- 11 Temmuz 2016
- 2.052
- 3.511
- 133
- 32
- Konu Sahibi Kalimeeero
-
- #1
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu
Merhaba öncelikle geçmiş olsun böyle olan yakınım var c umleleriniz bile aynı.psikiyatri bölümüne gitmeli hem ilaçla hemde konuşmalı terapi almalısınız.ve sunuda söyleyim bu çocukluktan gelen birsey.doktor öyle demişti inanın geçecek.merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu
rahatlatmiyor pek acikcasi:/ o guzel anilarimi yazdigimda muhtemelen o yazdigim defter ortadan yok olur gider:) oyle filmlerde oldugu biri kesfedip film yapacak olsa yazarim tabiöleceğiz evet ölümden sonrası var ama bu sizi rahatlatmıyor mu biraz?bir de ileride iyi şeyler de kötü şeyler de yaşanacak güzelleri hatırlasanız mesela o güzel anılarınız kalsın diye bir anı defteri yapabilirsiniz bence,bu takıntıyı olumluya çevirecek bir şey olabilir:)
bilemiyorum ki, olabilir aslinda. pek sosyallestigim soylenemez. cok yakin arkadaslarim disinda pek aosyallesen biri degilimdir. bunun etkisi varmidir acaba :/ beyin gucuyle iyilesen birsey olsa ne sahane olurducanım biraz özgüven problemin mi var acaba, ilk cümlen bana bunu düşündürdü neden okuyan olmasın... Bence fazlaca sosyal ortamlarda bulunmaya çalış... Evet hepimiz ölüp çürüyüp gideceğiz ama bunu düşünerekte hayatı durduramayız, o an gelene kadar hayattan zevk almaya bakmalı insan zaten hayat çok kısa... Destek olayına da negatif bakma.. belki beyin kimyan bozuldu ilaç almadan düşünce gücüyle düzelmez ki bu... Ama belki de böyle bişey yoktur düşünce gücüyle düzelcek bişeydir, önce bunu dene madem, bol sosyallik spor ve güneş derim...
aminAynısı bende de var
Psikiyatriye gittim ilaç verdi
Kullanmadım, bağımlı olmak istemedim
Öyle ilaçlara başlaması sorun, bırakması daha büyük sorun
Bazen düzeliyor gibi oluyor
Sonra bi şekilde tekrar ve daha şiddetli olarak geri dönüyor
Allah yardımcımız olsun
bilemiyorum ki, olabilir aslinda. pek sosyallestigim soylenemez. cok yakin arkadaslarim disinda pek aosyallesen biri degilimdir. bunun etkisi varmidir acaba :/ beyin gucuyle iyilesen birsey olsa ne sahane olurdudestek olayina tam negatif baktigim soylenemez aslinda.ama cok uzun vadede sonuc verirmis gibi geliyor bana.
gecmis olsun bir daha ugramasin annişinize insallah... bende aslinda bir de kalpten gitme korkusu var. yani bazen sanki kalp krizi gecirecekmisim gibi tuhaf buyuk bir korkuya kapiliyorum. yani destek saet anladigim kadariylaAnnem yillardir anksiyete teddavisi görüyor onun da asiri endişe hali var ve terapi ile ilac tedavisi sonuc verdi simdi iyi cok şükür.. Ataklari oluyordu o zaman cok kötü oluyordu.. Sanirim sende bu yok.. Bu psikolojik bi rahatsizlik ama anksiyete olmayabilir de mutlaka git tedavini gor.. Nasil fiziksel hastaligimizda gidiyorsak ruhumuzun hastalığının da tedavisini gec olmadan yaptirmaliyiz.. Mutlaka doktora git tam teshisi koysunlar ve tedavine basla..
eveeet.. gereksiz geliyor. sanirkm arkadas cevreminde etkisi var. o zaman piti piti bir psikologun kapisini calmam gerekiyoröyle zaten canım sabır lazım tam etki göstermesi için doktorun söylediği şekilde en az 6 ay kullancaksın sonra yararını görmeye başlıcaksın denemeye değer bence
ve evet bence sosyalliğin çok etkisi var bence kendine daha çok sosyal ortam yaratmak için bahaneler bul, başta gereksiz gibi gelse de bi süre sonra hoşuna gider
cocukluktan gelen birsey olduguna inanirim. pek parlak gecmedi o donem. en azindan yalniz olmadigimi duymak rahatlatti. tek ben degilim, ayni seyden muzdarip baskalaei da var. ben o zaman bir arastirma yapmaliyimMerhaba öncelikle geçmiş olsun böyle olan yakınım var c umleleriniz bile aynı.psikiyatri bölümüne gitmeli hem ilaçla hemde konuşmalı terapi almalısınız.ve sunuda söyleyim bu çocukluktan gelen birsey.doktor öyle demişti inanın geçecek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?