su düşünce beni engelliyor genelde. 1 saatlik ucretimi hesaplıyorum. alacagim sey icin kac saat calismisim onu mukayese ediyorum. degerse almaya deger olabilir.
mesela saatlik ucretim atiyorum 100 ise 500 liralik bir ürün benim 5 saat calismama degecek bir sey olmali:)
bir de o parayla yapacak daha guzel seyleri düşünüyorum. Mesela zaten evde cantam varken +1 çantaya para vermektense verdim sayip doviz yapmak - tatil butceme eklemek beni cantadan daha mutlu ettigi icin hic almıyorum.
bir digeri alternatifi varsa almiyorum:) mesela sevgilimle olan evde 4 sarap 2 raki kadehi, 2 bira bardagi, 3 cay bardagi, 3 kahve fincani, birkac tane de kupa var. istesek kacyuz lira takımları dizeriz ama simdilik gerek duymuyoruz.
bie de alacakken de en uygununu icime sindirmeye calisiyorum, ararken mesela fiyat filtresi koyuyorum:)) hersey illa hemen olmak zorunda gibi gelmiyor. hali mesela 5 aydir yoktu daha yeni aldik. alirken de tek kriterim camasir makinasinda yıkanması ve tuysuz olmasiydi. arasak 3bine 4 bine de hali var ama icinde duvarin, koltugun rengi olan tam icimize sinen haliyi sadece 242 liraya bulduk
Eki Görüntüle 3537245
sevgilimle boyle her seyden tasarruf edip on ulke falan gezdik beraber. aynen böyle devam edip bir ömür kisilacak seylerden kısıp daha da cok gezmek, kıtalar asmak istiyoruz. varsın hali 240 liralik olsun, ayni elbiseleri giyelim, bazi seyleri ikinci el alalim, ne onemi var :)
maddeye deger verip hayati kacirmaya hic gerek yok.
sizde de bebis geliyormus. tasarruf ettiginiz her sey aslinda dolayli olarak bebege gidecek. belki bu motivasyon sağlayabilir size:)