- 22 Eylül 2022
- 5.646
- 15.994
-
- Konu Sahibi Bana Diyor Nau Nau
- #181
Komşularıyla sadece kavga eden ben şok
Yaa ben de sizin gibiyim aslında ve şimdi yazacağım öneriyi muhtemelen kendim yapamam ama, onları öyle gördüğünüzde siz de gitseniz yanlarına olmaz mı? Gerçi soğuk bir ortam olursa tekrar iletişim kurmak sorun olur mu bilemiyorum.
ay inin sizde onları görünce aşağıya, baktınız soğuk yapıyolar denemezsiniz bi daha şansınızı.
Çocuktan sonra evrim geçirdim. Yoksa daha dün apartman grubuna saydıracaktımKomşularıyla sadece kavga eden ben şok
Ben sevemiyorum komşularımı gıcık oluyorum nedenseÇocuktan sonra evrim geçirdim. Yoksa daha dün apartman grubuna saydıracaktım
aa ben ortak bahçe apartman bahçesi gibi düşünmüştüm, evet çat diye gidilemezmiş haklısınız.Kendi evinin bahçesi hanımlar
Öyle çat diye gidemem
Kek yapıp git mesela yanlarınaAma bahçede gördükçe kıskanıyorum
Komşuluk olsum istiyorsanız arayın çağırın bence. Onlar da sıcak atım atarsa güzel olur. Olmazsa da olmaz hiç dert değil. Balkonda gördüğümde bende çıkıp, uğrardım sanırım.. Karşıdakilerin tepkileirne göre de devam ederdim. Kendiznizi çok kasıp stese sokmayın. Ufak adımlar iyidirSelam Hanımlar,
İtiraf köşesi gibi olacak şimdi. . .
Kendime hayret ediyorum ama ciddi kıskanıyorum ya.
Durumu anlatayım.
Alt komşumun oğlumla yaşıt oğlu var.
Onun hemen karşı komşusunun da aynı yaş bir kızı ve biraz büyük oğlu var.
Ben bu alt komşuyla tanıştım.
Oğullarımız oynar vs. diye.
Bir kez o geldi, bir kez ben gittim.
Sonra biz kış boyu hasta olduk. Hiç gidemedim çağıramadım.
Aylar geçti. Tabi samimiyet gitti.
Bu sürede o karşı komşuyla kanka oldu
Sürekli bir aradalar ve ben kıskanıyorum.
Allahım çok saçma
Aslında kıskançlık da değil.
Onlar yan komşuyla bahçede kahve içerken bebekleri oynuyor
Ben yukarıdan görüyorum veya seslerini duyuyorum.
Böyle kıskanç bakışlar atan Burhan Altıntop gibi hissediyorum.
2 hafta önce kahveye çağırdım.
Başka yerdeyim, sonra inşallah dedi.
Mesela bir daha çağırayım mı?
İnsanlara yapışmaktan hoşlanmam ama benim sorunum komşuluk kuramamakla ilgili.
Ben şimdiye kadar çok evcimendim ve komşu hiç sevmezdim.
Ama şimdi 2 yaşında oğlum var ve istiyorum ki bebekli annelerle arkadaş olalım.
Sitenin parkında karşılaşıyoruz.
Adın ne, nerede oturuyorsun, benim oğlum şu yaşında..
Eee devamı yok..
Ben hariç tüm bebekli anneler arkadaş çünkü ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Kışın sorun yok ama yazın evde tıkılıp kalıyoruz.
Eşim diyor ki takma seneye kreşe gidecek zaten.
Oradaki annelerle arkadaş olursun.
Ama ben kendimi biliyorum.
Bu beceriksizlikle onlarla da arkadaş olamam.
Ben hariç tüm sınıf arkadaş olur.
Mesela bana önerileriniz ne olur?
Geçen bir kadın bebeğini gezdiriyordu. Aynı yaş o da oğlumla.
Tanıştık ama kaldı sonra.
Mesela ben çat diye arayıp sana kahveye gelmek istiyorum diyemiyorum.
Zaten o aşamaya da gelemiyorum (telefon isteme vs.)
Açıkcası oğlumun sosyalleşmesi yazın arkadaşlarıyla oynaması için istiyorum daha çok.
Alt komşumu bir daha kahveye çağırayım mı?
Yoksa onu artık salayım mı?
Bu konuyu açtığıma utanıyorum hihih
Bu asosyal anneye öneri verir misiniz lütfen
Not: Çok sevdiğim en yakın 3 arkadaşım var çocuklu. Ama en yakını bana 1.5 saat uzaklıkta. Burada tek kaldım. O yüzden arkadaş edinmek istiyorum.
Evde buluşmayın ,çocuk oyun alanı olan bir cafe olur,avm olur çocuklar oyun parkına girer sizde kahvenizi içersiniz.Ben de bir sey sorayım.
Çocuklu arkadaşlar cidden cocuklu analar bir araya gelince geldiğinizden bir şey anliyor musunuz?
Ben iki nefes alırım onun bebesiyle oynar bizimki diye ne zaman düşünsem kendimi pişman ve daha yorgun buluyorum.
Yaşça büyük olan kizimi kucaklamış döndürmeye çalışıyor yakalarim misal. "Güzelim o daha küçük düşer kucaklamak yok. "
Normalde yiyen çocuklar birbirini görüp yemem diye inatlaşır. Uykusu olan uyumam diye ağlar. Açlık, uykusuzluk, huysuzluk baş gösterir.
Benim kız yüzüne bakmadığı oyuncak için kıyamet koparir, otur onu dinle.
Kahvemi yudumlamaya çalışırken patırtı, bammmm güm kesin biri düştü diye zıplayan koşan ben.
Sonuç: Soğuyan kahve, dağılan ev, konuşulamayan bir dünya mevzu, unutuyor insan yahu!
Yeminle sonrasında ulan tek benimkini dinlesem daha iyiydi, s.cayim sosyalligine derken buluyorum kendimi
gelsene deseydiniz yaGötürdüm geçen hafta
O da bana bu hafta geri verdi.
Ama kaldı öyle
yalnızlığı sevmii ve hala seviyorsunuz aslında çünküUtanıyor muyum çekiniyor muyum anlamadımç.
O zaman daha bol sohbet.
Sohbet iyiyse bir süre sonra telefon isteme
Sonra davet etme diye gideyim
Ozman camdan seslenin. Yada msj atın, sizi gördüm bende geliyorum bahçeye diyeKendi özel bahçesi
Ya gerçekten çok haklısınız ben de önceden çok evcimendim dizi film kitap yeterdi ama çocuktan sonra ruhum yine evcimen ama dışarı çıkmayı bir yerlere gitmeyi birilerinin gelmesini daha çok seviyorum normalde de insan ilişkilerini yeni insanlar tanımayı severim.Bence siz elinizden geleni yapmışsınız alt komşunuz görüşmek istediğinde sizinle iletişime geçecektir veya yazın bahçede onlar otururken siz de inersiniz yanlarına hem karşı komşuyla da tanışırsınız bu arada hangi semttesiniz :)Selam Hanımlar,
İtiraf köşesi gibi olacak şimdi. . .
Kendime hayret ediyorum ama ciddi kıskanıyorum ya.
Durumu anlatayım.
Alt komşumun oğlumla yaşıt oğlu var.
Onun hemen karşı komşusunun da aynı yaş bir kızı ve biraz büyük oğlu var.
Ben bu alt komşuyla tanıştım.
Oğullarımız oynar vs. diye.
Bir kez o geldi, bir kez ben gittim.
Sonra biz kış boyu hasta olduk. Hiç gidemedim çağıramadım.
Aylar geçti. Tabi samimiyet gitti.
Bu sürede o karşı komşuyla kanka oldu
Sürekli bir aradalar ve ben kıskanıyorum.
Allahım çok saçma
Aslında kıskançlık da değil.
Onlar yan komşuyla bahçede kahve içerken bebekleri oynuyor
Ben yukarıdan görüyorum veya seslerini duyuyorum.
Böyle kıskanç bakışlar atan Burhan Altıntop gibi hissediyorum.
2 hafta önce kahveye çağırdım.
Başka yerdeyim, sonra inşallah dedi.
Mesela bir daha çağırayım mı?
İnsanlara yapışmaktan hoşlanmam ama benim sorunum komşuluk kuramamakla ilgili.
Ben şimdiye kadar çok evcimendim ve komşu hiç sevmezdim.
Ama şimdi 2 yaşında oğlum var ve istiyorum ki bebekli annelerle arkadaş olalım.
Sitenin parkında karşılaşıyoruz.
Adın ne, nerede oturuyorsun, benim oğlum şu yaşında..
Eee devamı yok..
Ben hariç tüm bebekli anneler arkadaş çünkü ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Kışın sorun yok ama yazın evde tıkılıp kalıyoruz.
Eşim diyor ki takma seneye kreşe gidecek zaten.
Oradaki annelerle arkadaş olursun.
Ama ben kendimi biliyorum.
Bu beceriksizlikle onlarla da arkadaş olamam.
Ben hariç tüm sınıf arkadaş olur.
Mesela bana önerileriniz ne olur?
Geçen bir kadın bebeğini gezdiriyordu. Aynı yaş o da oğlumla.
Tanıştık ama kaldı sonra.
Mesela ben çat diye arayıp sana kahveye gelmek istiyorum diyemiyorum.
Zaten o aşamaya da gelemiyorum (telefon isteme vs.)
Açıkcası oğlumun sosyalleşmesi yazın arkadaşlarıyla oynaması için istiyorum daha çok.
Alt komşumu bir daha kahveye çağırayım mı?
Yoksa onu artık salayım mı?
Bu konuyu açtığıma utanıyorum hihih
Bu asosyal anneye öneri verir misiniz lütfen
Not: Çok sevdiğim en yakın 3 arkadaşım var çocuklu. Ama en yakını bana 1.5 saat uzaklıkta. Burada tek kaldım. O yüzden arkadaş edinmek istiyorum.