- 1 Kasım 2015
- 52
- 16
- 88
- 39
Merhabalar,
Ameliyat olmak isteyenlerin kafalarındaki soruların çözümünde belki küçük bir katkım olur diye ameliyat sürecimi paylaşmak istedim :) Ben daha önce damar yolu dahi açılmamış, hasta olsa dahi son raddeye kadar doktora gitmekten korkan kişilerdendim :) 3 Kasım günü sabah 6:30 da hastaneye giriş yaptım.Hemşire damar yolu açmak için geldiğinde bu bilgiyi kendisi ile de paylaştım. Benim çok şanslı olduğumu, elinin çok hafif olduğunu söyledi. Gerçekten de canım çok az acıdı. Tahliller için kan alındı. Saat 8 gibi anestezi doktorum geldi muayene için. Panik atak hastasıyım ve ilacımı almamıştım. Kalbimin langır langur çalıştığını:) , hemşiremin getireceği ilaçları içmem gerektiğini söyledi.
Ameliyat öncesi ameliyat anında olabilecekleri kabul ettiğinize dair bir form getiriyorlar ve sizden bu formun her sayfasını okudum, anladım, kabul ediyorum yazarak imzalamanızı istiyorlar. Size tavsiyem sakın okumayın o formu :) Kalp ritmimin bozulmasına neden olan formdur.
Saat 9'da ameliyathaneye inmek üzere sedyedeyken cesaret iğnesini yaptılar. Ameliyathane girişinde biraz bekledim. O arada bir hemşire kan değerimin çok iyi olduğunu söyledi. Ben de değerin kaç olduğunu sordum. etrafa bakınırken burası ne kadar kalabalık böyle dedim. hemşire burası hastanenin can damarı normaldir dedi, bu benim en son hatırladığım an. Bilincim yerine geldiğinde anestezi doktorumun sesini duydum, görüntü yok :) sanırım gözümü açmadım:) ameliyatımın bittiğini, boğazımdaki boruyu çıkartacağını söyledi. Boruyu çıkarttıktan sonra nefes almamı söyledi, burnumdan nefes alınca ağzımdan nefes almam gerektiğini söyledi ve geçmiş olsun diyerek ayrıldı. Ben hala ameliyat olduğuma inanmamıştım çünkü kendimi oldukça dinç hissediyordum ve ameliyat olduğuma dair en ufak bir emare yoktu. Bu yüzden elimle burnuma dokunup kontrol etmek istedim yanımda bekleyen hemşire izin vermedi. mide bulantım olup olmadığını sordu, olmadığını söyledim. Ameliyathane çıkışına doğru götürdüler orada ameliyattan çıkan bir hasta daha vardı, biraz doğrulup onun alçı rengini kontrol ettim. onun da mordu:) Doktorumun hemşiresinin beni odama çıkarmak üzere asansörde beklediğini, ailemin beni merak ettiğini söyledi bir görevli. Ameliyatım 4,5 saat sürmüştü. Asansörde hemşirem karşıladı, doktorumun minnacık çok güzel bir burun yaptığını söyledi. yatağa geçince titremeye başladım, hemen üzerimi 3 kat örttüler. serum taktılar, midemden ağzıma doğru kötü bir koku geldi, kusacağımı söyledim ama kusmadım hemen geçti bu his. Mide bulantısı için ilaç verdiler hemen. Hiloterapi maskesi taktılar ve yemek saati gelene kadar takmamı söylediler. 4 saat maske takılı kaldı. Kulağımdan kıkırdak alınmıştı, bu yüzden kulağımda sargı içindeydi. Tüm kafamı mengenede kıstırılmış gibi baskı altında hissettim. Dayanılmayacak kadar kötü değildi. Yemekten sonra hemşire gelip pijamalarımı giydirdi ve yürüyüşe çıkardı. O gece uyumakta zorlandım ama bu ağrıdan yada acıdan dolayı değildi. hastane ortamında uyuyamayanlardanım. Maskeyi 3 saat daha taktım. Sabah kalktığımda yüzümde morarma ve şişlik yok denecek kadar azdı. Doktor kontrolünden sonra öğleye doğru hastaneden çıktım. 2. ve 3. gün sağ gözümün kenarında çok az bir kararma vardı ve biraz şişmiştim. 4. ve 5. gün kararma kaybolmuş sadece şişlik vardı. Ameliyattan sonra hiç ağrı kesici kullanmadım. Kullandığım antibiyotikten dolayı uyumakta hiç zorlanmadım çünkü ilaç bende yan etki olarak uyku yapıyordu. 5. gün kontrole gittim pansumanım yapıldı. 8. gün alçım ve tamponlarım çıkarıldı. Ameliyat sonrası en acılı kısım benim için tamponların çıkarıldığı ve dikişimin biri kaynamadığı için tekrar dikiş atıldığı andı. Burnum alçı çıktıktan sonra bantlandı.Bir hafta sonra bantları duşta kendim çıkardım, burnuma baktığımda tek gördüğüm şişlikti. Ertesi günü kontrolüm vardı, doktor ödemlerin olduğunu söyledi ve bunun için nasıl masaj yapacağımı gösterdi. Bu gün ameliyat olalı 28 gün oldu. Ödemler için masaj yapmaya devam ediyorum. Sağ tarafımda işlem daha fazla olduğu için ödemlerim orada daha fazla. Burun ameliyatında iyileşme süreci oldukça uzun. Hergün farklı bir burunla güne merhaba diyorum. Bir gün sağ taraftaki ödem artarken bir gün solda, bir gün üst tarafta artabiliyor. Burnumun şeklini herkes gibi bende bir an önce görmek isterim tabi ama sonuçta orada kırılan bir kemik, işlem gören dokular var. Sabırlı olup beklemek ve darbelerden burnumuzu korumak dışında birşey yapamıyoruz.
Ben yıllarca korkumdan dolayı bu ameliyatı hep ertelemiştim ama benim ameliyat sürecim şu ana kadar çok rahat geçti. İnşallah bu şekilde devam eder:)
Ameliyat olmak isteyenlerin kafalarındaki soruların çözümünde belki küçük bir katkım olur diye ameliyat sürecimi paylaşmak istedim :) Ben daha önce damar yolu dahi açılmamış, hasta olsa dahi son raddeye kadar doktora gitmekten korkan kişilerdendim :) 3 Kasım günü sabah 6:30 da hastaneye giriş yaptım.Hemşire damar yolu açmak için geldiğinde bu bilgiyi kendisi ile de paylaştım. Benim çok şanslı olduğumu, elinin çok hafif olduğunu söyledi. Gerçekten de canım çok az acıdı. Tahliller için kan alındı. Saat 8 gibi anestezi doktorum geldi muayene için. Panik atak hastasıyım ve ilacımı almamıştım. Kalbimin langır langur çalıştığını:) , hemşiremin getireceği ilaçları içmem gerektiğini söyledi.
Ameliyat öncesi ameliyat anında olabilecekleri kabul ettiğinize dair bir form getiriyorlar ve sizden bu formun her sayfasını okudum, anladım, kabul ediyorum yazarak imzalamanızı istiyorlar. Size tavsiyem sakın okumayın o formu :) Kalp ritmimin bozulmasına neden olan formdur.
Saat 9'da ameliyathaneye inmek üzere sedyedeyken cesaret iğnesini yaptılar. Ameliyathane girişinde biraz bekledim. O arada bir hemşire kan değerimin çok iyi olduğunu söyledi. Ben de değerin kaç olduğunu sordum. etrafa bakınırken burası ne kadar kalabalık böyle dedim. hemşire burası hastanenin can damarı normaldir dedi, bu benim en son hatırladığım an. Bilincim yerine geldiğinde anestezi doktorumun sesini duydum, görüntü yok :) sanırım gözümü açmadım:) ameliyatımın bittiğini, boğazımdaki boruyu çıkartacağını söyledi. Boruyu çıkarttıktan sonra nefes almamı söyledi, burnumdan nefes alınca ağzımdan nefes almam gerektiğini söyledi ve geçmiş olsun diyerek ayrıldı. Ben hala ameliyat olduğuma inanmamıştım çünkü kendimi oldukça dinç hissediyordum ve ameliyat olduğuma dair en ufak bir emare yoktu. Bu yüzden elimle burnuma dokunup kontrol etmek istedim yanımda bekleyen hemşire izin vermedi. mide bulantım olup olmadığını sordu, olmadığını söyledim. Ameliyathane çıkışına doğru götürdüler orada ameliyattan çıkan bir hasta daha vardı, biraz doğrulup onun alçı rengini kontrol ettim. onun da mordu:) Doktorumun hemşiresinin beni odama çıkarmak üzere asansörde beklediğini, ailemin beni merak ettiğini söyledi bir görevli. Ameliyatım 4,5 saat sürmüştü. Asansörde hemşirem karşıladı, doktorumun minnacık çok güzel bir burun yaptığını söyledi. yatağa geçince titremeye başladım, hemen üzerimi 3 kat örttüler. serum taktılar, midemden ağzıma doğru kötü bir koku geldi, kusacağımı söyledim ama kusmadım hemen geçti bu his. Mide bulantısı için ilaç verdiler hemen. Hiloterapi maskesi taktılar ve yemek saati gelene kadar takmamı söylediler. 4 saat maske takılı kaldı. Kulağımdan kıkırdak alınmıştı, bu yüzden kulağımda sargı içindeydi. Tüm kafamı mengenede kıstırılmış gibi baskı altında hissettim. Dayanılmayacak kadar kötü değildi. Yemekten sonra hemşire gelip pijamalarımı giydirdi ve yürüyüşe çıkardı. O gece uyumakta zorlandım ama bu ağrıdan yada acıdan dolayı değildi. hastane ortamında uyuyamayanlardanım. Maskeyi 3 saat daha taktım. Sabah kalktığımda yüzümde morarma ve şişlik yok denecek kadar azdı. Doktor kontrolünden sonra öğleye doğru hastaneden çıktım. 2. ve 3. gün sağ gözümün kenarında çok az bir kararma vardı ve biraz şişmiştim. 4. ve 5. gün kararma kaybolmuş sadece şişlik vardı. Ameliyattan sonra hiç ağrı kesici kullanmadım. Kullandığım antibiyotikten dolayı uyumakta hiç zorlanmadım çünkü ilaç bende yan etki olarak uyku yapıyordu. 5. gün kontrole gittim pansumanım yapıldı. 8. gün alçım ve tamponlarım çıkarıldı. Ameliyat sonrası en acılı kısım benim için tamponların çıkarıldığı ve dikişimin biri kaynamadığı için tekrar dikiş atıldığı andı. Burnum alçı çıktıktan sonra bantlandı.Bir hafta sonra bantları duşta kendim çıkardım, burnuma baktığımda tek gördüğüm şişlikti. Ertesi günü kontrolüm vardı, doktor ödemlerin olduğunu söyledi ve bunun için nasıl masaj yapacağımı gösterdi. Bu gün ameliyat olalı 28 gün oldu. Ödemler için masaj yapmaya devam ediyorum. Sağ tarafımda işlem daha fazla olduğu için ödemlerim orada daha fazla. Burun ameliyatında iyileşme süreci oldukça uzun. Hergün farklı bir burunla güne merhaba diyorum. Bir gün sağ taraftaki ödem artarken bir gün solda, bir gün üst tarafta artabiliyor. Burnumun şeklini herkes gibi bende bir an önce görmek isterim tabi ama sonuçta orada kırılan bir kemik, işlem gören dokular var. Sabırlı olup beklemek ve darbelerden burnumuzu korumak dışında birşey yapamıyoruz.
Ben yıllarca korkumdan dolayı bu ameliyatı hep ertelemiştim ama benim ameliyat sürecim şu ana kadar çok rahat geçti. İnşallah bu şekilde devam eder:)
