Ailede okulda çocuğa sahip çıkmalı!

İki manzara...
Ardından tefekkür.

Manzara 1:
Okula yaklaşık 5 dakika gecikmiş bir sürü çocuk... Sabahın ayazında okul kapısının önünde... Hem azarlanıyorlar hem de üşüdükleri halde içeri alınmıyorlar. Zil çalana kadar kapının önündeler. O canlar, umursanmaz halde kapının önündeler.

Manzara 2:
Burası bir lise. İstiklal Marşı'nı okumaya yetişememiş bir sürü çocuk... Kapının önünde bekletilmeseler ilk derse yetişecekler.
5-10 dk geciktiler diye 'terörist' şeklindeki terbiyesizce bir ithama bile mahzur kalıyorlar...
Müdürün bağırışları, kaba sözleri...


Çevrede o kadar çocukları çelecek sebep varken, kötülük varken bu eğitimciler (hepsi değil tabi) ne yapıyor??
Çocuk ezberci eğitim de olsa okula gelmedi, ya da soğutuldu; bu çocuk nereye gider?

Kaldı ki okullar eğitim yuvası olmaktan çıktı.
Yanlış eğitim metodu, yanlış tavırlar, ahlaksızlıklar...
Bir yanlış da şu; Allah'ın arzında Allah'tan bağımsızmış taklidi yapmak, yapmaya çalışmak...
Okulların eğitim yuvası olması için, yanlış eğitimden kurtulmak için hepimiz çalışmalıyız.

İnsanlar eğitim almalı, ilim öğrenmeli. Ama niçin? Bu sorunun cevabını ilk bizler anlamalı sonra çocuklara anlatmalıyız.

Ortada bir yanlış varsa ve biz bunu düzeltmek için çabalamıyorsak vebali bizimde boynumuzadır!

Müdür yahut diğer öğretmenler... Bunların hepsinin sıfatı eğitimci değil mi? Bunlar öğretmen değil mi?

Sadece ezber veren, çocuğa beynini çalıştırmayı öğretmeyen de öğretmen sıfatını hala taşıyor?
Kendi fikrini benimsetmeye çalışan da?
Daha nasıl giyinmesini bilmeyen de?
Güzel ahlakın 'a'sını bilmeyen de?
Çocuk psikolojisinden anlamayan da?


Nereye gidiyoruz?

Bir eğitimcinin her hareketiyle örnek olması gerekir.

Kardeşim dolayısıyla biliyorum, bazı çocuklar okulda çok geçimsiz oluyorlarmış, bizlerinde şahit oldukları vardır kendi eğitim hayatımızdan. O çocuklardan bazılarına uzaklaştırma cezası falan veriliyor, bazıları okuldan atılıyor... Bu çocukların bir problemleri olmasa niçin anormal davransınlar? Büyük çoğunlukla böyle çocukların aile hayatlarında sıkıntıları oluyor. Çocukların problemlerini çözmek yerine çocuğu okuldan uzaklaştırdınız veya attınız. Aile hayatı zaten sıkıntılıydı. Bu çocuk nereye gider? Nereye gidecek?

Sorunu çözmek için çabalamak yerine kolay yöntemler seçiliyor çoğu zaman ne yazık ki.

Bilinçli annelere, bilinçli öğretmenlere, bilinçli babalara İHTİYACIMIZ var.

Ailede okulda çocuğa sahip çıkmalı!

Büşra Şükran

öğretmenler okulda tamamen yalnız bırakıldı. bugün ilçe milli eğitim müdürü okulumuza geldi toplantı için. uyumak yok sürekli düşünmeliyiz ygs başarısını nasıl artırabiliriz diye diyor. çocuk okuma yazma bilmeden liseye başlamış. ailesi hiç arayıp sormuyor. çocuk ben nasılsa geçerim geçireceksiniz diyor. herkes öğretmenler çalışsın kafasında. okul-aile-öğrenci birlikteliği sağlanmadan hiçbir şey yoluna girmez. ayrıca ergenlerle uğraşmak gerçekten ciddi bir sabır istiyor. öğrenci velileri ben evde hakkından gelemiyom hocam sen ilgileniver diyor. benim 300 tane öğrencim olduğu velinin hiç umrunda değil. çok dertliyim bu konuda