- 26 Kasım 2014
- 1.802
- 1.231
Vallahi şanşlısınız çok şükür şu an tek Sıkıntımız bu onuda nasıl çözücez bilmiyorum
Vallahi şanşlısınız çok şükür şu an tek Sıkıntımız bu onuda nasıl çözücez bilmiyorumBu durumun tam tersini yaşıyorum eşim her hafta aileme mutlaka gitmek ister benden önce hazırlanır. Ama ben onun ailesinde cidden bazen sıkılıyorm , gitmek istemiyorum..
Şimdi eşimin gözünden kendimi görmüş oldum :)
eşim beni dize getirdi amaVallahi şanşlısınız çok şükür şu an tek Sıkıntımız bu onuda nasıl çözücez bilmiyorum
Sıkılıyormuş.Ben gidelim diyince mecbur gidiyor ama bu seferde mesaj atıp duruyor kalkalım diye.Bende hep aynısını yapıcam diyorum ama yapamıyorum benim ailem üzülüyor bu duruma o tarafıda üzmeyim diyorum.eşim beni dize getirdi amanasıl yaptı bilmiyorum. Hatta bu hafta sonu balık yapacakmıs annemlerde. Ama kendi davranışlarının aynısını benden de bekliyor. Bence ısrar etmeseniz belki çözülür , neden gitmek istemediğini söylüyormu
çok ayıpmış ya..Sıkılıyormuş.Ben gidelim diyince mecbur gidiyor ama bu seferde mesaj atıp duruyor kalkalım diye.Bende hep aynısını yapıcam diyorum ama yapamıyorum benim ailem üzülüyor bu duruma o tarafıda üzmeyim diyorum.
Babam pek evde olmaz ayrılar.kardeşlerim var onlarla arası iyidir ama yine sıkılır kendisiçok ayıpmış ya..
bu şekilde olmaz ...
babanızla eşinizin arası nasıl peki?
Canım o zaman kusura bakmada bu bencillik oluyor. ben senin yerinde olsam tek giderdim. Sallamazdım yani onu..Babam pek evde olmaz ayrılar.kardeşlerim var onlarla arası iyidir ama yine sıkılır kendisi
Aynen dedigin gibi yapacagim. Bundan sonra nekadar ekmek, okadar kofte. Esimle sabahki tartismadan sonra cok normal bi sekilde gune devam ettik hatta. Aksam sinemaya gittik, hersey yolunda yani. Ama gorsun bakalim, annesigile ugruyormuyum ugramiyormuyum.
Demekki eşiniz maddi olarak ' yemekli düğün' yapabilecek olgunluğa erişmiş. Klasik Türk gençlerinin aksine.Ama aile ilişkilerini gerektiği gibi sürdürecek olgunlukta değil.
belkide en dogru mantik senin bu yuruttugundur. ama iste kliselerdenmidir, adet ve kulturdenmidir, hep gelin gidince bir aileye, sen onlarin oluyorsun (onlarin olmak ne demekse) dedilerya, ve oyle gordukya, o yuzden bu yazdigin 'mantikli' oldugu halde, hal bu olmuyor.Gelmek zorunda degil .Bunun icin zorlayip kavga etme bence ,o seni kendi ailesine gitmen icin zorlamiyorsa ve sen kendi istediginle onun ailesiyle gorusuyorsan bu senin tercihindir
Yaptiginin karsiligini bekleme oyuzden ben eşimin ailesiyle pek muhattap olmuyorum 3 ablasi 1 abisi var evlerine gitmisligim sayilidir ,gorusmuyorumda cok nadir kv ile anca ondada bazen oroblem oluyor ..
Ama eşim benimle aileme gelir 1 haftada kalır musaitsek
Yani bu islerde zorlama olmamali biz yapiyoruz diye ayni seyi karsidan beklememeliyiz bekleyeceksekte yapmayalim
deneyecegim. Esin degisti yani bu konuda?? Benim odun kocam 36 yasinda, cocukta degilki yonlendirebileyim. Deli oluyorum bu sebebten, inan aileme olan mesafesi beni kendinden vazgecirtecek gunun birinde diye korkuyorum. Okadar duskunumki aileme, zoruma gidiyor.
Sizde onun ailesine öyle davranın bakalım o ne tepki vericekMerhaba arkadaslar,
Gercekten cok moralim bozuk su anda. Kisaca ozetleyeyim, bir toplantim vardi sabah, gittim geldim evde calismaya devam edecegim diye. Esimde evdeydi. Kahvaltiya tam oturacakken bugunki planlarini sordum. Aksam annemlere caya gidelim diye teklif ettim sonra. Oda bana 'sen gidip geliyosun iste, ben gitmek istemiyorum' dedi. Bende 'bugun degilse cumartesi aksam gidelim ozaman, farketmez' dedim. Hayir, sen git, ben gitmiyorum diye tekrarladi. Derken tabi tartistik. Ve kahvaltiyi etmeden kalkti annesigile gecti (komsum).
Kisaca durumu ozetleyeyim. 1 senelik evliyiz, ben kaynanamgile komsuyum. Yani Allahin her gunu goruyorum onlari, saygida hormette bir gun bile kusur etmisligim yok, Allah var onlarda cok iyiler.
Samimiyetimiz beni ara ara bogsada, bi sekilde idare ediyorum. Ama gelin gorunki esimin ailemle cok fazla yuz goz olmak istememe gibi bir durumu var (bunu bana evlenmeden oncede soylemisti, ben zaten her hafta kocami koluma takip annemlere goturmek isteyen tiplerden olmadigim icin sorun yapmadim). Ayda, birbucuk ayda 1 defa ancak geliyor benimle beraber aileme. Ben ise onlari her firsatta ziyaret ediyorum, bunada asla karismaz ayrica. Ama aradan biraz zaman gectikten sonra benim aileme gidelim diye teklif ettigim herrrr defada, illa bir tartisacagiz, illa bir zorlanacagiz, illa yine 2 gun kus kalacagiz. Sonucta yine gitmeyecegiz ama. Kavgadan bir hafta sonra gideriz ama (tekrar kavga etmeyelim diye gelir).
Bu durum benim canimi ziyadesiyle sikiyor. Ben ailesiyle bukadar icli disliyken onun bukadar mesafeli olmasi aileminde hosuna gitmiyor. Bisey demeselerde 'sogukluguna alistik, sanssizsin kizim' gibi ifadeler kullaniliyor.
Alisamiyorum, bastan beri bu cizgide ilerliyor bu, ama inanim boguluyorum. Ben bukadar fedakar davranirken beni aileme karsi utandirmasi inanin beni cokkkk uzuyor. Bunu dile getirincede sinirleniyor, utaniyomusun benden diye.
Etrafta karisinin ailesinden uzak duran, mesafeli olan erkekleri gordukte hep yadirgardim, tepki gosterirdim. Aynisindanda benim basimda var. Esim yapi olarak gerci biraz daha soguktur, mesafelidir insanlara karsi. Ama benim onun ailesiyle olan muhabbetime karsin onun bu tavri, beni cileden cikariyor.
Ne yapmaliyim, bilmiyorum. Bana saglam fikirler verebilirmisiniz? Sizde durum nasil?