- 1 Ağustos 2017
- 3
- 1
- 32
- Konu Sahibi kir_papatyasi0123
- #1
Buraya yeni katıldım. Sizlerin desteğine tavsiyelerine ihtiyacım var.
5 yıllık bir ilişkim vardı. Herşey çok güzel gidiyordu. Lise son sınıf, üniversite, atandık mesleğimiz oldu kendi paramızı kazanmaya basladık artık evlenebiliriz diyorduk. Mesleği olan aklı basında insanlardık. Artık evlenecektik. Ona herseyden cok inanmıştım. Kendi sevgimden cok onun sevgisine inanıyordum 'ben bıraksam bile sen asla bırakmazsın beni ' derdim hep öyle güvenmiştim. Gectiğimiz yıl 15 tatilde ailesi ailemle tanısmaya gelecekti. Fakat aradı ve ayrılmamız lazım dedi. Ailem istemiyor annem hakkımı helal etmem o kız olursa dedi. Ben tabi telefonda hıçkırarak ağlamaya basladım. İnanamıyordum 5 yıldır bırlıkteyız neredeydi annen sımdıye kadar dedim. Anneni ikna et dedim tamam dedi kapattı. Öyle kaldı. Arıyorum mesajlar atıyorum bana kıyamayan en ufak küsmede yalvaran adam gitmiş bambaska bırı gelmıstı. Engellemiş numaramı hiç bir sekilde acıklama yapmadı bir anda sildi anlayacağınız. Tabi ben ağlama krizlerine giriyorum ama nafile. 7 ay sonra tesadufen internette nişan fotoğraflarını görüyorum. Hem de aynı liseden benden önce hoşlandığı kızla.. Onunla konusmaya baslayıp yesil ışığı aldıktan 1 ay sonra benden ayrılmıs ailesını bahane ederek. Kıza da benden ayrılalı cok oldugunu soylemıs halbukı hala benle bırlıkteyken. Ve 2 Gün önce de düğünleri oldu. 1 bucuk yıl oldu hala atlatamıyorum kabullenemiyorum. Su an evlenecek kişi ben olacaktım butun hayallerım umutlarım yıkıldı. Etmediğim ah kalmadı. Acısını tatlısını iyisini kötüsünü herseyini paylaştığım evleneceğim dediğim adam 5 yılın sonunda hiç birsey olmamıs gibi gitti. Kendisi savcı ve her zaman hak hukuk adaletten bahsederdi 'Aldatmak en büyük şeresizliktir' derdi hep. Ama kendisi alasını yaptı. 25 yasındayım tanısmak isteyenler oluyor. İnanın kendımı ona o kadar adamısım kı baskasıyla evlılık bile hayal edınce ağlamaya baslıyorum. Nasıl atlatacağım bilemiyorum düşüncelerinizi merak ediyorum..
5 yıllık bir ilişkim vardı. Herşey çok güzel gidiyordu. Lise son sınıf, üniversite, atandık mesleğimiz oldu kendi paramızı kazanmaya basladık artık evlenebiliriz diyorduk. Mesleği olan aklı basında insanlardık. Artık evlenecektik. Ona herseyden cok inanmıştım. Kendi sevgimden cok onun sevgisine inanıyordum 'ben bıraksam bile sen asla bırakmazsın beni ' derdim hep öyle güvenmiştim. Gectiğimiz yıl 15 tatilde ailesi ailemle tanısmaya gelecekti. Fakat aradı ve ayrılmamız lazım dedi. Ailem istemiyor annem hakkımı helal etmem o kız olursa dedi. Ben tabi telefonda hıçkırarak ağlamaya basladım. İnanamıyordum 5 yıldır bırlıkteyız neredeydi annen sımdıye kadar dedim. Anneni ikna et dedim tamam dedi kapattı. Öyle kaldı. Arıyorum mesajlar atıyorum bana kıyamayan en ufak küsmede yalvaran adam gitmiş bambaska bırı gelmıstı. Engellemiş numaramı hiç bir sekilde acıklama yapmadı bir anda sildi anlayacağınız. Tabi ben ağlama krizlerine giriyorum ama nafile. 7 ay sonra tesadufen internette nişan fotoğraflarını görüyorum. Hem de aynı liseden benden önce hoşlandığı kızla.. Onunla konusmaya baslayıp yesil ışığı aldıktan 1 ay sonra benden ayrılmıs ailesını bahane ederek. Kıza da benden ayrılalı cok oldugunu soylemıs halbukı hala benle bırlıkteyken. Ve 2 Gün önce de düğünleri oldu. 1 bucuk yıl oldu hala atlatamıyorum kabullenemiyorum. Su an evlenecek kişi ben olacaktım butun hayallerım umutlarım yıkıldı. Etmediğim ah kalmadı. Acısını tatlısını iyisini kötüsünü herseyini paylaştığım evleneceğim dediğim adam 5 yılın sonunda hiç birsey olmamıs gibi gitti. Kendisi savcı ve her zaman hak hukuk adaletten bahsederdi 'Aldatmak en büyük şeresizliktir' derdi hep. Ama kendisi alasını yaptı. 25 yasındayım tanısmak isteyenler oluyor. İnanın kendımı ona o kadar adamısım kı baskasıyla evlılık bile hayal edınce ağlamaya baslıyorum. Nasıl atlatacağım bilemiyorum düşüncelerinizi merak ediyorum..
