- 29 Ekim 2016
- 4.226
- 9.277
-
- Konu Sahibi Bana Diyor Nau Nau
- #81
Siz ben misiniz?3 ay oyun grubuna da gittik.
Orada da arkadaş edinemedim.
Çünkü insanlarla konuşmuyorum. Ya da konuşsam bile o kahveye gel kısmına ulaşamıyorum.
Çünkü ben hep insansız yaşadım.
Kitaplarım ve dizilerimle evde çok mutluydum
Ama şimdi anneyim. Oğluma ev hapsi yaşatamam.
Tek olsam evde çıkmam.
Pandemide benden mutlusu yoktu. Evdeyim tüm gün mis
Şimdi oğluma bir çevre oluşturmam lazım
Oğlumun yeni okulunda sadece uygulamadan öğretmen bize mesaj atıyor velilerin telefonlarına ulaşamıyoruz. Oğlumun da kankası var. Seneye yine okul değiştirecek diye de üzülüyorum. Müdüre teklif ettim veremeyiz dediler öğretmen de öyle. Ben de oğluma bir kart vereyim arkadaşına ver diyeyim kartta da numaram olur diyordum. Şimdi sapık muamelesi yerim diye korktum şu an
Size katılmıyorum bence olabiliyor yeter ki enerjiler uyuşsun he bir de 4. bulunursa denge sağlanır, arada da okey atarlarO artık arkadaşını bulmuş 3 kişilik arkadaşlık asla olmuyor
Bende ayni ya hic komsum yok gidip geldigim,sitenin parkinda tanistim biriyle karsilastikca konusuruz,ne telefon istedi ne gel dedi bende cekiniyorum sormaya,baska komsulari bana kötülüyo ama kendi onlarla konusuyo hep goruyorum sinir oldum
Siz ben misiniz?
Ben de böyleyim. Kitaplarım, dizilerim, kahvem yetiyor kimseyi aramam.
Yeni arkadaşlıklar kurmaya mecalim yok kimseyle o kadar ilerletemiyorum muhabbeti zaten.
Eşimin en yakın arkadaşı evlendi geçen sene çok tatlı biriyle acayip seviyorum kadını öyle saf bir enerjisi var ki kaç kere de dedi canın sıkılınca atla gel bana akşam beyler işten dönene kadar otururuz gezeriz sonra beylerle akşam yemeği yeriz falan diye çok da istedim ama valla mecalim yok. Evimde çiçeklerimle kitaplarımla olmak daha çok hoşuma gidiyor.
Onun dışında kaç senelik arkadaşlarım da var sürekli çağırırlar hep bahanem olur gitmek bile istemem.
34 yaşındayım bu tek başınalığı kendimle olmayı o kadar seviyorum ki çocuk bile istemedim bu zamana kadar. Sonra yaş geçiyor olsun bari dedik yine vazgeçtik falan derken bir baktım hamile kalmışım tam yine vazgeçince.
Şimdi aklımda deli sorular…
çocuk olunca muhtemelen ben de kedi gibi camda bekleyip çocuklu komşu kovalayacağım ki çocuğum iki insan görsün
Benim gibi biri için çocuk yapmak pek de akıllıca bir karar değilmiş gibime geliyor.
Neyse… şimdi gidip yatmadan önce uzun uzun tavanı izleyip hayatı ve neden çocuk yapma kararı aldığımı iyice bir sorgulayayım
Yok böyle sözler kullanmayın, bırakın doğal gelişsin, açıklama yapmayın, zorlama durmasın.Ayy tutamadım oğlumu bahçeye daldı görüyor musunuz gibi bir taktik mi?
Ya da
- Oğlum size gelmek için ağlıyor gibi ..
Yazın senaryo yazarım olmadı
Ya da yüzümün astarını yırtacağım başka yolu yok
Ay buna katılmıyorum ennguzel arkadaşlıklar üç kişilik olanlarO artık arkadaşını bulmuş 3 kişilik arkadaşlık asla olmuyor
onlar bahçede otururken alın çocuğu inin yanlarınaSelam Hanımlar,
İtiraf köşesi gibi olacak şimdi. . .
Kendime hayret ediyorum ama ciddi kıskanıyorum ya.
Durumu anlatayım.
Alt komşumun oğlumla yaşıt oğlu var.
Onun hemen karşı komşusunun da aynı yaş bir kızı ve biraz büyük oğlu var.
Ben bu alt komşuyla tanıştım.
Oğullarımız oynar vs. diye.
Bir kez o geldi, bir kez ben gittim.
Sonra biz kış boyu hasta olduk. Hiç gidemedim çağıramadım.
Aylar geçti. Tabi samimiyet gitti.
Bu sürede o karşı komşuyla kanka oldu
Sürekli bir aradalar ve ben kıskanıyorum.
Allahım çok saçma
Aslında kıskançlık da değil.
Onlar yan komşuyla bahçede kahve içerken bebekleri oynuyor
Ben yukarıdan görüyorum veya seslerini duyuyorum.
Böyle kıskanç bakışlar atan Burhan Altıntop gibi hissediyorum.
2 hafta önce kahveye çağırdım.
Başka yerdeyim, sonra inşallah dedi.
Mesela bir daha çağırayım mı?
İnsanlara yapışmaktan hoşlanmam ama benim sorunum komşuluk kuramamakla ilgili.
Ben şimdiye kadar çok evcimendim ve komşu hiç sevmezdim.
Ama şimdi 2 yaşında oğlum var ve istiyorum ki bebekli annelerle arkadaş olalım.
Sitenin parkında karşılaşıyoruz.
Adın ne, nerede oturuyorsun, benim oğlum şu yaşında..
Eee devamı yok..
Ben hariç tüm bebekli anneler arkadaş çünkü ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Kışın sorun yok ama yazın evde tıkılıp kalıyoruz.
Eşim diyor ki takma seneye kreşe gidecek zaten.
Oradaki annelerle arkadaş olursun.
Ama ben kendimi biliyorum.
Bu beceriksizlikle onlarla da arkadaş olamam.
Ben hariç tüm sınıf arkadaş olur.
Mesela bana önerileriniz ne olur?
Geçen bir kadın bebeğini gezdiriyordu. Aynı yaş o da oğlumla.
Tanıştık ama kaldı sonra.
Mesela ben çat diye arayıp sana kahveye gelmek istiyorum diyemiyorum.
Zaten o aşamaya da gelemiyorum (telefon isteme vs.)
Açıkcası oğlumun sosyalleşmesi yazın arkadaşlarıyla oynaması için istiyorum daha çok.
Alt komşumu bir daha kahveye çağırayım mı?
Yoksa onu artık salayım mı?
Bu konuyu açtığıma utanıyorum hihih
Bu asosyal anneye öneri verir misiniz lütfen
Not: Çok sevdiğim en yakın 3 arkadaşım var çocuklu. Ama en yakını bana 1.5 saat uzaklıkta. Burada tek kaldım. O yüzden arkadaş edinmek istiyorum.
Yani iki çocuk anası olarak soyliyim bu işin en kolay yolu WhatsApp grubu kurmak , bende komşu konusunda asosyal bir insanim , sevmem komşuluk ilişkisini ama siteye tasindiktan bir ay sonra kendimi aynı yaş çocuğu olan annelerin olduğu WhatsApp grubunda buldum , bizim sitede böyle tonlarca grup var , herkes çocuğu yaşıt olanı ekliyor kendi grubuna böylece parka aynı saatte iniliyor, doğum günlerine davet ediliyor , seninki henüz küçük ama bizde eve gelip gitme durumu da var , kur bi WhatsApp grubu adını da çocuklarla ilgili birsey yap , sitedeki tüm 2 yaş bebesi olan anneleri ekle , grup üzerinden ilerlemek çok kolay , annelerle arkadaş olmaya çalışma cocuk üzerinden yürü mevzuya
KEndi özel bahçesi...onlar bahçede otururken alın çocuğu inin yanlarına
Kız bende çekmeköydeyim bu yaz izne çıkıcam ücretsiz. Bize gel benimki yazın bir buçuk gibi olacak yaş olarak
Ya çok mantıklıymış
Ben ilçe anne grubuna üyeyim.
Ama toplanma saati uyku saatine denk geldi, gidemedik.
Sitede benzer bir oluşuma katılayım dedim.
Herkesin bebeği 2 yaş.
Uyku saatleri yine tutmadı. 1 kez biriyle bukuştum arkadaş oldum taşındı sonra
Benim oğlum mağazada, sitede, orda burda çocuklarla tanışıp "anneler hadi birbirinizin numarasını alın, biz arkadaş olduk birbirimizle görüşeceğiz" diyor, biz anneler de daha ilk karşılaşmada mecbur gülümseyerek alıyoruz telefonlarımızı. Sonrasında oğlumdan çıt çıkmıyor, unutuyor, yaşı gereği hayatına dalıyor (10 yaş) bu yolla bile arkadaş bulma imkanım varUtanıyor muyum çekiniyor muyum anlamadımç.
O zaman daha bol sohbet.
Sohbet iyiyse bir süre sonra telefon isteme
Sonra davet etme diye gideyim
olsun. alın çocuğu dışarı çıkın onları görüp muhabbet kurun. davet ederlerse devam etmezlerse demek ki istemiyorlar dersiniz nolucak ki.KEndi özel bahçesi...
Evi gibi düşün ayrı kapısı var
Grup kur , ya bide 2 yaş gerçekten çok minikler sosyalleşmek için, seni de anlıyorum ama ortak saat belirlemek zordur o yaşta, 4 den sonra çok daha rahat olacak sosyalleşme isleri