akıllı kişi odur ki

TİLKİNİN TAKSİMİ*

*Arslan**, kurt ve tilki arkadaş olmuş, avlanmaya çıkmışlardı.
Akşama doğru
bir yaban öküzü, bir dağ keçisi, bir de semiz tavşan
yakaladılar. Avlarını
sürükleyerek ormana getirince kral arslan kurda dönüp:
-Bunları, aramızda adaletle taksim et bakalım! diye emir verdi.
Kurt:
-Padişahım,dedi,yaban öküzü en büyük av olduğu için size
layıktır. Keçi orta
boyda, orta irilikte, o da benim olsun. Tilki de tavşanı alsın.
Arslan, kurdun taksimine şiddetle karşı çıkıp:
-Sen kim oluyorsun da ben varken pay istiyorsun? diye kükredi.
Bir pençe ile kurdu yere yıkıp parçaladıktan sonra tilkiye
döndü:
-Haydi, dedi, avlarımızı bir de sen taksim et!
Tilki yüreğini dolduran korkuyu gizlemeye çalışarak:
-Aman efendimiz dedi, pay etmekte neymiş? Bu semiz öküz sizin
kuşluk
yemeğinizdir, keçiyi gün ortasında yer, akşama doğru da tavşanla
kendinize
ziyafet çekersiniz!
Arslan, tilkinin taksimini pek beğenmiş, yüzü gülmeye
başlamıştı.
-İşte adaletli bir taksim böyle olur diye mırıldandı. Bu çeşit
pay etmeyi
kimden öğrendin sen?
Tilki başını çevirip yerde yatan kurdu gösterdi:
-Padişahım, dedi, tabi kurdun halinden...
Arslan bu cevaba daha çok memnun oldu.
-Aferin dedi, alçak kurttan ibret aldığın için avların üçü de
senin olsun!
Evet, akıllı kişi odur ki çekinilen belada dostlarının
ölümünden ibret alır
ve nerede, nasıl davranması gerektiğini bilir.
Sen aklın ve kurnazlığınla hem canını kurtardın, hem de avların
tümüne sahip
oldun.
Haydi afiyetle ye.*

Nedense bu hikayede verilmek istenen ders benim hoşuma gitmedi.