- 28 Şubat 2007
- 842
- 7
- 55
Gerekli artık! Geçmişe bir yolculuk yapmak ve sitem etmek…
Kızgınım…
Kırgınım…
Hem de çok! İçim parçalanıyor anılarımı yok edenlere…
Nasıl unuturum nasıl.
Cin Ali…
Onunla sökmüştüm okumayı.
Şimdi doğrumu müfredattan kaldırmak Cin Ali’yi.
Kaldırıp mahzene atmak. Neden çocukluğumuzu anılarımızı yok etmeye çalışıyorlar. Ne zararı var Cin Ali’nin. Cin Ali’m çocukluğum ilk göz ağrım...
Benim çocukluk kahramanlarım neredeler şimdi.
Heidi…
Annemin bile benimle oturup bu çizgi filmi izlediği günleri hatırlıyorum.
Bana dağları tepeleri çiçekleri hayvanları ve arkadaşlığı sevdiren heidi.
Geceleri uykuya onu düşünerek daldığım heidi.
Peter le dostluklarına imrendiğim.
Dedesini kıskanıp keşke onun yerinde olsam dediğim
Bulutların üzerinde oturuşunu görüp hayaller kurduğum heidi nerdesin şimdi…
Yakari…
Sırf melodisini beğendiğim için ıslık çalmayı öğrendiğim yakari…
Ona benzemek için günlerce büyük bir tüy aradığım
Bulduğumda ise bir paket lastiğiyle alnıma takıp aynaya koştuğum yakari…
Sulu boyalardan yanaklarıma ve gözaltlarıma çizgi çekip “işte yakari oldum” dediğim yakarim
Ve bayağı bir müddet kendimi bir kızıl dereli ilan ettiğim yakarim nerelerdesin?
Votran…
Pazar sabahları erkenden kendimi televizyonun başında bulduğum voltran.
Arkadaşlarımı toplayıp o üç sihirli kelimeyi söyleyerek (voltran-voltran-voltran) sözde voltranı oluşturduğumuz voltran
Sonra arkasından
Biri daha çıktı
He-man…
İki tahta parçası yardımıyla kendime bir kılıç yaptığım” artık bana he-man deyin” dediğim
Güçlü he-man. Sandalyenin üzerine çıkıp avazım çıktığı kadar bağırıp “güüüüç bende artık” dediğim he-man nerelerdesin…
Kalimerom…
İşte benim en sevdiğim hayal kahramanım…
Yaşım ne kadar ilerlerse ilerlesin silemedim o meşhur repliği aklımdan
Ama haksızlık bu öyle diiimiiiii!
Kafasında sürekli çıktığı yumurtanın yarısını taşımak zorunda olan benim ezik kahramanım nerelerdesin…
Şeker pembe…
Şekerim… Şeker pembem
O yıllarda benim için pembe renk yoktu. pembe renk artık şeker pembe olmuştu.
Bana pembeyi sevdiren o yıllarda bütün kıyafetlerimi pembeye boyayan şeker pembem.
Yardımsever pembe yunusum. Ailesini kaybetmiş bir çocuğa canla başla yardım etmeye çalışan pembe. Şeker pembe… Üstelik ailesini de bulamadan bitirilen şeker pembe
Retkit…
Âşık olduğum kahraman. Evlenmek istediğim hayatıma giren ilk adam retkit
Benim kahramanım retkit.
Retkit olmayı istemedim hiçbir zaman
Onun olmak isterdim o zamanlar
Daha o kadar çoklar casper, taş devri, varyemez amca, temel reis… Vs.
Şimdi nerde bu kahramanlar… Nasılda geçiyor yıllar nasılda değişiyor zaman…
Nasılda eskiyor anılar…
Anılarımızı yok etmeye çalışanlaradır sitemim… Kaldırıp atılıyor yerine yenileri geliyor
Ama unutulmuyor özleniyor.
Ben seksenlerin çocuğuydum yenileri bana tat vermiyor…
Gönül Sevinç
Kızgınım…
Kırgınım…
Hem de çok! İçim parçalanıyor anılarımı yok edenlere…
Nasıl unuturum nasıl.
Cin Ali…
Onunla sökmüştüm okumayı.
Şimdi doğrumu müfredattan kaldırmak Cin Ali’yi.
Kaldırıp mahzene atmak. Neden çocukluğumuzu anılarımızı yok etmeye çalışıyorlar. Ne zararı var Cin Ali’nin. Cin Ali’m çocukluğum ilk göz ağrım...
Benim çocukluk kahramanlarım neredeler şimdi.
Heidi…
Annemin bile benimle oturup bu çizgi filmi izlediği günleri hatırlıyorum.
Bana dağları tepeleri çiçekleri hayvanları ve arkadaşlığı sevdiren heidi.
Geceleri uykuya onu düşünerek daldığım heidi.
Peter le dostluklarına imrendiğim.
Dedesini kıskanıp keşke onun yerinde olsam dediğim
Bulutların üzerinde oturuşunu görüp hayaller kurduğum heidi nerdesin şimdi…
Yakari…
Sırf melodisini beğendiğim için ıslık çalmayı öğrendiğim yakari…
Ona benzemek için günlerce büyük bir tüy aradığım
Bulduğumda ise bir paket lastiğiyle alnıma takıp aynaya koştuğum yakari…
Sulu boyalardan yanaklarıma ve gözaltlarıma çizgi çekip “işte yakari oldum” dediğim yakarim
Ve bayağı bir müddet kendimi bir kızıl dereli ilan ettiğim yakarim nerelerdesin?
Votran…
Pazar sabahları erkenden kendimi televizyonun başında bulduğum voltran.
Arkadaşlarımı toplayıp o üç sihirli kelimeyi söyleyerek (voltran-voltran-voltran) sözde voltranı oluşturduğumuz voltran
Sonra arkasından
Biri daha çıktı
He-man…
İki tahta parçası yardımıyla kendime bir kılıç yaptığım” artık bana he-man deyin” dediğim
Güçlü he-man. Sandalyenin üzerine çıkıp avazım çıktığı kadar bağırıp “güüüüç bende artık” dediğim he-man nerelerdesin…
Kalimerom…
İşte benim en sevdiğim hayal kahramanım…
Yaşım ne kadar ilerlerse ilerlesin silemedim o meşhur repliği aklımdan
Ama haksızlık bu öyle diiimiiiii!
Kafasında sürekli çıktığı yumurtanın yarısını taşımak zorunda olan benim ezik kahramanım nerelerdesin…
Şeker pembe…
Şekerim… Şeker pembem
O yıllarda benim için pembe renk yoktu. pembe renk artık şeker pembe olmuştu.
Bana pembeyi sevdiren o yıllarda bütün kıyafetlerimi pembeye boyayan şeker pembem.
Yardımsever pembe yunusum. Ailesini kaybetmiş bir çocuğa canla başla yardım etmeye çalışan pembe. Şeker pembe… Üstelik ailesini de bulamadan bitirilen şeker pembe
Retkit…
Âşık olduğum kahraman. Evlenmek istediğim hayatıma giren ilk adam retkit
Benim kahramanım retkit.
Retkit olmayı istemedim hiçbir zaman
Onun olmak isterdim o zamanlar
Daha o kadar çoklar casper, taş devri, varyemez amca, temel reis… Vs.
Şimdi nerde bu kahramanlar… Nasılda geçiyor yıllar nasılda değişiyor zaman…
Nasılda eskiyor anılar…
Anılarımızı yok etmeye çalışanlaradır sitemim… Kaldırıp atılıyor yerine yenileri geliyor
Ama unutulmuyor özleniyor.
Ben seksenlerin çocuğuydum yenileri bana tat vermiyor…
Gönül Sevinç
