Anksiyete..

Favelayn

İçerden yeni çıktım
Kayıtlı Üye
10 Eylül 2017
2.140
3.744
63
Herkese iyi akşamlar
23 yaşındayım 6 aylık bir kızım var , lise döneminde iken anksiyete bozukluğu teşhisi ile tedavi gördüm , 1 yıl sürmüştü. Doğumdan sonra sanki yavaş yavaş yeniden başladı , su an daha çok ilerlediğini hissediyorum.

Örnek verecek olursam
Gözümün önüne sanki yaşanmış bir olay gibi geliyor bu anlatacaklarım .
*Elimde kaynar su var kızımın üstüne dökülüyor yanlışlıkla
*Bir yılan kızımın boğazına sarılıyor kurtarmaya çalışıyorum, ki yılan fobim var TV de görsem aklımı oynatiyorum
*Yolda giderken araba çarpıyor onu korumaya çalışıyorum
* Kucağımdan düşürüyorum
*Eşimin şehit olduğunu görüyorum
*Benim öldüğümü kızımın arkamda tek kaldığı
Hep bu tarz şeyler inanılmaz canım yanıyor
Kimi zaman ağlayarak sonuçlandığı oluyor , kafamı dağıtmaya çalışsam da olmuyor , sanki beynimde bir TV var ve o oynatıyor bunları.

Bir psikiyatri uzmanina görünmeyi düşünüyorum emzirdigim için ilaç veremeyebilir belki , sizce doğum sonrasına bağlı bir ruh hali olabilir mi bu ? Sizler yaşadınız mi böyle sorunlar? Nasıl atlattınız , ya da bir öneriniz var mı ?
Şimdiden teşekkürler
 
Evet dogum sonrasinda tekrar ortaya cikmis olabilir . Psikolejisinde hic sorun olmayan insanlar bile lohusalikta sorun yasiyo . Psikiyatriye kesinlikle git ama hersey senin kafanda bitiyo bunu unutma
İnşallah atlatacağım haklısınız
 
canım ben anksiyete ile senelerce uğraştım bir dönem ilaç kullanmıştım
sonra dedim ki bu hapı içince aklıma birşey gelmiyor ama ben iyileşmiş de olmuyorum
karar verdim kendi kendime yenmeye
çok iyi bilirim o krizleri
ben de aynen senin gibi senaryolar yazardım
sonra her aklıma geldiğinde dedimki kendime bunlar sadece beynimin bana oymadıgı oyunlar aslı yok ve ben beynimi yönetirim o beni değil..
böyle böyle aştım ara sıra sıkıntılandıgım oluyor ama şimdi çok iyiyim
herşey sende başladı sende bitecek
 
Herkese iyi akşamlar
23 yaşındayım 6 aylık bir kızım var , lise döneminde iken anksiyete bozukluğu teşhisi ile tedavi gördüm , 1 yıl sürmüştü. Doğumdan sonra sanki yavaş yavaş yeniden başladı , su an daha çok ilerlediğini hissediyorum.

Örnek verecek olursam
Gözümün önüne sanki yaşanmış bir olay gibi geliyor bu anlatacaklarım .
*Elimde kaynar su var kızımın üstüne dökülüyor yanlışlıkla
*Bir yılan kızımın boğazına sarılıyor kurtarmaya çalışıyorum, ki yılan fobim var TV de görsem aklımı oynatiyorum
*Yolda giderken araba çarpıyor onu korumaya çalışıyorum
* Kucağımdan düşürüyorum
*Eşimin şehit olduğunu görüyorum
*Benim öldüğümü kızımın arkamda tek kaldığı
Hep bu tarz şeyler inanılmaz canım yanıyor
Kimi zaman ağlayarak sonuçlandığı oluyor , kafamı dağıtmaya çalışsam da olmuyor , sanki beynimde bir TV var ve o oynatıyor bunları.

Bir psikiyatri uzmanina görünmeyi düşünüyorum emzirdigim için ilaç veremeyebilir belki , sizce doğum sonrasına bağlı bir ruh hali olabilir mi bu ? Sizler yaşadınız mi böyle sorunlar? Nasıl atlattınız , ya da bir öneriniz var mı ?
Şimdiden teşekkürler
Geçmiş olsun. Benim de 9 aylık oğlum var. Aynı şeylerihatta daha fazlasını ben de düşünüyorum, korkuyor, endise yasiyorum.. tek degilmisim..
 
canım ben anksiyete ile senelerce uğraştım bir dönem ilaç kullanmıştım
sonra dedim ki bu hapı içince aklıma birşey gelmiyor ama ben iyileşmiş de olmuyorum
karar verdim kendi kendime yenmeye
çok iyi bilirim o krizleri
ben de aynen senin gibi senaryolar yazardım
sonra her aklıma geldiğinde dedimki kendime bunlar sadece beynimin bana oymadıgı oyunlar aslı yok ve ben beynimi yönetirim o beni değil..
böyle böyle aştım ara sıra sıkıntılandıgım oluyor ama şimdi çok iyiyim
herşey sende başladı sende bitecek
Aslında biraz haberlerden uzaklaşınca sanki hafifliyor , psikologa gidebilirim ya da bebeğim varken ilaç kullanmak çok istemiyorum esasinda
 
Geçmiş olsun. Benim de 9 aylık oğlum var. Aynı şeylerihatta daha fazlasını ben de düşünüyorum, korkuyor, endise yasiyorum.. tek degilmisim..
Size de geçmiş olsun , doğum öncesi var mıydı peki bu tarz endişeler
 
Teşekkür ederim , peki günlük yaşantınızı etkilemiş miydi
Panik atak anksiyete tedavisi gordum. Bende kizimin camdan dustugunu deprem oldugunu yangin ciktigini filan hayal ederdim.surekli bir kontrolculuk halindeydim + disari cikmaya ve hastaliktan korkuyordum.en dusuk doz L...... kullandim.gece kalkip emzirdigimi bile hatirlamiyordum.ilaci biraktim .2 sene sonra agir panik atak teshisiyle daha agir ilaclarla 5 sene tedavi oldum
 
Panik atak anksiyete tedavisi gordum. Bende kizimin camdan dustugunu deprem oldugunu yangin ciktigini filan hayal ederdim.surekli bir kontrolculuk halindeydim + disari cikmaya ve hastaliktan korkuyordum.en dusuk doz L...... kullandim.gece kalkip emzirdigimi bile hatirlamiyordum.ilaci biraktim .2 sene sonra agir panik atak teshisiyle daha agir ilaclarla 5 sene tedavi oldum
Çok geçmiş olsun , önce bir psikologla görüşmeyi düşünüyorum bakalım gerçekten çok zor deprem korkusu bende de başladı, hep bir senaryo dönüyor ..
 
Ah ah bendede var malesef :( hamileyim bende şuan da ve son bir haftadır o kadar yoğun yaşıyorum ki hayatımı cehenneme çeviriyor. Hamile kalmadan önce üstesinden geliyordum ama şimdi başedemiyorum..
 
Ben de anksiyete yenenlerdenim. Insanin olumlu dusunme ayarlari bozulunca her seyi negatif prncereden gormeye basliyor oyle iyi anliyorum ki. Resonans kurali vardir olumsuz dusuncelerle maalesef hayatimizin gidisatini negatif sekillendiriyoruz. Iyi haberse aynisi olumlu dusunce icin de gecerli.

Kendinizi iyi hissettiren seylere odaklanin hatta bir defter yapin. Listeler hazirlayin hayallerinizi hedeflerinizi yazin. Negatif insanlar ortamlar haberlerden uzaklasin mumkun oldugunca. Uzun yuruyusler yapin bebeginizle gunese cikin. D vitamini eksikli demir eksikligi anksiyete ile orantili. Yeme icmrnize dikkat edin sekeri azaltin bol su icin. Sunu dusunun siz ne dusunurseniz dusunun kotu olay yasanacaksa yasanir cagirmaya gerek yok. En kotu seyin dayanma gucunu bile Allah bahsediyor.
 
Ben de anksiyete yenenlerdenim. Insanin olumlu dusunme ayarlari bozulunca her seyi negatif prncereden gormeye basliyor oyle iyi anliyorum ki. Resonans kurali vardir olumsuz dusuncelerle maalesef hayatimizin gidisatini negatif sekillendiriyoruz. Iyi haberse aynisi olumlu dusunce icin de gecerli.

Kendinizi iyi hissettiren seylere odaklanin hatta bir defter yapin. Listeler hazirlayin hayallerinizi hedeflerinizi yazin. Negatif insanlar ortamlar haberlerden uzaklasin mumkun oldugunca. Uzun yuruyusler yapin bebeginizle gunese cikin. D vitamini eksikli demir eksikligi anksiyete ile orantili. Yeme icmrnize dikkat edin sekeri azaltin bol su icin. Sunu dusunun siz ne dusunurseniz dusunun kotu olay yasanacaksa yasanir cagirmaya gerek yok. En kotu seyin dayanma gucunu bile Allah bahsediyor.

Ne güzel yazmışsınız..
 
Aslında biraz haberlerden uzaklaşınca sanki hafifliyor , psikologa gidebilirim ya da bebeğim varken ilaç kullanmak çok istemiyorum esasinda
Çok geçmiş olsun.benimde ilk çocuktan sonra bir dönem böyle oldu.ve ben bunun bi rahatsızlık olduğunu bile şimdi öğreniyorum.bende bebeğimi çöpe bıraktığımı düşünürdüm.sonra onun o çaresizliği gelirdi gözümün önüne ve çok üzülürdüm.hastanede Doğum yaptığım gün bebeğimi kaçıracaklar diye sabaha kadar uyumamamıştım.bunun gibi şeyler.ama bende zamanla geçti.benimki Doğum sonrası depresyonuydu sanırım.
 
Back
X