Ailem evlenirsem reddecekmiş!

Allah yardımcın olsun canım. ben de evlenmeden önce bazı problemler yaşadım ailemle, bizim aramızda ne yaş farkı ne eğitim farkı vardı tek sorun etnik kökeniydi. babam onunla evlenirsen beni çiğnemiş olursun, sonrasında beni sakın arama demişti. aradan 5 yıl geçtiğinde biz hala devam edip evlenmek istediğimizi görünce tanımaya karar verdiler ve yumuşadılar. bu süre içinde her zaman 'o benim için hayırlı olacaksa evlenelim, hayırsız olacaksa da bi an önce ayrılalım' diye dua ettim. (sana da öneririm) durumunu az çok iyi anlıyorum yani. çok bir durum.

Bence aileni karsına alma onların rızası olmadan mutlu olamazsınız esimn ailesi beni hiç istemedi birbirimizi seviyoruz ama bi türlü belimizi doğrultamadık

_elnaz_ .!.:

Aynen öyle. Görüşün diyorum diplomanı al diyorlar iki dakika sonra sana uygun değil asla olmaz diyorlar. Israr edersem seninle görüşmeyize getiriyorlar. Kuzenler falan herkes duymuş herkes sırayla beni karşısına alıp üstüme geliyor. Ara tatilde tüm bunlara dayanamayıp bir gün biletimi alıp yaşadığım şehre geldim. Annem sevgili arayıp bir sürü hakaret etmiş. Napacağımı şaşırmış bir durumdayım.

Genişletmek için tıkla...

vallaha akıl vereyim diyorum ama yazdıklarına bakıyorum, aklı başında bir kızsın. ben sende öyle havai bir tarz görmedim. ah işte insanlar her şey kendi kafalarında. üniversite elbet bilgi görgü arttırır ama hayat da farklı bir şey. keşke herkes üniversite okusa tabii de ben diplomalı çok armut da tanıyorum mesela, üniversite biraz da insanın oradan ne almaya çalıştığına bağlı. sevgilin sadece farklı istekleri olan biriymiş o kadar.
sevgilinin bohem tarzı vs cezbedici kabul ediyorum ama onu iyi tanımak da senin işin. aklın 5 karış havada değil.
bilemem ki aileni nasıl ikna edeceksin. desen ki bu sene evlenmekten vazgeçtim (elbet isteğin de bu yöndeyse) ben onu daha iyi tanımak istiyorum ama siz de tanıyın istiyorum bilmem ikna olurlar mı?

muzurtilki .!.:

2 etti marilyn monroe

Genişletmek için tıkla...

ooo kopyala yapıştır yapsak mı ki? zamandan tasarruf ederiz

ow bundan 10 sene sonrasını düşünemiyorum.
Kuzum kendi yaşıtlarının suyu mu çıktı?

_elnaz_ .!.:

Evet 18 yaşına bastığı gün gemi adamı cüzdanını almış hem çalışmış hem de gezme görme hayalini gerçekleştirmiş.

Ben aşık oldum ne olursa olsun modunda değilim. Eksileri artıları objektif olarak düşünmeye zorluyorum kendimi ama artılar daha fazla geliyor. Ailem gördüğü eksiklikleri onu tanıyarak daha mantıklı şekilde açıklayabilse emin olun dikkate alırım ama hiç bir fikirleri olmadan olmaz diye tutturmaları beni objektif olarak düşünmekten alıkoyuyor. İstemeden cephe alıyorum.

Genişletmek için tıkla...

abim tanıştı, iyi davrandı yazmıştın
abin yardım etmez mi sana?
en azından aileni erkek arkadaşınla bir yerde yemek yemeye falan ikna edemez misiniz?

aslında ailen haklı..belki bunu çocuğun olunca anlarsın...ama ozamanda çok geç olacak.....

_elnaz_ .!.:

Merhaba kızlar. Hemen konuya gireyim. Benim 1 senelik bir ilişkim var. Erkek arkadaşımı daha önceden de tanıyordum fakat 1 senedir birlikteyiz.

Geçen sene sevgilimle ilk birlikte olmaya başladığımızda annemi konudan haberdar etmiştim. Olumsuz yaklaşmakla birlikte net olarak istemiyorum asla olmaz falan demedi. Daha sonra babama da durumu anlattım ciddi olduğumuzu evlenmek istediğimizi söyledim. Babam okulu bahane ederek, diplomamı almadan asla bu konuların açılmasını istemediğini söyledi. Bu arada ben haziranda mezun oluyorum.

Geçen yaz ailemin yanındayken 3 ay boyunca işkence çektim. Sadece tanışmalarını istedim. Babam başta asla olmaz dedi fakat sonra ısrarlarıma, ağlamalarıma dayanamayarak tamam dedi ama bu sefer de işlerinin yoğunluğunu bahane ederek tanışmayı devamlı erteledi. Ve sevgilimle yaş-eğitim olarak uyumsuz olduğumuz için onunla evlenmeme asla olumlu bakmadığını, benim okulu bitirdikten sonra istersem evlenebileceğimi söyledi ama evlenirsem beni görüşmemekle tehdit etti.

Erkek arkadaşım lise terk. Devamlı kitap okuyan çok kültürlü kendini yetiştirmiş biri. Çalışıyor. Aramızda 13 yaş var.

Şimdi biz sevgilimle temmuzda evlenmeyi planlıyoruz. Ailem maddi konularda da devamlı bana baskı yaptığı için sevgilim onlardan hiçbir şey istemiyor eşyalarımızı almaya başladık. Ailemin maddi durumu gayet iyi olmasına rağmen benim ikinci üniversitem olduğu için bugüne kadar bana çok masraf yaptıklarını düşünüyorlar. Devamlı kaç yaşına geldin hala sana para harcıyoruz vs gibi konuşup duruyorlar.

Sevgilim ailem konusunda bugüne kadar hiçbir şey söylemedi. Hatta istememeleri normal ama ben onları ikna ederim diye yaklaştı. Fakat ailem işi devamlı yokuşa sürüyor ve hiç tanımadıkları halde sevgilim hakkında ileri geri konuşuyorlar. Neden okumamış, bu yaşa gelmiş hala bir dikili ağacı yok, işi garanti değil, sen para kazanıp onun hizmetçisi olacaksın vs... daha bir çok hakarete varan cümleler.

Ben ne yapacağımı şaşırdım. Bir taraftan ailemdir onlarsız olmaz diye düşünüyorum ikna etmeye çalışıyorum bir taraftan yaşadığım stres lanet olsun git evlen kimseye de bir şey deme diye düşünmeme neden oluyor. Sevgilim de kendini çok aşağılanmış hissediyor. Onu bu duruma düşürmek istemiyorum. Annem telefonla onu arayıp bir sürü hakaret etmiş ağzını açıp bir şey dememiş erkek arkadaşım.

Nasıl bir yol izlemem lazım. Artık düğün için ciddi hazırlıklara başlamamız lazım. Siz olsanız ne yapardınız fikirlerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Ben olsam ailemi dinlerdim. Seni onlardan daha çok kim düşünebilir. 2. üniversiteni okutmuşlar ve bence sana "hala para harcıyoruz" derken harcadıkları parayı esirgediklerinden değil, tercih yanlışlığınızdan dolayı diyordur. Eğer git evlen kimseye de birşey deme dersen çok büyük hata yaparsın.

aileni dinle ,evlenince pişman olmayacağının garantisi yok

ama aileni kaybedersen ömür boyu acı çekersin.

_elnaz_ .!.:

Merhaba kızlar. Hemen konuya gireyim. Benim 1 senelik bir ilişkim var. Erkek arkadaşımı daha önceden de tanıyordum fakat 1 senedir birlikteyiz.

Geçen sene sevgilimle ilk birlikte olmaya başladığımızda annemi konudan haberdar etmiştim. Olumsuz yaklaşmakla birlikte net olarak istemiyorum asla olmaz falan demedi. Daha sonra babama da durumu anlattım ciddi olduğumuzu evlenmek istediğimizi söyledim. Babam okulu bahane ederek, diplomamı almadan asla bu konuların açılmasını istemediğini söyledi. Bu arada ben haziranda mezun oluyorum.

Geçen yaz ailemin yanındayken 3 ay boyunca işkence çektim. Sadece tanışmalarını istedim. Babam başta asla olmaz dedi fakat sonra ısrarlarıma, ağlamalarıma dayanamayarak tamam dedi ama bu sefer de işlerinin yoğunluğunu bahane ederek tanışmayı devamlı erteledi. Ve sevgilimle yaş-eğitim olarak uyumsuz olduğumuz için onunla evlenmeme asla olumlu bakmadığını, benim okulu bitirdikten sonra istersem evlenebileceğimi söyledi ama evlenirsem beni görüşmemekle tehdit etti.

Erkek arkadaşım lise terk. Devamlı kitap okuyan çok kültürlü kendini yetiştirmiş biri. Çalışıyor. Aramızda 13 yaş var.

Şimdi biz sevgilimle temmuzda evlenmeyi planlıyoruz. Ailem maddi konularda da devamlı bana baskı yaptığı için sevgilim onlardan hiçbir şey istemiyor eşyalarımızı almaya başladık. Ailemin maddi durumu gayet iyi olmasına rağmen benim ikinci üniversitem olduğu için bugüne kadar bana çok masraf yaptıklarını düşünüyorlar. Devamlı kaç yaşına geldin hala sana para harcıyoruz vs gibi konuşup duruyorlar.

Sevgilim ailem konusunda bugüne kadar hiçbir şey söylemedi. Hatta istememeleri normal ama ben onları ikna ederim diye yaklaştı. Fakat ailem işi devamlı yokuşa sürüyor ve hiç tanımadıkları halde sevgilim hakkında ileri geri konuşuyorlar. Neden okumamış, bu yaşa gelmiş hala bir dikili ağacı yok, işi garanti değil, sen para kazanıp onun hizmetçisi olacaksın vs... daha bir çok hakarete varan cümleler.

Ben ne yapacağımı şaşırdım. Bir taraftan ailemdir onlarsız olmaz diye düşünüyorum ikna etmeye çalışıyorum bir taraftan yaşadığım stres lanet olsun git evlen kimseye de bir şey deme diye düşünmeme neden oluyor. Sevgilim de kendini çok aşağılanmış hissediyor. Onu bu duruma düşürmek istemiyorum. Annem telefonla onu arayıp bir sürü hakaret etmiş ağzını açıp bir şey dememiş erkek arkadaşım.

Nasıl bir yol izlemem lazım. Artık düğün için ciddi hazırlıklara başlamamız lazım. Siz olsanız ne yapardınız fikirlerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Ailen çok HAKLI...Ileride çok pişman olursun.acele etme

önce bir çalışma hayatına başla, biraz daha zaman gecsin
baktın hala ondan vazgecmem diyorsan,elbetki ailende görecektir bunu
o zaman evlenirsiniz

_elnaz_ .!.:

Merhaba kızlar. Hemen konuya gireyim. Benim 1 senelik bir ilişkim var. Erkek arkadaşımı daha önceden de tanıyordum fakat 1 senedir birlikteyiz.

Geçen sene sevgilimle ilk birlikte olmaya başladığımızda annemi konudan haberdar etmiştim. Olumsuz yaklaşmakla birlikte net olarak istemiyorum asla olmaz falan demedi. Daha sonra babama da durumu anlattım ciddi olduğumuzu evlenmek istediğimizi söyledim. Babam okulu bahane ederek, diplomamı almadan asla bu konuların açılmasını istemediğini söyledi. Bu arada ben haziranda mezun oluyorum.

Geçen yaz ailemin yanındayken 3 ay boyunca işkence çektim. Sadece tanışmalarını istedim. Babam başta asla olmaz dedi fakat sonra ısrarlarıma, ağlamalarıma dayanamayarak tamam dedi ama bu sefer de işlerinin yoğunluğunu bahane ederek tanışmayı devamlı erteledi. Ve sevgilimle yaş-eğitim olarak uyumsuz olduğumuz için onunla evlenmeme asla olumlu bakmadığını, benim okulu bitirdikten sonra istersem evlenebileceğimi söyledi ama evlenirsem beni görüşmemekle tehdit etti.

Erkek arkadaşım lise terk. Devamlı kitap okuyan çok kültürlü kendini yetiştirmiş biri. Çalışıyor. Aramızda 13 yaş var.

Şimdi biz sevgilimle temmuzda evlenmeyi planlıyoruz. Ailem maddi konularda da devamlı bana baskı yaptığı için sevgilim onlardan hiçbir şey istemiyor eşyalarımızı almaya başladık. Ailemin maddi durumu gayet iyi olmasına rağmen benim ikinci üniversitem olduğu için bugüne kadar bana çok masraf yaptıklarını düşünüyorlar. Devamlı kaç yaşına geldin hala sana para harcıyoruz vs gibi konuşup duruyorlar.

Sevgilim ailem konusunda bugüne kadar hiçbir şey söylemedi. Hatta istememeleri normal ama ben onları ikna ederim diye yaklaştı. Fakat ailem işi devamlı yokuşa sürüyor ve hiç tanımadıkları halde sevgilim hakkında ileri geri konuşuyorlar. Neden okumamış, bu yaşa gelmiş hala bir dikili ağacı yok, işi garanti değil, sen para kazanıp onun hizmetçisi olacaksın vs... daha bir çok hakarete varan cümleler.

Ben ne yapacağımı şaşırdım. Bir taraftan ailemdir onlarsız olmaz diye düşünüyorum ikna etmeye çalışıyorum bir taraftan yaşadığım stres lanet olsun git evlen kimseye de bir şey deme diye düşünmeme neden oluyor. Sevgilim de kendini çok aşağılanmış hissediyor. Onu bu duruma düşürmek istemiyorum. Annem telefonla onu arayıp bir sürü hakaret etmiş ağzını açıp bir şey dememiş erkek arkadaşım.

Nasıl bir yol izlemem lazım. Artık düğün için ciddi hazırlıklara başlamamız lazım. Siz olsanız ne yapardınız fikirlerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Vallahi kusura bakma da annenle babanı tebrik ediyorum. Hayatı ve özellikle evliliği çocuk oyuncağı sanma. Aşk en güzel şey ama bu şekilde değil bu şekilde olanı ben anlayamıyorum, kabul de edemiyorum. Benimde yıllardır devam eden ve evlenmek üzere olduğum bir ilişkim var. Ben üniversite öğrencisiyim öğretmenlik okuyorum. Sevgilim yıllar önce lise mezunu ve bir benzin ofisinde çalışan biriydi. Kendisine deli gibi aşıktım. Fakat bir birlikteliğe adım atmak söz konusu olduğunda red ettim. Neden dersen. Birincisi ben üniversiite okuyan biri olarak eşimin de aynı kültürde ve üniversite okumuş biri olmasını istiyorum. Eşim benim kimliğimdir. İkincisi o yaşa gelip bir baltaya sap olamamış lise mezunu haliyle orada burada çalışan düzenli bir işi olmayan adamı ben ne yapayım. Üçüncüsü o adam sadece benim kocam olmayacak çocuklarımında babası olacak, benim hayalimdeki baba okumuş, kültürlü, iyi eğitimli, iyi bir işe sahip biri olmalı. Dördüncüsü; ailem beni ter döke döke üniversitelerde okuttuysa damadını lise mezunu asla istemez, sonuna kadar haklıdır gıkımı çıkarıp savunmaya yüzüm olmaz. Red ettim. Deli gibi aşıkken.. Ama o ne yaptı biliyor musun ? Hemen üniversite sınavına girip güzel bir bölüm kazanarak yanıma geldi. Hemde ailesi maddi destek gösteren birileri değil, kendi imkanlarıyla yeri gelip kaldırım taşı döşeyerek para kazanıp okudu. Bu sene beraber mezun oluyoruz.. Aşk fedakarlıktır o da bunun en güzel örneğini bana gösterdi. Bir de şunu anlayamıyorum; lise mezunu ama kendini yetiştirmiş, çok kitap okur kültürlüdür. Ben bir kez bile ben lise mezunuyum kendimi de yetiştirmedim diyen birini görmedim. Evet kendini mutlaka yetiştirmiştir ona ne şüphe fakat acaba 2 üniversite bitirmiş biri kadar kendini yetiştirmiş midir sence ? Denk misiniz ?Bu denklik mümkünse sen niye okudun, biz niye okuduk ? Yarın öbür gün aynı evin içinde yaşamak sevgililik gibi olmuyor. 2 senedir erkek arkadaşımla aynı evi paylaşıyoruz oradan biliyorum. O yüzden bir evliliğe şuan anlaşıyoruz ve seviyoruz diyerek karar verme. Eğitim kültürü, coğrafi ve maddi kültürün aynı olması bir aşktan daha önemli şeyler. Çok seviyorsa senin için fedakarlıklar yapıp okusun. Yarın öbür gün aşk bitince "eee ne kaldı geriye" diyeceğin kararlar verme, benden söylemesi.

Git dünyayı gez dolaş sonra gel kız iste, kına gecesi, düğün yap:) zor olsa gerek
Aslında mantıklı düşünceleri ama ;madem ailenin içi rahat etmiyo ev alacak parası var diyosun alsın bi ev, döşeyin içini

Lise terk sanırım onuda bitirsin biraz fedakarlık...

Yaşa bişey yapamayız senin için sorun değilse önemli değil bence

Queen Bee .!.:

İkincisi o yaşa gelip bir baltaya sap olamamış lise mezunu haliyle orada burada çalışan düzenli bir işi olmayan adamı ben ne yapayım. . Üçüncüsü o adam sadece benim kocam olmayacak çocuklarımında babası olacak, benim hayalimdeki baba okumuş, kültürlü, iyi eğitimli, iyi bir işe sahip biri olmalı.

Genişletmek için tıkla...

demişsiniz ama bu konudaki adam daha önce denizciymiş, şimdi ise 6 yıldır aynı yerde çalışıyor.
6 yıl aynı iş yerinde çalışmak "düzenli bir işi var" anlamına gelmez mi?

ayrıca nedir babalık?
okumuş, kültürlü, iyi eğitimli, iyi bir işe sahip olmakla alakalı olsaydı babalık, babası kariyer sahibi bu kadar çok mutsuz çocuk olmazdı...

bu cümleyı yazmaktan yoruldum

eş bulunurda aile bulunmaz.....

bu hayat senin.
ve hayat anlayamıycağın kadar kısa ,asla pişman olma ve nasıl mutlu oluyorsan öyle olsun .

Ailenin sevgilini istememesi durumunu anlayabilirim, onun hakkında 'neden bir dikili ağacı yok, neden okumamış' sözlerini anlayabilirim, seni vazgeçirmek istemelerini de anlayabilirim fakat 'seni reddederiz evlenirsen!' sözünü anlayamam.
Kesinlikle ilkel ve çağ dışı...

_elnaz_ .!.:

Ben diyetisyen olacağım. Maddi açıdan bir sorunumuz olmayacak. O da çalışıyor zaten. Ailem için sorun diplomasının olmaması ve birilerinin yanında çalışıyor olması.

Genişletmek için tıkla...

Maddi açıdan sorununuz olmayacağının garantisi var mı?Sen daha mezun olup iş bulacaksın.İlk etapta maaşın yetersiz gelir.40 yaşına merdiven dayayıp birikimi olmayan birinin,maaşının ve işinin kalıcılığıda kesin değil.Şu an ayakların yerde değil ve her sorunu aşarım gibi geliyor sana.Ama aileni dinle.
Lise mezunu bile değil.Bu zamanda üniveriste mezunları bile iş bulamazken,okuduğun üniversiteye göre bile cv beklerlerken,lise mezunlarının bile hiç şansı yokken,yarın bir iş değişikliğinde zorlanacak.

lise terk sebebi eğitim sistemi. lisede okuyan biri eğitim sistemini bilmez. sebebi başkadır. mesela atari salonları.

ailen haklı. Eğitim Kültür ve yaş önemli. Eşimle 8 yaş fark var. bazen kuşak çatışması yaşıyoruz. sizin 13.

Bence aileniz çok da haksız değil ben onlara katılıyorum kitap okumak la üniversite okumak aynı mı anlamsız geldi bana