• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anksiyete ?

Kalimeeero

Göktürk ♥️
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
11 Temmuz 2016
2.052
3.511
133
32
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu :KK43::KK14::KK17::spor:
 
ben nerdeyse kafayi yiyecektim ilk cocugumu dogurduktan sonra. psikolojik destek aldim ilac tedavisine basladim. gerci ben uzun yillardir panik atakla ugrasiyorum yeni degil fakat daha zorlasmadan tedavi ol.
 
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu :KK43::KK14::KK17::spor:

öleceğiz evet ölümden sonrası var ama bu sizi rahatlatmıyor mu biraz?bir de ileride iyi şeyler de kötü şeyler de yaşanacak güzelleri hatırlasanız mesela o güzel anılarınız kalsın diye bir anı defteri yapabilirsiniz bence,bu takıntıyı olumluya çevirecek bir şey olabilir:)
 
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu :KK43::KK14::KK17::spor:

canım biraz özgüven problemin mi var acaba, ilk cümlen bana bunu düşündürdü neden okuyan olmasın... Bence fazlaca sosyal ortamlarda bulunmaya çalış... Evet hepimiz ölüp çürüyüp gideceğiz ama bunu düşünerekte hayatı durduramayız, o an gelene kadar hayattan zevk almaya bakmalı insan zaten hayat çok kısa... Destek olayına da negatif bakma.. belki beyin kimyan bozuldu ilaç almadan düşünce gücüyle düzelmez ki bu... Ama belki de böyle bişey yoktur düşünce gücüyle düzelcek bişeydir, önce bunu dene madem, bol sosyallik spor ve güneş derim...
 
Aynısı bende de var
Psikiyatriye gittim ilaç verdi
Kullanmadım, bağımlı olmak istemedim
Öyle ilaçlara başlaması sorun, bırakması daha büyük sorun

Bazen düzeliyor gibi oluyor
Sonra bi şekilde tekrar ve daha şiddetli olarak geri dönüyor
Allah yardımcımız olsun
 
Annem yillardir anksiyete teddavisi görüyor onun da asiri endişe hali var ve terapi ile ilac tedavisi sonuc verdi simdi iyi cok şükür.. Ataklari oluyordu o zaman cok kötü oluyordu.. Sanirim sende bu yok.. Bu psikolojik bi rahatsizlik ama anksiyete olmayabilir de mutlaka git tedavini gor.. Nasil fiziksel hastaligimizda gidiyorsak ruhumuzun hastalığının da tedavisini gec olmadan yaptirmaliyiz.. Mutlaka doktora git tam teshisi koysunlar ve tedavine basla..
 
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu :KK43::KK14::KK17::spor:
Merhaba öncelikle geçmiş olsun böyle olan yakınım var c umleleriniz bile aynı.psikiyatri bölümüne gitmeli hem ilaçla hemde konuşmalı terapi almalısınız.ve sunuda söyleyim bu çocukluktan gelen birsey.doktor öyle demişti inanın geçecek.
 
Ben de az çekmedim anksiyeteden.
Ki benim ataklarım da oluyordu.
Ne terapi aldım ne de ilaç kullandım.
Doktorlar zaten hemen antidepresan veriyor her halta.
Terapi için de çok iyi birini bulmak lazım.
Ben uğraşmadım. Kişisel gelişim kitaplarından okuduğum şeyleri hatırlayarak güç buldum. Büyük acılar uykusuzluklar kalp çarpıntıları sonrası 6 ay gibi bi süre sonra geçti gitti.
Böyle durumlarda genelde aslında seni rahatsız eden daha büyük bir mesele oluyor. Ondan uzaklaşmak için beyin evhamlar yaratıyor. Beynin esas sorundan kaçma yöntemiymiş anksiyete.
Senin de bilinçaltında dert ettiğin başka bi mevzu var demek ki. Yoksa ölümü düşünmezdin bu şekilde. İnan her şey beyinde biter lafı doğru.
 
bende de anksiyete var aynen senin dediğin şeyler geliyor aklıma ,hatta benim aklıma gelenleri bir bilsen kendi haline şükredersin . psikoloğa değil psikiyatrise gitmen gerek . antidepresanlar mutsuz ediyor demişsin ama araştırırsan görürsün serotonin denen bir maddenin eksikliğinden dolayı bunları yaşıyoruz. anti depresanlarda bu maddeyi artırıyor . yani tam aksine düzelmeni ,mutlu olmanı sağlar . ben 1 yıldır kullanıyorum okadar rahatladım ki anlatamam , tamamen geçtimi hayır ama çok büyük rahatlama yaptı bende .
 
öleceğiz evet ölümden sonrası var ama bu sizi rahatlatmıyor mu biraz?bir de ileride iyi şeyler de kötü şeyler de yaşanacak güzelleri hatırlasanız mesela o güzel anılarınız kalsın diye bir anı defteri yapabilirsiniz bence,bu takıntıyı olumluya çevirecek bir şey olabilir:)
rahatlatmiyor pek acikcasi:/ o guzel anilarimi yazdigimda muhtemelen o yazdigim defter ortadan yok olur gider:) oyle filmlerde oldugu biri kesfedip film yapacak olsa yazarim tabi :KK50: saka bir yana, zaten gunluktur vs dir tutma aliskanligim var. ama olumluya donmuyor ne yazik ki
 
canım biraz özgüven problemin mi var acaba, ilk cümlen bana bunu düşündürdü neden okuyan olmasın... Bence fazlaca sosyal ortamlarda bulunmaya çalış... Evet hepimiz ölüp çürüyüp gideceğiz ama bunu düşünerekte hayatı durduramayız, o an gelene kadar hayattan zevk almaya bakmalı insan zaten hayat çok kısa... Destek olayına da negatif bakma.. belki beyin kimyan bozuldu ilaç almadan düşünce gücüyle düzelmez ki bu... Ama belki de böyle bişey yoktur düşünce gücüyle düzelcek bişeydir, önce bunu dene madem, bol sosyallik spor ve güneş derim...
bilemiyorum ki, olabilir aslinda. pek sosyallestigim soylenemez. cok yakin arkadaslarim disinda pek aosyallesen biri degilimdir. bunun etkisi varmidir acaba :/ beyin gucuyle iyilesen birsey olsa ne sahane olurdu:olamaz: destek olayina tam negatif baktigim soylenemez aslinda.ama cok uzun vadede sonuc verirmis gibi geliyor bana. :KK14:
 
Aynısı bende de var
Psikiyatriye gittim ilaç verdi
Kullanmadım, bağımlı olmak istemedim
Öyle ilaçlara başlaması sorun, bırakması daha büyük sorun

Bazen düzeliyor gibi oluyor
Sonra bi şekilde tekrar ve daha şiddetli olarak geri dönüyor
Allah yardımcımız olsun
amin :silah::silah: gercekten cok korkutucu, sinir bozucu, moral bozucu bir olay. bende de oluyor bazen cikiyor akildan, sonra oldugu yere eri donuyor. alt etmesi kolay degil gercekten
 
bilemiyorum ki, olabilir aslinda. pek sosyallestigim soylenemez. cok yakin arkadaslarim disinda pek aosyallesen biri degilimdir. bunun etkisi varmidir acaba :/ beyin gucuyle iyilesen birsey olsa ne sahane olurdu:olamaz: destek olayina tam negatif baktigim soylenemez aslinda.ama cok uzun vadede sonuc verirmis gibi geliyor bana. :KK14:


öyle zaten canım sabır lazım tam etki göstermesi için doktorun söylediği şekilde en az 6 ay kullancaksın sonra yararını görmeye başlıcaksın denemeye değer bence

ve evet bence sosyalliğin çok etkisi var bence kendine daha çok sosyal ortam yaratmak için bahaneler bul, başta gereksiz gibi gelse de bi süre sonra hoşuna gider
 
Annem yillardir anksiyete teddavisi görüyor onun da asiri endişe hali var ve terapi ile ilac tedavisi sonuc verdi simdi iyi cok şükür.. Ataklari oluyordu o zaman cok kötü oluyordu.. Sanirim sende bu yok.. Bu psikolojik bi rahatsizlik ama anksiyete olmayabilir de mutlaka git tedavini gor.. Nasil fiziksel hastaligimizda gidiyorsak ruhumuzun hastalığının da tedavisini gec olmadan yaptirmaliyiz.. Mutlaka doktora git tam teshisi koysunlar ve tedavine basla..
gecmis olsun bir daha ugramasin annişinize insallah... bende aslinda bir de kalpten gitme korkusu var. yani bazen sanki kalp krizi gecirecekmisim gibi tuhaf buyuk bir korkuya kapiliyorum. yani destek saet anladigim kadariyla :KK61:
 
öyle zaten canım sabır lazım tam etki göstermesi için doktorun söylediği şekilde en az 6 ay kullancaksın sonra yararını görmeye başlıcaksın denemeye değer bence

ve evet bence sosyalliğin çok etkisi var bence kendine daha çok sosyal ortam yaratmak için bahaneler bul, başta gereksiz gibi gelse de bi süre sonra hoşuna gider
eveeet.. gereksiz geliyor. sanirkm arkadas cevreminde etkisi var. o zaman piti piti bir psikologun kapisini calmam gerekiyor:rolleyes: 6 ay jaracigerim bayram edecek
 
Ölümü ölüleri düşünün bunda korkucak bir durum yok hatta ölü insan bedenleri ile yüzleşin basitleştirin kafanızda ölümü bence tek çözüm yolu bu unutmaya çalışmak kaçmak çözüm değil
Ölen insan ölüm korkunuz ve merakınız var bence
 
Merhaba öncelikle geçmiş olsun böyle olan yakınım var c umleleriniz bile aynı.psikiyatri bölümüne gitmeli hem ilaçla hemde konuşmalı terapi almalısınız.ve sunuda söyleyim bu çocukluktan gelen birsey.doktor öyle demişti inanın geçecek.
cocukluktan gelen birsey olduguna inanirim. pek parlak gecmedi o donem. en azindan yalniz olmadigimi duymak rahatlatti. tek ben degilim, ayni seyden muzdarip baskalaei da var. ben o zaman bir arastirma yapmaliyim
 
Back