merhaba arkadaşlar çokkk büyük ama çok büyük bir derdim var 
özetle size derdimi anlatmaya çalışacağım bana biri akıl fikir versin gerçekleri yüzüme vursun yada beni anlayan biri varsa yardımcı olsun
5 ay önce biriyle tanıştım ikimizde ne olduğunu anlamadan birbirimize deli gibi aşık olduk çok mutluyuz eğleniyoruz ayaklarımız yerlere basmıyor. fakat onun 8 yaşında bir çocuğu olduğunu ve eşinden yeni boşandığını öğrendim tanışmamızın 1. haftasında. 2. ayımızı doldurmak üzereyken tlf gelen bir msj yakaladım ve karşı tarafın numarasını aldım. arayıp konuştuğumda kız 3 hafta önce tanıştıklarını kendisininde daha önce bir evlilik yaptığını şuan birbirlerini tanıma aşamasında olduklarını benden haberi olduğunu (hayatımda şuan biri var beni çok seviyor bende onu seviyorum fakat ailesi beni kabullenmeyecek vs diyerek benden bahsetmiş) 3 saate yakın bir konuşma yaptık. sonuç olarak erkek arkadaşımın kafasının karışık olduğunu 8 yıllık evliliğinden sonra bir boşluğa düştüğünü ne istediğini bilmediğini bunları bile kendimi onun yerine koyarak azda olsa anlamaya çalıştım onu. özür diledi yaptığının hoş olmadığını fakat yaptığını dile getirdi. aradan 2 ay geçti (biliyorumki benim gibi oda beni unutamadı biliyorumki oda beni benim onu sevdiğim kadar çok seviyor hani insan bunları hissederya... biliyorummm) beni arayıp görüşmek istediğini söyledi ve görüştük eskisi gibi çok mutluyuz havalara uçuyoruz. fakat ben hazmedemiyorum aklım karman karışık ne yapacağımı ona nasıl davranacağımı bilemiyorum ve bunu onunla konuşuyorum diğer kişiyle ilgili bir sürü sorular soruyorum yeri geliyor bağarıyorum azarlıyorum içimi soğutuyorum bir şekilde.. dün tekrar konuyu açtığımda onunla görüşüp görüşmediğini sordum 2 hafta önce 5-10 dk gördüğünü onun aradığını onun görüşmek istediğini söyledi. ona onu istemediğini söylediği halde olmayacağını söylediği halde onun halen aradığını görüşmek istediğini ve onun "ben seni beklerim" dediğini ifade etti. tabi bende boş durmuyorum cevaplarımı veriyorum ama onları buraya yazarsam yazı çok uzayacak. senden birşey istiyorum dedim şimdi onu arıyosun ve benimle birlikte olduğunu söylüyorsun bir daha rahatsız etmemesini söylüyorsun dedim. yapamam ben bunu o değil kimseye yapamam dedi üzülür yazıktır dedi. (bana yazık değil sanki) sensiz yapamıyorum olmuyor ne yapsamda unutamıyorum diyor. sona geleyim.. ben bu kadar geniş olamıycam dedim bırak beni hayatıma devam edeyim dedim daha bir sürü konuşma ve sonrasında bugün ben kendimi çok kötü hissediyorum ölecek gibiyim durduk yere gözlerimden yaşlar akıyor aklım fikrim onda biliyorum oda benim gibi ne yapacağımı bilmiyorum ne gurur kaldı ne başka bişiy ne lanet bişeymiş bu sevgi denen şey insanda ne onur ne gurur bırakıyor..
not : o kıza okkalı bir mesaj yazdım. hem bizim birlikte olduğumuzu bilsin hemde biraz aklı başına gelsin veee ben üzülüyorsam bu kadar o mutlu olacaksa oda üzülsün istedim! ona daha öncede sana söylenmesine rağmen bi kezde ben sana söylüyorum dedim biz birbirimizi seviyoruz kopamıyoruz. bunları bile bile aramaya görüşelim demeye devam ediyosun. istenmediğin ve sevilmediğin halde zorluyorsun dedim. maşallah kız dirayetli çıktı cevap bile vermedi..
yardım yardım yardım kulaklarım çınlıyor canım yanıyor zamanmı ilacım şimdi benim geçicekmi bu unutup gidicekmiyim kendimden korkuyorum şuan onu aramamak için kendimi zor tutuyorum o ararsa cevap vermemek için nasıl dayanacağım nasıl unutacağım ben onu
özetle size derdimi anlatmaya çalışacağım bana biri akıl fikir versin gerçekleri yüzüme vursun yada beni anlayan biri varsa yardımcı olsun 5 ay önce biriyle tanıştım ikimizde ne olduğunu anlamadan birbirimize deli gibi aşık olduk çok mutluyuz eğleniyoruz ayaklarımız yerlere basmıyor. fakat onun 8 yaşında bir çocuğu olduğunu ve eşinden yeni boşandığını öğrendim tanışmamızın 1. haftasında. 2. ayımızı doldurmak üzereyken tlf gelen bir msj yakaladım ve karşı tarafın numarasını aldım. arayıp konuştuğumda kız 3 hafta önce tanıştıklarını kendisininde daha önce bir evlilik yaptığını şuan birbirlerini tanıma aşamasında olduklarını benden haberi olduğunu (hayatımda şuan biri var beni çok seviyor bende onu seviyorum fakat ailesi beni kabullenmeyecek vs diyerek benden bahsetmiş) 3 saate yakın bir konuşma yaptık. sonuç olarak erkek arkadaşımın kafasının karışık olduğunu 8 yıllık evliliğinden sonra bir boşluğa düştüğünü ne istediğini bilmediğini bunları bile kendimi onun yerine koyarak azda olsa anlamaya çalıştım onu. özür diledi yaptığının hoş olmadığını fakat yaptığını dile getirdi. aradan 2 ay geçti (biliyorumki benim gibi oda beni unutamadı biliyorumki oda beni benim onu sevdiğim kadar çok seviyor hani insan bunları hissederya... biliyorummm) beni arayıp görüşmek istediğini söyledi ve görüştük eskisi gibi çok mutluyuz havalara uçuyoruz. fakat ben hazmedemiyorum aklım karman karışık ne yapacağımı ona nasıl davranacağımı bilemiyorum ve bunu onunla konuşuyorum diğer kişiyle ilgili bir sürü sorular soruyorum yeri geliyor bağarıyorum azarlıyorum içimi soğutuyorum bir şekilde.. dün tekrar konuyu açtığımda onunla görüşüp görüşmediğini sordum 2 hafta önce 5-10 dk gördüğünü onun aradığını onun görüşmek istediğini söyledi. ona onu istemediğini söylediği halde olmayacağını söylediği halde onun halen aradığını görüşmek istediğini ve onun "ben seni beklerim" dediğini ifade etti. tabi bende boş durmuyorum cevaplarımı veriyorum ama onları buraya yazarsam yazı çok uzayacak. senden birşey istiyorum dedim şimdi onu arıyosun ve benimle birlikte olduğunu söylüyorsun bir daha rahatsız etmemesini söylüyorsun dedim. yapamam ben bunu o değil kimseye yapamam dedi üzülür yazıktır dedi. (bana yazık değil sanki) sensiz yapamıyorum olmuyor ne yapsamda unutamıyorum diyor. sona geleyim.. ben bu kadar geniş olamıycam dedim bırak beni hayatıma devam edeyim dedim daha bir sürü konuşma ve sonrasında bugün ben kendimi çok kötü hissediyorum ölecek gibiyim durduk yere gözlerimden yaşlar akıyor aklım fikrim onda biliyorum oda benim gibi ne yapacağımı bilmiyorum ne gurur kaldı ne başka bişiy ne lanet bişeymiş bu sevgi denen şey insanda ne onur ne gurur bırakıyor..
not : o kıza okkalı bir mesaj yazdım. hem bizim birlikte olduğumuzu bilsin hemde biraz aklı başına gelsin veee ben üzülüyorsam bu kadar o mutlu olacaksa oda üzülsün istedim! ona daha öncede sana söylenmesine rağmen bi kezde ben sana söylüyorum dedim biz birbirimizi seviyoruz kopamıyoruz. bunları bile bile aramaya görüşelim demeye devam ediyosun. istenmediğin ve sevilmediğin halde zorluyorsun dedim. maşallah kız dirayetli çıktı cevap bile vermedi..
yardım yardım yardım kulaklarım çınlıyor canım yanıyor zamanmı ilacım şimdi benim geçicekmi bu unutup gidicekmiyim
kendimden korkuyorum şuan onu aramamak için kendimi zor tutuyorum o ararsa cevap vermemek için nasıl dayanacağım nasıl unutacağım ben onu
Son düzenleme:
