Allah Arkadaşımıza Sabır Versin

mavixsxxsxxsxxsxxsx

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Aralık 2007
822
0
40
ağustos annesi olacak arkadaşımız barzey bebeğini kaybetmişşsenağlama o kadar üzüldüm ki arkadaşlar.allah arkadaşımıza ve ailesine sabır versinnn:a015::a015 :KK43:(Nerden nasıl ne yazsam bilmiyorumki.....Hala içim paramparça ruhum darmaduman....Eşimle ishal olduğum için doktora gittik..Güle oynaya,Ultrasonla bakıp vajinal muayneden sonra testler vee bebeğimin sıvısı kanıma karışmış enfeksiyon yapmaya başlamış bende.Yapılcak tek şeyin acilhastahanede yatmam gerektiği yoksa beni kaybedeceklerini söylediler...Nasıl ağladım nasılll kahroldum nasıl isyan ettim..Üstümü giydirdiler şoktayım..Eşimi bırakmıyorum oda ağlıyor benimle...Yatağa yattım suyum geldi...Öyle korktumkii kimseyi almıyolar kadınlar hep bağrıyordu okadar çaresizdimki...
Bir sürü test yapıldı ilaçlar cihazlar 40derece ateş içindeymişim halisinasyonlar ve bebeğimi normal doğum ile doğurdum tam 4 saat sancıdan sonnra...Rabbim canımı al diyordum..Öyle çok istiyordumki bebeğimi...
Ben herşeyini almıştım pembiş pembiş adı bile hazırdı..Öyle dua ettim ama doğurmak zorundaydım yoksa ben ölecektim....Kızımı doktorun eline doğurdum yaşıyordu beni hiçç bırakmadı...Annesini hiç bırakmadı çokk acı çektim...Ama o minnacıktı dayanamadı..Melek oldu kızım....

Şimdi evimdeyim ruhum kızımın yanında...Vucudumdaki ağrılar yaşadığım fizyolojik tranvaları hiç takmıyorum...Ama ruhum parçalandı...İlk bebeğimdi..eşim perişan oldu ama bebek gibi bakıyor bana...kaybedecekti beni..ona öyle çok üzüldümki..

herşey hazırdı neden ben dedim..Neden kaybettim kızımı ben ağustos annesi olcaktım seneyede yazın kızımı tatile götürecektim..gece koynuma alıp hiç bırakmıcaktım...Parka götürcektim...

Ne yatımki ben kaybettim kızımı! Öyle perişanımkii öyle içim yanıyorkii anlatamıyorumki içimdeki Acıyı...Geceleri kızımla uyanıyorum..Sağlığım daha iyiye gidiyor ama ya ruhum..nasıl toplanacam ben..nerden başlıcam..Soranlar arayanlar hep anlatmak..karnım dümdüz oldu artık....

hep karnımı gere gere gezicem derdim...elim hala karnımda sanki orada kızım....Off bilmiyorumkii hiç birşeyi ihmal etmeyin..Doktorunuza gidin..Artık pek giremem sanırım bebeklerinize iyi bakın emi..

------------------------------------------------------------------------------
 
evet okudum bende yazısını çok etkilendim :KK43:
Allahım berzaya ve eşine bol sabırlar versin
allahım en kısa zamanda tekrar hayırlı bir evlat nasip etsin
Aminnn
 
okuyunca bende şok oldum.gerçekten çok üzüldüm allah sabır versin. umarım en kısa zamanda tekrar aramıza katılır.
 
Sağolun arkadaşlar.....Buğün daha iyiym ..sadece göyüslerimden çok süt geliyor o canımı sıkıyor...Rabbim hepinizin bebeklerini sizlere bağışlasın...
 
ağustos annesi olacak arkadaşımız barzey bebeğini kaybetmişşsenağlama o kadar üzüldüm ki arkadaşlar.allah arkadaşımıza ve ailesine sabır versinnn:a015::a015 :KK43:(Nerden nasıl ne yazsam bilmiyorumki.....Hala içim paramparça ruhum darmaduman....Eşimle ishal olduğum için doktora gittik..Güle oynaya,Ultrasonla bakıp vajinal muayneden sonra testler vee bebeğimin sıvısı kanıma karışmış enfeksiyon yapmaya başlamış bende.Yapılcak tek şeyin acilhastahanede yatmam gerektiği yoksa beni kaybedeceklerini söylediler...Nasıl ağladım nasılll kahroldum nasıl isyan ettim..Üstümü giydirdiler şoktayım..Eşimi bırakmıyorum oda ağlıyor benimle...Yatağa yattım suyum geldi...Öyle korktumkii kimseyi almıyolar kadınlar hep bağrıyordu okadar çaresizdimki...
Bir sürü test yapıldı ilaçlar cihazlar 40derece ateş içindeymişim halisinasyonlar ve bebeğimi normal doğum ile doğurdum tam 4 saat sancıdan sonnra...Rabbim canımı al diyordum..Öyle çok istiyordumki bebeğimi...
Ben herşeyini almıştım pembiş pembiş adı bile hazırdı..Öyle dua ettim ama doğurmak zorundaydım yoksa ben ölecektim....Kızımı doktorun eline doğurdum yaşıyordu beni hiçç bırakmadı...Annesini hiç bırakmadı çokk acı çektim...Ama o minnacıktı dayanamadı..Melek oldu kızım....

Şimdi evimdeyim ruhum kızımın yanında...Vucudumdaki ağrılar yaşadığım fizyolojik tranvaları hiç takmıyorum...Ama ruhum parçalandı...İlk bebeğimdi..eşim perişan oldu ama bebek gibi bakıyor bana...kaybedecekti beni..ona öyle çok üzüldümki..

herşey hazırdı neden ben dedim..Neden kaybettim kızımı ben ağustos annesi olcaktım seneyede yazın kızımı tatile götürecektim..gece koynuma alıp hiç bırakmıcaktım...Parka götürcektim...

Ne yatımki ben kaybettim kızımı! Öyle perişanımkii öyle içim yanıyorkii anlatamıyorumki içimdeki Acıyı...Geceleri kızımla uyanıyorum..Sağlığım daha iyiye gidiyor ama ya ruhum..nasıl toplanacam ben..nerden başlıcam..Soranlar arayanlar hep anlatmak..karnım dümdüz oldu artık....

hep karnımı gere gere gezicem derdim...elim hala karnımda sanki orada kızım....Off bilmiyorumkii hiç birşeyi ihmal etmeyin..Doktorunuza gidin..Artık pek giremem sanırım bebeklerinize iyi bakın emi..

------------------------------------------------------------------------------
Allah ım sabırlar versin cok cok üzüldüm böyle acıyı rabbim kimseye yasatmasın
 
Allah sabır versin, Allah'ın taktiri, inşallah en kısa zamanda yeniden o mutluluğu yaşarsın. Çok üzüldüm, çok etkilendim, kendimi yerine koydum ve seninle yaşadım. İnşallah en kısa zamanda kendini toparlarsın, dualarım sen ve seninle benzer durumda olan herkesle...
 
ağustos annesi olacak arkadaşımız barzey bebeğini kaybetmişşsenağlama o kadar üzüldüm ki arkadaşlar.allah arkadaşımıza ve ailesine sabır versinnn:a015::a015 :KK43:(Nerden nasıl ne yazsam bilmiyorumki.....Hala içim paramparça ruhum darmaduman....Eşimle ishal olduğum için doktora gittik..Güle oynaya,Ultrasonla bakıp vajinal muayneden sonra testler vee bebeğimin sıvısı kanıma karışmış enfeksiyon yapmaya başlamış bende.Yapılcak tek şeyin acilhastahanede yatmam gerektiği yoksa beni kaybedeceklerini söylediler...Nasıl ağladım nasılll kahroldum nasıl isyan ettim..Üstümü giydirdiler şoktayım..Eşimi bırakmıyorum oda ağlıyor benimle...Yatağa yattım suyum geldi...Öyle korktumkii kimseyi almıyolar kadınlar hep bağrıyordu okadar çaresizdimki...
Bir sürü test yapıldı ilaçlar cihazlar 40derece ateş içindeymişim halisinasyonlar ve bebeğimi normal doğum ile doğurdum tam 4 saat sancıdan sonnra...Rabbim canımı al diyordum..Öyle çok istiyordumki bebeğimi...
Ben herşeyini almıştım pembiş pembiş adı bile hazırdı..Öyle dua ettim ama doğurmak zorundaydım yoksa ben ölecektim....Kızımı doktorun eline doğurdum yaşıyordu beni hiçç bırakmadı...Annesini hiç bırakmadı çokk acı çektim...Ama o minnacıktı dayanamadı..Melek oldu kızım....

Şimdi evimdeyim ruhum kızımın yanında...Vucudumdaki ağrılar yaşadığım fizyolojik tranvaları hiç takmıyorum...Ama ruhum parçalandı...İlk bebeğimdi..eşim perişan oldu ama bebek gibi bakıyor bana...kaybedecekti beni..ona öyle çok üzüldümki..

herşey hazırdı neden ben dedim..Neden kaybettim kızımı ben ağustos annesi olcaktım seneyede yazın kızımı tatile götürecektim..gece koynuma alıp hiç bırakmıcaktım...Parka götürcektim...

Ne yatımki ben kaybettim kızımı! Öyle perişanımkii öyle içim yanıyorkii anlatamıyorumki içimdeki Acıyı...Geceleri kızımla uyanıyorum..Sağlığım daha iyiye gidiyor ama ya ruhum..nasıl toplanacam ben..nerden başlıcam..Soranlar arayanlar hep anlatmak..karnım dümdüz oldu artık....

hep karnımı gere gere gezicem derdim...elim hala karnımda sanki orada kızım....Off bilmiyorumkii hiç birşeyi ihmal etmeyin..Doktorunuza gidin..Artık pek giremem sanırım bebeklerinize iyi bakın emi..

------------------------------------------------------------------------------
canım gerçekten çok üzüldüm ben bu hamileliğimden önce 3,4 haftalıkken düşük yaptım ne kadar üzüldüm senin için daha zor olmalı Allah sabır versin herseyin hayırlısı rabbim yine verir üzülme ..........:
 
X