Kızlar biz sevgilimle 3 yılın sonunda ayrıldık. 2 haftadır ayrıyız...
Ayrılma sebebimiz onun aşırı derecede ilgisizleşmesi... aklında herhangi biri yok biliyorum çünkü hergün görüşürdük ve ne face şifresi ne de teli vs. saklamazdı ancak okey ve kahvehane düşkünü ve arkadaşlarına fazlasıyla düşkün. Özellikle son bir kaç aydır resmen onlara taparcasına davranırken benim yüzüme bakmıyordu.. mesela ufak bir örnek: Ben normalde evde ona resmen hizmetçi gibi hizmet ederim yine de yaranamam. düşünün ki çayının şekerini bile ben karıştırırım... elini hiçbir şeye sürmez. her akşam yemeği, tatlısı,çerezi ,meyvesi önüne gelir de bir dönüp öpmez, teşekkür etmez, sohbet zaten hiç kalmamıştı.."ne konuşcaz yaa uzatma" derdi... onun istediği şeyler izlenir onun istediği müzikler dinlenirdi...akşam 11 oldu mu da evine giderdi.... yani anlayacağınız resmen köpek muamelesi gördüm de gıkım çıkmadı... ama arkadaşlarını evine çağırıp onlara maklubeden, künefeye kadar yapıp zevkle hizmet ederdi.. ben evden dışarı çıkamam, gezip tozamam ama o istediği saate kadar okey oynardı... 3 saatte bir napıyorsun diye arasam"ne zırt pırt arıosun arkadaşlara rezil oluyorum.kapat" derdi ve arkadan okey sesleri ,arkadaşlarının sesleri geliyor yani milletin yanında beni rezil ediyordu... haftasonları sevgililer plan yapmaz mı yaa... benimki arkadaşlarıyla balığa gider,mangala gider, ben kış boyu evdeyim ben de bir çay bahçesinde kızlarla oturayım desem kavga çıkar... e ozaman birlikte bişeyler yapalım desem, ne gerek var hergün beraberiz der...i
en son 2 hafta önce bu ilgisizliğinden tartışma çıktı ve ben "senden sadece ilgi alaka bekledim. bu kadar sadakatimin sevgimin ilgimin karşılığında evde akşama kadar oturup akşam da iki kelam edemeyeceksek istemiyorum bu ilişkiyi" dedim. o da zaten 3 yıl boyunca hiç altta kalmadı.sen bi kötü laf etsen 10 misli karşılık veren bi tip... "ben de çocuk gibi ilgi alaka bekleyen bi insan istemem zaten" dedi..."
anlayacağınız kızlar kendi vicdanı rahat olsun diye beni ayrılmak zorunda bıraktı... ben ağlarken bile acımadı çıktı gitti..
aramadım, sormadım.. iki haftadır ayrıyız... 10 gün önce mesaj attı : ben hakkımı helal ediyorum umarım sen de edersin. seni sevdiğimi hiç söyleyemedim ama sevdiğimi bilmeni isterim.. seni hiçbirzaman isteyerek üzmedim...mutluluklar.demiş....
bu mesaja iyice sinirlendim ve cevap yazmadım.
kahrolduğumu üzüldüğümü bilsin istemedim.onun en yakın iki arkadaşıyla aynı işyerindeyiz. hergün rapor veriyorlardır eminim...o yüzden hep güçlü gözüktüm iş yerinde..
burası küçük bir ilçe ve haberlerini alıyorum...her akşam okey oynayıp erkenden evine gidiyormuş... annesi aradı geçen gün..hiçbirşey yemiyor kızım, ağzını bıçak açmıyor dedi... ben de kesin bir dille artık bizden bir son çıkmayacağını söyledim..annesi çok tatlı kadındır konuştuk kapattık...
ve en son olarak dün bir kız arkadaşım ve sevgilisi ile bir cafeye gittim akşam oturmaya... ve orada benimkinin çok yakın bir arkadaşını gördüm.. bu çocuk şimdi kesin ona haber verir dememe kalmadan 15 dakikada bir baktım benimki kalkmış cafeye geldi bir hışım.... beni gördü , sakinleşip geçti çaprazıma oturdu... ben de hiç bozuntuya vermeden kalkıp, giyinip arkadaşlarla çıktım ve öğrendim ki bu çocuk ona mesaj atmış "seninki burda bir adamla oturuyor" diye..benimki de paniklemiş, kimmiş o diye koşa koşa yanımdaki çocuğu dövmeye cafeye gelmiş... gelince de baktı ki çocuk tanıdık, arkadaşımın sevgilisi olduğunu biliyor..hiç bozuntuya vermeden geçmiş oturmuş karşıma.olayın bu tarafını onunla okey oynayan arkadaşı geldi anlattı...
yani çok uzun oldu kızlar ama sizce bu adamın derdi ne? ayrılmam için resmen canıma okudu da şimdi bu mutsuz halleri, beni görmek için oyun bırakıp peşimde koşmaları ne...ve daha önemlisi ileride ne olacak sizce? ben pişman olsun istiyorum yaa..hem de çok. 3 yılda ona ne tek bir kırıcı laf ettim. ne bir yalanım oldu. ne de ailesine bir saygısızlık ettim ve zerre değer görmedim...onun ilk ilişkisiydi ve sevdiğin insanı kaybetmenin ne demek olduğunu hiç tecrübe etmemişti....çok pişman olsun istiyorum yaa
