- 7 Kasım 2020
- 40
- 24
- 3
- Konu Sahibi damlacannnnn06
-
- #1
Merhabalar
Üç buçuk senelik güzel giden bi ilişkim var fakat ailem sevgilimi henüz bilmiyor biraz ters bakıyorlar diye çekindim hep söyleyemedim..Bu sebepten sık da görüşemiyoruz maalesef çok dışarı çıkan arkadaşları olan biri de değilim..Görüşemiyoruz çok az yani..Kaçak göcek yaşıyoruz bu durum onu da sıkmış haliyle hep sustu içine attı ama senelerdir böyleyiz ilk senemizde bi dershane var diye yan yanaydık her gün.Şimdi üniversite okul..Ve ben biraz takıntılı biriyim onu biraz fazla sıkmışım zamanında.Birkaç ay önce tartıştık bunlar yüzünden tamam düzelicez halledicez dedim ama halen anneme söyleyemedim sevgilim olduğunu ve sanırım aldatılıyorum..Sevgilim de sanki kaçış yolu bulamıyor ayrılmak istediğini söyleyemiyor cesaret edemiyor gibi ve benden kopamıyor biraz da psikolojisi çökmüş durumda hak veriyorum..Her şey normalmiş gibi davranuyorum şüphelendiğim şeyler var..Ne çok iyi ne de çok soğuk yapıyorum.Yapmışsa da pişmanlık yaşadığını hissedebiliyorum.Ama bi kere yaptım 2. insanla mı devam etsem zaten aramız iyi değildi tarzı şeylet düşünüyor gibi tamamen hissediyorum herşeyi..Buluşucaz acaba kendi söyler mi yoksa direkt sorayım mı dolaylı yoldan nasıl bi yol izlemeli miyim bu süreçte şuan normaliz buluşunca ne yapmalıyım aslında??
Üç buçuk senelik güzel giden bi ilişkim var fakat ailem sevgilimi henüz bilmiyor biraz ters bakıyorlar diye çekindim hep söyleyemedim..Bu sebepten sık da görüşemiyoruz maalesef çok dışarı çıkan arkadaşları olan biri de değilim..Görüşemiyoruz çok az yani..Kaçak göcek yaşıyoruz bu durum onu da sıkmış haliyle hep sustu içine attı ama senelerdir böyleyiz ilk senemizde bi dershane var diye yan yanaydık her gün.Şimdi üniversite okul..Ve ben biraz takıntılı biriyim onu biraz fazla sıkmışım zamanında.Birkaç ay önce tartıştık bunlar yüzünden tamam düzelicez halledicez dedim ama halen anneme söyleyemedim sevgilim olduğunu ve sanırım aldatılıyorum..Sevgilim de sanki kaçış yolu bulamıyor ayrılmak istediğini söyleyemiyor cesaret edemiyor gibi ve benden kopamıyor biraz da psikolojisi çökmüş durumda hak veriyorum..Her şey normalmiş gibi davranuyorum şüphelendiğim şeyler var..Ne çok iyi ne de çok soğuk yapıyorum.Yapmışsa da pişmanlık yaşadığını hissedebiliyorum.Ama bi kere yaptım 2. insanla mı devam etsem zaten aramız iyi değildi tarzı şeylet düşünüyor gibi tamamen hissediyorum herşeyi..Buluşucaz acaba kendi söyler mi yoksa direkt sorayım mı dolaylı yoldan nasıl bi yol izlemeli miyim bu süreçte şuan normaliz buluşunca ne yapmalıyım aslında??