yaşlanıcaz ama biraz olumlu konuşmak çocuk iyi olduğu halde ona hasta demek yerine inş sağlıkla büyür demek o kdr mı zor? Bilmiyorum eşim anlayışlı şükür ama bana sen böyle bir insan değilsin diyor ben de doldum artık kaldıramıyorum dedim ki eşime dahi anlatmadığım çok şey vardı annesine kızmasın diyerek sonunda anlattım belki birikmişlerin sonucu bilmiyorum yüzüne hastadır yaşlıdır dedim eşimle de paylaşmadım özellikle de hamilelik döneminde ilgi de istemedim çnk kv hastaydı ameliyat bakımı derken ben kendimi unuttum ama bebek olunca öyle yapamıyorum annelik içgüdüsü belki kendimi bebeğimi soyutladım pozitif insanlarla ve pozitif düşüncelerle yaşamak istiyorum yoruldum galibaşimdi bu yaptıkların da sen haklısın evet ama zaman geçince çocuklar büyüyünce pişman oluyo insan saçma sapan geliyor yaptıkların kendine ne gerek vardı diyorsun daha olgun olabilirdim diye hayıflanıyorsun.Bende oğlum doğduğunda Allahım ne kavgalar ne laflar söylendi ortada aslında asl olan kendilerini saydırma istiyolar ve haklılarda çünkü yaşım ilerledikçe aa bide baktım bende sayılmak istiyorum yaşın verdiği bir olgunluk çöküyor insanın üstüne. Sana tavsiye say gitsin kaynana deki anneciğim senin tecrübenle benimki bir olurmu hiç senin tavsiyelerin benim için altın değerinde de bildiğinden şaşma inana bişi kaybetmez kazanırsın da unutma ne yaptıksa aynını yaşıcaz ve yine unutma yaş ilerledikçe aynı beklentilere gireceksin sende...