Bugünkü yaşadığım olayı anlatmak istiyorum size. Kızlar ben mi hassasım yoksa ailem mi tuhaf bana fikir verir misiniz?
Eşim emniyet mensubu ve doğuda görev yapıyor. Henüz düğün yapmadık tayin bekleme durumu sebebiyle nikah yapıldı.
Dört beş ayda bir bulunduğum şehre yanıma gelip beş altı gün kalıp gidiyor. Ailem özellikle annem üç dört günden sonra ne zaman gidecek? Artık gitsin vs diyerek beni sıkıştırıyor. Eşimin yüzüne gülüyor arkasından da beni sıkıştırıyor gitsin artık diye. Kendimi kötü hissediyorum ama eşime asla belli etmiyorum. Ablam var onun da eşi yurt dışında çalışıyor üç ayda bir filan gelir.
Bugün eşim son kez yanımdaydı ve altı günün sonunda bugün öğlen bileti vardı. Biz de kahvaltıya ablamgile gidip oradan da eniştem eşimi bırakacaktı. Ablama bir gün önceden kahvaltıya sana geleceğiz uygun musun diye mesaj yazdım. Cevap vermedi gece yazdı tamam diye. Dokuz gibi gelin dedi. Sabah sekizde müsaitseniz uyandiysaniz gelelimmi demek için aradım mesaj da attım açmadı telefonu iki kez. Eniştemi aradım buyrun gelin dedi. Yolda da ablam beni bir kez aramış ama eşime valiz çanta taşımada yardım ederken duymamışım.
Ablamın evine bir geldik suratı beş karış ve beni azarladı kapıyı açar açmaz telefonu niye açmıyosun sen diye tersledi. Dedim ki yoldaydık ben de seni aradım açmadın uyandinız mi diye dedim. Zaten gönülsüzdü yapı olarak ters biridir. Ondan sonra ona yardım etmeye koyuldum. Bir görseniz suratı asık ve her şeyde azar yiyorum. Kaşlar çatık ve sürekli azar tersleme. En son ben de bana niye böyle yapıyosun zaten bugün canım sıkkın insanın eşi giderken morali bozuk oluyo niye durduk yere üstüme geliyosun beni en iyi senin anlaman lazım dedim. Dediği şey banane gidecekse benim eşim de gidecek napiyim dedi azarlayarak. Sonra ben de odaya geçtim kötü bir huyum var sinirlenince ağlarım
kahvaltı masasına oturamadim çok üzgündüm gözlerim de kipkirmiziydi. Eşim filan yanıma geldi noldu dedi. Ondan sonra da annem gelmiş hadi gel hadi gel anne bana böyle böyle yapıyor durduk yere diyorum sürekli ablami tutuyor o büyük yapar alttan al gel şuraya.
Bu arada ablamın her seyinde ben yanında olurum elimden geldiğince kızlar evi de yakın aynı mahalledeyiz misafiri gelir ben yanına giderim yardıma. Poğaça hamur işi yaparım yemek yaparım kendisi mutfakta pek iyi değil diye hiç de gocunmam. O bana niye böyle yapıyor
Sonra eşim gitti. Annemle eve döndük ve bana demedigini bırakmadı annem kizlar. Sen nasıl kötü bir insansın rezil ettin bizi. Ele böyle şeyler belli edilir mi. Ablan başından aşağı.... yapsa bile sesini cikarmayip o masaya gelecektin. Küçüksün alttan alacaksın. Ablan iyi sen kötüsün. Asagilik bir insansın. O çocuğun yerinde olsam senden ayrılır tekmeyi basarım. Ablan kadar insan mısın sen ablana kurban ol filan. Ben de ayrımcılık yapiyosun ona da böyle kızdın mı dedim. Bel altı küfür bile etti bana.
Şuan zaten eşimden ayrılmışım moralim bozuk bir de annem bana demediğini bırakmadı. Şuan bir saat oldu hâlâ içerden bana bir ton laf ve hakaretler ediyo ona cevap verdiğim için. Siz olsanız ne yapardınız kızlar bu durumda?
Kendimi tek başıma hissediyorum suanda. Kanadı kırık kuş gibi.