Merhaba arkadaşlar. Buraya bugün kayıt oldum. Gerçekten kendimi kötü hissettiğim için sizinle bu derdi paylaşmak istiyorum. Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşın çok çaresizim. 99 doğumluyum. Üniversite sınavına hazırlanıyorum, mezunum. Fen lisesi bitirdim ve hedefim büyük. Bu durumdan kurtulamazsam ömür boyu kendimi suçlayacağım.
11. sınıfta üniversite gezisine gitmiştik. Boğaziçi beni çok etkilemişti. İnternetten c2 diye anonim sohbet hesabı vardı. Ben de belki Boğaziçi hakkında bilgi alabilirim niyetiyle profiller aradım ve hayatımı mahveden erkekle konuşmaya başladık. Kendisi 94'lü. Her neyse konuştuk konuştuk sonra olay telefona geçti ve yakınlaştık ve bana dedi ki ben bulunduğun şehire gelirim görüşürüz. İçimden pek inanasım gelmedi. Tanıştıktan 2 ay sonra benim şehrime geldi. Burslarını biriktirip geliyordu. Konuşma esnasında zaten flörtleşiyorduk, iyi bir derecesi vardı. Derslerimde yardım ediyordu. Çok üzerime titriyordu. Her neyse 1 sene böyle geçti. Bulunduğum şehre 3 kez geld ve geldiğinde kalıyordu. Bu süreçte sevgili olmuştuk. Sonra ben 12'ye geçtim. O mezun olup işe girdi. İlişkimiz telefondan devam etmeye başladı. Çalıştığı için yoğun olduğunu gelmek isteyip gelemeyeceğini söylüyordu. Bense zaten yeterince masrafa giriyor diye üstelemiyordum. Üstelik sınav hazırlığındaydım. Her neyse ben mezuna kaldım işte. Bu 2018 Eylül gibi şirketlerine Ankara'dan bir grup gelmişti staj için. Onun yanına stajyer bir kız vermişler. Bana telefonda bahsetmişti. Bunlar iki gün içinde instagramdan takipleşince şüphelendim, ağzını yokladım. Bana dedi ki kız takip etti. Ayıp olmasın diye takip ettim gidince çıkarırım dedi. Yine laf etmedim. Kız pek tekin gelmedi. Sahte hesaplardan takibe aldım. 1 Kasım'da kavga ettik. Onu arkadaşıma ayarlayacaktım ama kız sevgili yapmış dedi meğersem kendisiymiş. O gün çok üzüldüm ona güvenmediğim için. Bana nasıl güvenmezsin falan dedi ama kız geldiğinden beri çok konuşamıyorduk. Benim içime doğmuştu zaten hep bir sıkıntım vardı. Zaten bir yıldır yanıma gelmiyordu. Her neyse sonra 15 Kasım'da kız instagram'da bunu hikaye olarak paylaşıp ne kadar minnoş bir bey yazınca kan beynime sıçradı. Titremelere başladım. Defalarca onu aradım en sonunda anlamış olacak ki aramalarımı engelledi. Sonra wp'den yazdım. En sonunda ne desen haklısın uzun zamandır sana karşı eskisi gibi değilim söyleyemedim falan dedi. Soğutmaya çalıştım başaramadım dedi. Çok kötü oldum. Tabi o arada kıza instadan durumu anlattım. Haberi olsun diye. Çocuk bana kızın haberi yok dedi. Söyledim dedim, en doğrusunu yaptın dedi. Sonra kız bana bir şey demeden iyi akşamlar deyip engeli bastı. Hiçbir şey demedi. Nasıl haberi olmaz? Niye bunu kabul etti. Çocuk da beni bir gecede her yerden engelledi. 1 sene ayakta uyumuşum resmen. 5 ay olacak hala kötüyüm. Sonra kız bir iki kez sosyal medyadan ruh hastası falan dedi sanıyorum ki kıza benim küçük olduğumu ve tek taraflı bir şeyler olduğunu söyledi kızın yaptığı da terbiyesizlik. Benim baktığımı bildiği için onunla her fotoğraf attığında instagramın gizliliğini açtı sonra kapadı. İnanıyorum ki beni üzmek içindi. Şu an ilişkileri hala devam ediyor. Kız Ankara'da oğlan İstanbul'da. Kızın üniversite bu sene bitiyor. Belki evlenirler ama canım çok yanıyor. Ben kullanılmayı hiç hak etmedim. Üzülsün, pişman olsun istiyorum. 5 ay her gün onları stalklayarak geçti bırakamıyorum takibi. Zaten her yerden engelliyim. Hiç mi bunun cezasını çekmeyecek? Geleceğim mahvolacak diye korkuyorum. Üstelik insanlara inancım kalmadı. Sevme duygum bir daha gelmeyecek gibi. Benim babam da annemi aldattı bunu bile bile aynısını bana nasıl yaptı? Çok kötüyüm, çocuk yerine koyarak beni duygularımı, sevgimi kullandı. Nasıl 25 yaşındaki bir erkek olgunlaşamaz? Lütfen bana bir şeyler söyleyin. Hala ilk gün gibi olduğum yerdeyim. Aşamıyorum. Psikologa bile gittim. İşe yaramadı...
