Sanki benim aynalarım göz gözü görmüyor şu saatlerde.Daha düne kadar içimi yakan,
gözlerimi yaşlara boğan hersey,her ne varsa nasıl da sakince geçip gittiler uykularımdan bir anda.
Seviniyorum,belki de uzun zamandır beklediğim bir sükunetti bu.Sonlandırılması gereken bir ilkti delicesine,saçmacasına...
Herseyi oldugu gibi anılarımda bırakmayı gercek bir olgunlukla kabullendim.Ne tuhaf,yalnız da hissetmiyorum kendimi artık.
Kontrol altında tutulmaya calısılırken meger ben hep kontrolumu kaybetmisim,öyle safca.
Kabullenemediğim her ne varsa kabullenerek dünüme çivilemeyi idrak ettim.
Öyle ki ağladıgım üzüldüğüm şeyler çok farklılastı,gözümde yüreğimde farklılaştı hersey...
Değerlerimi yitiren bir sevgi ugruna içimi sızım sızım sızlatan 'o' eminim ki yarınımda olmayacak.
Yüreğimi kıpırdatan o şey gözyaşlarımı kıpırdatıyor artık.Ne kadar kısa sürdü güneşimin batısı,ben hiçbirseyi bu kadar kısa sürede kış yaşamamıştım.Beynimi donduruyor hersey düşüncelerimden uzak,yürek düşüncelerimden
çoook uzak!
Gerçek oldugunu sandıgım hersey ne kadar da sahteymis oysa.
Hiçbir olumsuzlugu bu kadar kısa zamana sıkıstırmamıstı kimse,beynimi ise hiçbir karar... hislerimden hisleri,yüreğimden ve beynimden akıp gitti bir anda ..
ben hep aynı gülen dudaklarımla dönüşünü beklerken, o beni bugünkü dönüşsüz kararlarıma zorlayan yollardaymış,bilmiyordum.
....
Dondu...İçimde dondu bir bir gözümün önüne getirdiğim bekleyislerim..insanı yıkan işte bu!
Bu saçmalıklarmıs,benim için doğruydu oysa.
Beni gören aşkıma ağlıyorum sandı hep.Oysa ben ağladıgım gün ve gecelerime,kayıtsız sartsız onun benim olduguna inandırdığı,
inandığım zamanlarıma ağlıyorum.İşte böyle çıkmazlarda ben güzel mavimi (annemi) daha cok özlüyorum.Ama yeneceğim,yenmem gereken bir savaş bu
yenilirsem anneme yenilirim,
yenilirsem gururuma...yenilirsem hakettiğime inandıgı ihanetlerine...özlerken onu, o kadının
yanık çıplak omuzundaymıs bası, işte ben yenilirsem o çıplak omuza yenilirim. ALEDA:1no2: